چراغ آموزش را روشن نگه داشتیم

به گزارش جام جم، از این ‌رو صداوسیما برای جبران این محرومیت، «مدرسه تلویزیونی ایران» را بنا کرد تا دانش‌آموزان مقاطع مختلف در سراسر کشور بتوانند به‌طور یکسان از این مدرسه تلویزیونی بهره بگیرند. این مدرسه از همان روزهای نخست با اجرای نسیم خشنودی در شبکه آموزش آغاز به کار کرد. مجری جوانی که از قضا دکتر داروساز هم هست و اجرای برنامه‌های «مشق عشق» و «بوم سفید» را هم در روزمه کاری خودش دارد. با این مجری جوان گفت‌وگویی داشته که می‌توانید در این گفت‌وگوی دوستانه همراه ما باشید.

شما در رشته پزشکی تحصیل کردید اما مدتی است اجرای برنامه مدرسه تلویزیونی ایران را برعهده دارید. اصلا چطور شد که به این حرفه علاقه شدید؟

سال ۱۳۸۶ برنامه‌ای با عنوان «بوم سفید» به تهیه‌کنندگی کامیار اسماعیلی از شبکه جهانی جام‌جم برای نوجوانان پخش می‌شد که در آن برنامه از نوجوان‌های موفقی که در زمینه‌های مختلف مقام‌ها و رتبه‌هایی را کسب کرده بودند دعوت می‌شد. من هم به واسطه این‌که در دوران راهنمایی در زمینه نویسندگی مقام‌های بسیاری را در سطح کشور داشتم، به‌عنوان مهمان به این برنامه دعوت شدم. در انتهای برنامه تهیه‌کننده از من خواست بخش‌ها و آیتم‌های کوتاهی را در برنامه اجرا کنم که به همین دلیل دو سال اجرای آن برنامه را برعهده گرفتم. بلافاصله بعد از این برنامه من برای اجرای برنامه «آفتابگردون» شبکه‌دو دعوت شدم و اولین اجرای زنده را در سال ۱۳۸۸ که دوم دبیرستان بودم تجربه کردم اما به‌دلیل کنکور وقفه‌ای در کار اجرایم افتاد و همزمان با این‌که دانشجوی داروسازی بودم، با برنامه مشق عشق شبکه آموزش فعالیتم را ادامه دادم.

پس می‌توان گفت شروع کار حرفه‌ای شما با شبکه آموزش بود؟

بله، شروع اتفاقات خوب کاری من در این شبکه اتفاق افتاد. بعد از آن مجری برنامه «روی‌خط» شبکه شما و همچنین مجری ــ کارشناس برنامه «طلوع» شبکه چهار شدم که درباره داروسازی بود. سپس برنامه «به‌لیمو» که در زمینه طب سنتی بود را اجرا کردم. همچنین برنامه «فقط‌مدرسه» و اسفند سال ۱۳۹۸ مجری برنامه مدرسه تلویزیونی ایران شدم. یکی از اتفاقات خوب برای من در زمینه اجرا در سال ۱۴۰۰ اجرای برنامه سال‌تحویل در شبکه جام‌جم بود.

از فضای اجرای مدرسه تلویزیونی ایران به‌خصوص در روزهای ابتدایی کرونا بگویید و از آنجا که یکی از اعضای مهم این برنامه هستید بگویید چه تغییراتی در این مدت داشته و برای نوروز چه اتفاقاتی را رقم خواهد زد؟

وقتی ویروس کرونا همه‌گیر و به دنبال آن مدارس تعطیل شد، انگار همه چیز به‌ناگهان متوقف شد اما در مدت بسیار کوتاهی مدرسه تلویزیونی ایران به همت شبکه آموزش و وزارت آموزش‌وپرورش متولد شد و ما با وجود تمام سختی‌های روزهای کرونا و به‌خصوص ترس از بیمار شدن، ساعت‌ها در استودیو و فضای بسته‌ای که وجود داشت تمام سعی‌مان را کردیم که چراغ آموزش خاموش نشود و بچه‌ها از رسیدن به آرزوهایشان ناامید نشوند. این برنامه هر روز پخته‌تر شد. من خودم مدرسه تلویزیونی سال دوم را خیلی بیشتر از سال اول دوست دارم. چون نسیم خشنودی را در سال دوم در زمینه اجرا خیلی بیشتر قبول دارم. همه می‌دانستیم با همکاری همدیگر از پس آن روزهای سخت برمی‌آییم و باعث می‌شویم دانش‌آموزان زیادی در کل کشور با ما همراه شوند. در این برنامه در کنار معلم‌هایی بودیم که همیشه مقابل دانش‌آموزان درس دادند. به همین دلیل استرس و اضطراب بسیاری مقابل دوربین داشتند که کاملا طبیعی بود. من هم سعی می‌کردم با همه معلم‌ها در دروس مختلف ارتباط خوبی برقرار کنم و نقش دانش‌آموز را برایشان داشتم تا هم حس‌وحال کلاس درس را به بچه‌ها بدهم و هم به‌عنوان مجری هدایت‌کننده مسیر اجرا باشم و ترکیب آنها همزمان با هم کار سختی بود.

