برجام یک خسارت محض

سخن از تجربه‌ای می‌گوییم که به‌واسطه این انعقاد برجام برای ملت ایران پیش آمد. البته باید در نظر گرفت ملت بهای سنگینی برای آن پرداخت.

این نکته را در نظر بگیرید که در طول هشت سال گذشته به‌جای تمرکز به سازندگی در داخل، توسعه دوران زا، اتکا به توانمندی‌های داخلی،‌ تمرکز روی روحیه جهادی و انقلابی همه تلاش دولت یازدهم و دوازدهم بر این قرار گرفت که تمام تخم‌مرغ‌ها را در سبد برجام بریزند.

نکته قابل‌تأمل این‌که هیچ سودی هم به‌واسطه این تعاملات نصیب مردم و کشور نشد و نتایج که مورد ارزیابی قرار می‌گیرد ،می‌بینیم جز ضرر و زیان به حاصلی دست پیدا نکردیم.

از سوی دیگر وعده‌های دولتمردان در طول هشت سال گذشته همواره مبتنی بر این مسأله بود که در صورت پذیرش برجام و اجرایی شدن روند آن، تحریم‌ها به‌خصوص در حوزه اقتصادی برداشته می‌شود اما واقعیت آن است که نه‌تنها خبری از رفع تحریم‌ها نبود بلکه در دوره ترامپ با تحریم‌های جدید برای اجرای فشار حداکثری علیه مردم و نظام جمهوری اسلامی ایران روبه‌رو شدیم.

از سوی دیگر علاوه بر زیان و خسارت مجبور به دادن امتیازات زیادی هم به‌طرف مقابل شدیم. به این معنا که در حوزه هسته‌ای از حجم فعالیت‌های علمی کاسته شد، فعالیت رآکتور آب‌ سنگین اراک کاهش یافت، بسیاری از چهره‌های علمی و دانشگاهی که در عرصه هسته‌ای فعالیت می‌کردند، بیکار و متأسفانه چند نفر از دانشمندان هسته‌ ای ما هم از سوی عوامل بیگانه ترور شدند.

گذشته از این با ارائه پیام ضعف به غربی‌ها از سوی برخی دولتمردان مبنی برخالی بودن خزانه و انبار و همچنین تأثیر تحریم‌ ها بر اقتصاد ایران، طرف‌های مقابل به اعمال فشارهای بیشتر علیه کشورمان ترغیب شدند. با این شرایط به نظر می‌رسد باید ارزیابی درستی صورت گیرد تا معلوم شود کشور با این خسارت‌ها و تحت چه شرایطی تحویل دولت جدید می‌شود و به‌عبارت‌دیگر دولت روحانی چه میراثی را برای دولت سیزدهم بر جای گذاشته است.

محمود عباس زاده - سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی / روزنامه جام جم