تحریم جشنواره فیلم فجر به نفع کیست؟

سؤالم اینجاست که تعطیلی یا تحریم جشنواره، دقیقا برای چه کسی منفعت دارد و حاصل آن چیست؟ سینمای ایران به‌قدر کافی به‌خصوص پس از دوره کرونا شکننده و ضعیف شده و دیگر با این تحریم‌های داخلی چه می‌خواهند بر سر سینما بیاورند؟ چند وقت پیش مطلبی می‌خواندم پیرو این‌که کدام جشنواره سینمایی در جهان را سراغ دارید که به‌دلایل مختلف، تعطیل شده باشد؟ در طول تاریخ صرفا جنگ جهانی دوم بوده که برخی جشنواره‌های سینمایی جهان را برای چند دوره محدود تعطیل کرده که آن هم دلایلی غیر‌جنگ داشته! گویا تعطیلی جشنواره‌ها در آن زمان به این دلیل بوده که تولیدات سینمایی کشورهای اروپایی به پایین‌ترین میزان خود رسیده، بنابراین فیلم‌های موجود به لحاظ کمی و کیفی در حد برگزاری یک جشنواره جهانی نبودند.
به قول ابراهیم حاتمی‌کیا، کارگردان صاحب‌سبک سینمای ایران، هنرمندان بالاخص کارگردان‌ها شاخک‌های تیزی دارند و به مشکلات اجتماعی اشراف وسیعی دارند. آنها درد و مصائب مردم را درست می‌بینند و با استفاده از ابزاری به نام امید، این مشکلات را به تصویر می‌کشند و راهکار ارائه می‌دهند.

تحریم و کنار کشیدن هنرمند از حوزه فرهنگ و هنر به نوعی جا خالی کردن برای حضور دشمنان است؛ دشمنانی که تمام سعی‌شان به انحراف کشیدن جوانان ماست. یکی از شهدای بزرگوار انقلاب می‌گفت؛ «اگر می‌خواهید فرزندان‌تان از دام اهریمن نجات پیدا کنند پیوندی بین معلم (هنرمند هم می‌تواند به جای معلم باشد) و خانه و مدرسه برقرار کنید».

همه ما می‌دانیم که معلمی شغل انبیاء است. همان‌طور که انبیاء انسان را از جهل و نادانی رهانیده و به سوی نور و راستی هدایت می‌کنند، معلمان نیز راه را نشان می‌دهند تا بتوانند افراد موثری برای جامعه خود باشند. حالا اگر هنرمند از جایگاه معلمی کنار بکشد دیگر چه تعهدی به جامعه‌اش دارد؟ من به‌عنوان کسی که بیش از ۴۰ سال است در عرصه فرهنگ و هنر فعالیت کرده‌ام از تمام هنرمندان می‌خواهم که حتما در جامعه حضور داشته باشند. چنانچه حرفی دارند وارد میدان شوند و حرف‌شان را دلسوزانه به همراه راهکار و امید ارائه دهند، طوری‌که مسئولان و مردم تحت‌تاثیر قرار بگیرند.جشنواره فیلم فجر بزرگ‌ترین رویداد سینمایی کشور است که می‌تواند با ارائه تعهدات و امکاناتی برای نسل‌های مختلف فیلمساز و هنرمندان شاغل در سینما تسهیلاتی خوبی برای آنان فراهم کند.

برگزارکنندگان جشنواره‌های مختلف سینمایی در کشور طی یک‌سال باید با هنرمندان ارتباط دائمی داشته باشند و برای فعالیت هنری آنان بسترسازی کنند. اگر مرکزی تاسیس شود که طی سال به‌عنوان حلقه واصل بین هنرمندان و مسئولان درست عمل کند، هنرمند با امنیت خاطر بیشتری فعالیت می‌کند و فراهم آوردن چنین بستری بر فعالیت هنرمندان به‌عهده مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

روزنامه جام جم