از حال و هوای نوروزی برنامه نگفتید.

در سال جدید حل تمرین‌هایی را داریم که در ماه‌های اخیر به بچه‌ها آموزش داده بودیم و همچنین با حل نمونه سوالات می‌خواهیم به تسلط بچه‌ها در دروس مختلف کمک کنیم.

با وجود دغدغه‌ای که در اجرای این برنامه دارید، فرصتی هم پیدا می‌کنید به داروسازی و رشته تحصیلی خودتان بپردازید؟

من سال ۹۸ فارغ التحصیل شدم و هر روز در زمینه داروسازی چه در داروخانه به عنوان مسؤول فنی و چه در صنعت داروسازی، فعال بودم. حتی این برنامه همزمان شد با این‌که درزمینه داروسازی گام‌های جدی‌تری بردارم و چالش‌های زیادی را در این صنعت آغاز کردم. با توجه به اجرای هر روزه‌ای که در این برنامه دارم اما در سال۱۴۰۰ وارد صنعت داروسازی شدم و در حال حاضر یکی از مدیران شرکت‌های بزرگ داروسازی کشور هستم. دو سال بی‌وقفه اجرای زنده تلویزیونی در این برنامه و همزمان هر روز کار در حیطه داروسازی آن هم در شرایط کرونا قطعا سختی‌ها و چالش‌های بسیاری را داشته اما کافی بود که من هر روز عصر در مقابل دوربین برنامه قرار بگیرم و بفهمم چقدر خوشبخت هستم و این‌که به من فرصتی داده شده تا هم آرزوهای دوران نوجوانی‌ام که فعالیت در حیطه داروسازی بود و هم اجرای تلویزیونی را زندگی کنم.

با توجه به این‌که استودیوها معمولا در فضای بسته‌ای قرار دارد و شما هم هر روز اجرای برنامه را در چنین شرایطی به‌عهده داشتید، درگیر بیماری هم شدید؟

خوشبختانه با این‌که هر روز در داروخانه در ارتباط مستقیم با بیماران بودم و همچنین هر روز در استودیو دوساعت اجرا داشتم اما درگیر بیماری نشدم. با این حال همه نگران این مساله بودیم که مبادا خود یا خانواده‌مان بیمار شوند و این جزو سختی‌های این کار بود اما فکر می‌کنم رشته تحصیلی‌ام روی کار اجرا خیلی تاثیر داشته است.

از چه نظر تاثیر داشته؟

چون در دوران تحصیل روی دروس تسلط بسیاری داشتم و همین موضوع باعث شد همچنان مطالب را به یاد داشته باشم و مثل یک شاگرد و دانش‌آموز همراهی‌شان کنم تا بتوانم استرس و اضطراب معلم‌های این برنامه را مقابل دوربین کنترل کنم. حتی بارها پیش آمده بود به‌خاطر ترافیک و بیماری معلم به برنامه نرسید و توانستم از اطلاعاتی که در زمینه فیزیک ، شیمی و ریاضی داشتم به بچه‌ها درس بدهم. کار کردن در تیمی که خیلی حرفه‌ای باشد هم در این مسیر به من کمک بسیاری کرد. به‌خصوص آرامشی که تهیه کننده ،مدیر شبکه و مدیر گروه به من می‌دادند در این کار خیلی تاثیرگذار بود.

همزمانی کار اجرا با فعالیت در رشته تحصیلی تان سخت نیست؟ به هر حال هر کدام نیاز به تمرکز خاصی دارد؟

درست است که هر روز بعد از کارهای مربوط به داروسازی اجرا در مقابل دوربین سخت و حساس است ولی ایمان دارم وقتی عاشق شغلت باشی هر لحظه در حال لذت بردن هستی. احساس می‌کنم معنای زندگی من در این است که بتوانم برای مردمم تاثیرگذار باشم. چه به‌عنوان عضوی از کادر درمان در داروسازی و چه به‌عنوان فردی که انگیزه‌ها و انرژی بسیاری به دانش آموزان بدهد که بتوانند آرزوهایشان را دنبال کنند. در نهایت این‌که می‌خواهم بگویم هیچ اتفاقی تیم خستگی ناپذیر مدرسه تلویزیونی ایران را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد و هیچ چیز باعث نمی‌شود آموزش تعطیل شود. ما هر روز با انرژی‌تر از قبل با تمام وجود تلاش می‌کنیم. این برنامه مثل بچه من است و از روز اول برایش وقت و انرژی گذاشتم و بزرگش کردم. می‌توانم بگویم نسیم خشنودی را در اجرای مدرسه تلویزیونی خیلی دوست دارم و حس می‌کنم به آن نقطه‌ای که در اجرا برسم و تاثیرگذار باشم در زمینه آموزش رسیده‌ام.

زینب علیپور طهرانی/رسانه روزنامه جام جم