مضحکه رژیم صهیونیستی

ویترین و ظواهر امر نشان می‌داد سازندگان این مجموعه تلویزیونی، انگار با دست پر برگشته‌اند و مشارکت اپل تی‌وی پلاس برای ساخت سریال و حضور گلن کلوز، بازیگر هالیوودی - با هشت بار نامزدشدن در اسکار و البته هشت بار ناکامی در این زمینه، میان بازیگران زن رکورددار است- از مهم‌ترین نشانه‌های دورخیز اسرائیلی‌ها برای ارتقای کیفی اثر و جلب توجه بیشتر آن محسوب می‌شد اما زهی خیال باطل که حتی این قبیل ترفندها هم برای بهبود کیفیت سریال مؤثر واقع نشده و به‌جز ایجاد حس کنجکاوی میان برخی تماشاگران خارجی، با هیچ دستاوردی همراه نیست. سریال تهران، کماکان با همان دست‌فرمان ابلهانه و تصنعی فصل اول پیش می‌رود و همه ماجراجویی‌های سطحی و خام‌دستانه‌اش، دردی از ناخوشی مضمونی و ساختاری قصه دوا نمی‌کند.

بعد از انتقادهای فراوان به فصل اول سریال و به‌ویژه آن شکست ماموریتی، انگار اسرائیلی‌ها به تکاپو افتاده‌اند تا همان سرچراغی فصل دوم از رژیم صهیونیستی اعاده حیثیت کنند. برای همین ظاهرا بعد از دریافت نقدها و مشورت به این نتیجه رسیدند که هیچ‌‌کدام از آن ۱۵خلبان اسرائیلی شکست‌خورده در عملیات فصل‌اول، کشته نشوند و همه‌شان صحیح و سالم به خانه برگردند. درحالی که باتوجه به آن شکست مفتضحانه و تصاویری که در آخر فصل اول دیدیم، بعید است حتی یک خلبان جان سالم به در برده باشد. تازه سازندگان سریال در خیالبافی مضاعفی، آن یک خلبان دستگیرشده در تهران را در زندان اوین هم تقریبا به‌راحت‌ترین شکل ممکن و با کمترین هزینه و خسارت، فراری می‌دهند و به اسرائیل برمی‌گردانند. این فراری ‌دادن به‌قدری پرداخت ضعیف و غیرقابل باوری دارد و سطوح امنیتی و اطلاعاتی کشور را دست کم می‌گیرد که بعید است حتی خود تماشاگران اسرائیلی هم آن را در قالب قصه یک سریال باور کنند.از اشتباهات بدیهی همیشگی چنین آثار ضدایرانی از جمله طراحی صحنه و لباس، فضاسازی، انتخاب بازیگران و بازی‌ها و لهجه‌های بد که بگذریم، حتی قصد و تلاش سازندگان سریال تهران برای ارائه چهره‌ای همدلانه از ایرانی‌ها و تفکیک آنها از دولت و حکومت هم ناکام می‌ماند و از آلوده ‌بودن شخصیت‌ها به انواع خصوصیات بد اخلاقی تا وابستگی‌شان به موادمخدر، نمی‌توان چیزی جز سیاه‌بینی و دشمنی با ملت ایران برداشت کرد.

سریال تهران در همین دو فصل تولید شده تا اینجا و قطعا تا پایان مجموعه، چیزی جز تسویه‌ حساب عقده‌گشایانه رژیم صهیونیستی و شکستش در منطقه از ایران و حزب‌ا... و جبهه مقاومت نیست اما شتابزدگی در کینه‌توزی سیاسی و رصد ناکافی و کژفهمی در تحلیل و اجرای احمقانه، منجر به کمدی ناخواسته و مفرحی شده است. درست مثل همان تیتری که برای گزارشی درباره فصل اول سریال در شماره ۱۶ تیر ۹۹ جام‌جم انتخاب کرده بودیم؛«یه روز یه اسرائیلیه...! »(خنده حضار)

امید رحمانی - گروه فرهنگ و هنر روزنامه جام جم