افرادی بودند که کتاب را موریانه‌وار می‌خوردند

رضایی درباره اسم کتاب خود بیان کرد: در طول تاریخ، افرادی بوده‌اند که واقعا کتاب را می‌خوردند و موریانه‌وار با میل و رغبت صفحات کتاب را می‌کندند و به نیش می‌کشیدند و کاری هم به توانایی معده در هضم سلولز کاغذ نداشتند. این کتاب مناسب افرادی است که مفهوم خوردن یا بلعیدن را به معنای استعاری تلاش برای نزدیک شدن بیشتر به چیزی و بهره‌برداری حداکثری از آن استفاده می‌کنند.
وی افزود: آنچه در این کتاب می‌خوانید، خاطرات و تأملات یک کتاب‌خوار با همین معنای اخیر است و خوانش آن را برای ورود جوانان و نوجوانان به عرصه کتاب لازم می‌دانم. درباره این کتاب با همه افراد در قالب رسانه‌های مختلف صحبت کردم و علاقه دارم آنها را با دیگر دوستداران کتاب و کتابخوانی به اشتراک بگذارم.
این نویسنده درخصوص دغدغه خود در حوزه کتاب گفت: یکی از مشکلاتی که در کشورمان با آن روبه‌رو هستیم این است که می‌گوییم مردم ما کتابخوان نیستند و من با این گزاره موافق نیستم. متوسط تولید کتاب در کشور ما سالی ۱۰۰هزار عنوان است که از این تعداد حدود ۳۵هزار عنوان تجدید چاپ و ۶۵هزار عنوان چاپ اول است. وقتی سالی ۶۵هزار عنوان کتاب به بازار نشر می‌آید، باعث می‌شود وقت آن را نداشته باشیم که این کتاب‌ها را حتی یک بار ببینیم چه برسد که آنها را یک بار بخوانیم. 
پس حتما تعداد بسیار زیادی کتاب خوب در این میان گم شده و دیده نمی‌شود و متوسط تیراژ هم پایین می‌آید. ظرفیت کتاب خواندن جامعه ما هم یک عدد مشخصی است، تعداد اینها را بالا ببریم، تیراژ پایین می‌آید.
او درباره تفاوت انسان‌های موفق و انسان‌های ناموفق اظهار کرد: فردی که در نویسندگی موفق است، کسی است که خیلی می‌نویسد و در این راه ممارست و پشتکار دارد. «نوشتن یادداشت‌های روزمره» تکرار و تمرین در نوشتن است. هر روز بیشتر از صدسال گذشته کتاب به زبان‌های فارسی و زبان‌های دیگر نوشته می‌شود و شکل نوشتن تغییر پیدا کرده. 
نوشتن درباره اتفاقات پیش پا افتاده و روزمره زیاد و جذاب شده و کسی که در مواجهه با این اتفاقات روزمره تأمل و نگاه عمیق‌تری داشته باشد، بهتر از دیگران می‌تواند این جزئیات را توصیف کند. نوشتن یک گفت‌وگوی مداوم درونی با خود که تمام نمی‌شود و جریانی است مداوم که قطعی ندارد. علاوه بر نوشتن، خواندن از اهمیت بسیاری برخوردار است. خواندن بیشتر از تجربه زیسته است و شامل خوب نگاه کردن، خوب شنیدن و به کار انداختن حواس پنجگانه است.
احسان رضایی درخصوص عادت به نوشتن خود گفت: در زمان نوشتن بسیار متمرکزم و روزی ۱۶۰۰ کلمه می‌نویسم. نوشتن عملی است که در بازخوانی شکل می‌گیرد و انسان باید خودش را بارها بخواند. این بازخوانی‌ها و بازنویسی‌ها باعث می‌شود دوباره در همان فضا و اتمسفر قرار بگیرید. اهل سفر نیستم و بیشتر سفرهایم با کتاب‌ به زمان‌ها و مکان‌های دیگر است.
وی بیان کرد: باید باور داشته باشیم که کتاب خواندن می‌تواند روابط ما را با خود و دیگران بهبود بخشد و وقتی این تأثیر را ببینیم خودمان سراغش می‌رویم ولی فقط باید این باور شکل بگیرد که افراد کتابخوان نسبت به کسانی که کتاب نمی‌خوانند، انسان‌های موفق‌تری هستند.
برنامه جلد دوم هر هفته دوشنبه‌ها ساعت۱۸ به‌صورت زنده در ketab.tv پخش می‌شود. علاقه‌مندان می‌توانند برنامه را از آرشیو این تلویزیون مشاهده کنند