تکرار رویه ایران‌هراسانه در آژانس

با این حال، شرایطی که اکنون ایجاد شده، تفاوت‌هایی دارد. برجام پایان یافته است. در دورانی که برجام برقرار بود، آژانس مسئولیتی در رصد و ارائه گزارش درباره برجام داشت و از همان فرصت برای طرح حرف‌های خلاف علیه ایران استفاده می‌کرد. اکنون که برجام رسما از دستور کار آژانس خارج شده، ایران به یک کشور عادی تبدیل شده و داستان برجام وجود ندارد. از یک سو وضعیت برنامه هسته‌ای ایران کاملا عادی است و از سوی دیگر، اصرار کشورهای غربی بر صدور بیانیه یا قطعنامه علیه ایران نیز ـ هرچند از نظر ماهیت غیرعادی و بی‌مبناست ـ در عمل به رویه‌ای تکراری و همیشگی تبدیل شده است. اگراین مسیرآژانس ادامه یابد، بایدگفت ضابطه اجرایی مشخص ومحکمی ندارد.ممکن است قطعنامه‌ای صادر یا بیانیه‌ای قرائت شود و حتی به مرحله اجرا نیز برسد و پرونده به شورای امنیت ارجاع شود، اما با توجه به اقداماتی که غربی‌ها انجام داده‌اند ــ از جمله اسنپ‌بک، خروج آمریکا از برجام و حمله نظامی به ایران ــ فضا درآنجا حالت طبیعی خود را پیدا خواهد کرد. وضعیت دیگر مانند دوران برجام نخواهد بود که بتوانند ادعا کنند «حق با تو نیست»‌؛زیرا هر اقدامی که علیه ایران در شورای امنیت انجام دهند، درمعرض وتوی روسیه وچین قرار خواهد گرفت.درماه‌های اخیر نیز شاهد بودیم که روسیه و چین، چه در موضوع اسنپ‌بک و چه در برابر حمله نظامی به ایران، قاطعانه از جمهوری اسلامی دفاع و تحریم‌های را محکوم کردند، سخنرانی‌های تأثیرگذار ارائه دادند و حتی متن بیانیه‌های این دو کشور به‌گونه‌ای بود که گویی توسط دیپلمات ایرانی نوشته شده است. در نتیجه، شورای امنیت به حالت طبیعی خود بازگشته است. ماجرای اسنپ‌بک پایان یافته و در فعال‌سازی آن نیز کشورهای اروپایی ــ همان‌گونه که پیش‌بینی می‌شد ــ به موفقیتی نرسیدند. آنها در شورای امنیت نیز به جایی نخواهند رسید و همان حالت طبیعی ضدایرانی را ادامه خواهند داد.اروپا و آمریکا بااین ساختار سیاسی متأثر از انگیزه‌های صهیونیستی و بدون توجه به جریان افکار عمومی دچار نوعی ایران‌هراسی نهادینه و به تعبیری ژنتیک شده‌اند و این ژن ایران‌هراسانه هر‌چند وقت یک‌بار فعال می‌شود و آنها را تحریک می‌کند. آنان بخشی از ماهیت سیاسی و رسانه‌ای خود را در تولید ادبیات ضدایرانی تعریف می‌کنند. در شرایط کنونی، بهترین اقدام جمهوری اسلامی ایران، بی‌توجهی کامل به این فشارهاست؛ زیرا زمانی که امتیازهایی مانند برجام امضا می‌شود و به آژانس امکان هرگونه بازرسی می‌دهیم و همزمان مذاکره درباره تحریم‌ها انجام می‌گیرد، زمینه اعمال فشار و حتی حمله به‌وجود می‌آید، چنان‌که این تجربه به وضوح در جنگ ۱۲ روزه مشاهده شد.