پیام حزب‌ الله، آرامش از غزه آغاز می‌شود نه از بیروت

به گزارش جام جم آنلاین، سخنرانی روز جمعه سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان صفحه جدیدی را به روی تداوم درگیری در منطقه از سوی صهیونیست‌ها گشود و اثبات کرد  حضور نیافتن دبیرکل حزب الله پشت تریبون و اعلام موضع در چهار هفته گذشته هرگز به معنای حضور نداشتن مقاومت لبنان معادله عربی-صهیونیستی نبوده است.

حزب الله نشان داد در زمینه تثبیت مواضعش نسبت به آنچه در حال رخ دادن در غزه است، توانسته به نتیجه مطلوب دست یابد. آن‌ها توانستند پیام‌های سیاسی خود را این بار نه از پشت تریبون و رسانه، بلکه در قالب درگیری‌های نظامی در مرز شمالی فلسطین اشغالی و تحمیل خسارت‌های فراوان به رژیم اشغالگر برسانند.

موضع حزب الله در قبال جنگ غزه روشن است و از قبل نیز هیچ کس منتظر اعلام رسمی آن به وسیله سیدحسن نصرالله نبود، اما شاید همگان منتظر بودند رویکرد سید مقاومت لبنان را نسبت به تحولات جنگ در منطقه بدانند و اینکه آیا شاهد ادامه بخشی از منازعه به وسیله کشور‌های محور مقاومت  خواهند بود یا خیر؟ اینکه آیا نبرد امروز به معنای پایان حیات رژیم صهیونیستی، پیروزی محور مقاومت و بازگشت فلسطین به مردمانش است، یا صرفاً نبردی مهم و نقطه عطفی در تاریخ درگیری عربی-صهیونیستی به شمار می‌رود؟

هر آنچه در غزه اتفاق می‌افتد عبور و نقض خطوط قرمز علیه مردم مظلومی است که از سرزمین و ناموس خود دفاع می‌کنند. صحبت از «حق دفاع رژیم صهیونیستی از خود» بی معنی است و از نظر حقوقی ارزشی ندارد؛ تنها مقاومت در برابر اشغالگری حقی است که همه معیار‌ها و قوانین الهی را تضمین می‌کند.

حضور نداشتن رسمی حزب الله در صحنه نبرد باعث شد جهان بدون هیچ گونه حاشیه ای، بار دیگر بر موضوع فلسطین متمرکز شود که این روند به تغییر گسترده مواضع مردم جهان کمک شایانی کرد و باعث موج انتقادات از رژیم صهیونیستی و محکومیت جنایت‌های آن‌ها علیه فلسطینان شد.

حضور نیافتن رسمی حزب الله بیانگر تحولات عمده در عرصه نبرد و تمرکز آن‌ها بر قدرت نرم بود که نمایش دو تصویر از سیدحسن نصرالله از سویی استیصال صهیونیست‌ها را نشان داد و از سوی دیگر ثابت کرد همه جهان منتظر پیامی هستند که قرار بود به وسیله دبیرکل حزب الله لبنان منتقل شود.

تبلیغات سیاسی-رسانه‌ای غرب همواره بر تأثیرگذاری بر افکار عمومی به وسیله دروغ پراکنی و تحریف حقایق متمرکز بوده است، اما حزب الله توانست این قاعده را بشکند و به تمام جهان ثابت کند صداقت در تبلیغات و عرصه رسانه قوی‌ترین سلاح است. از این رو شاهدیم بسیاری از شهرک نشینان و حتی شهروندان غربی می‌گویند سخنان دبیرکل حزب الله را باور دارند و بیش از آنکه به رسانه‌ها و دولت‌های خود اعتماد کنند، به وی اعتماد دارند.

تصوری که در ذهن افکار عمومی جهان وجود داشت، این بود رژیم صهیونیستی به وسیله تعدادی از کشور‌های عربی (مسلمان) احاطه شده است که به دلایل مذهبی می‌خواستند با این رژیم مقابله کنند و از شر آن خلاص شوند. این تصویر غلط به تدریج در حال تغییر است و همگان متوجه شده اند درگیری در فلسطین اشغالی مبارزه بر سر احقاق حقوق میان صاحبان زمین و کسانی است که از نقاط مختلف جهان آنجا را تصاحب کرده اند.

واکنش این روز‌های خیابان‌های پایتخت‌های جهان نسبت به موضوع فلسطین باید اعراب را شرمنده کند، زیرا موضع این کشور‌ها در قبال حوادث غزه همچنان پایین‌تر از سطح انتظار است.

موجودیت رژیم صهیونیستی همچنان بر تبلیغات دروغین است. سردمداران صهیونیستی در تلاش برای نشر اکاذیب هستند تا جنایت‌های خودشان را کشتار حماس علیه غیرنظامیان و کودکان القا کنند و در این راستا دروغ‌ها می‌بافند تا توجه جهان را از شکست مفتضحانه و راهبردی خود از مقاومت فلسطین منحرف کنند.

آنچه قابل توجه است، اینکه جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا در موج این دروغ بافی‌ها غرق شد و از رژیم صهیونیستی حمایت کرد؛ پس از آنکه حقایق افشا شد، از موضع خود عقب نشست و این به معنای شکست راهبردی غربی‌ها در جنگ رسانه‌ای است.

درباره جنگ روانی مسلم است حزب الله دست برتر را خواهد داشت، بر این جنگ مسلط شد و توانست روحیه شهرک نشینان صهیونیست و رهبرانشان را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.

حزب الله یک گروه مقاومت لبنانی است و دبیرکل آن پیش از هر چیز بر مبنای منافع ملی کشورش و سپس آرمانی که همه ما به آن معتقدیم، یعنی آرمان فلسطین عمل می‌کند. طبیعی است سیدحسن نصرالله نمی‌خواهد لبنان را وارد جنگ با رژیم صهیونیستی کند و قصد ندارد مشت خود را برای جنگ غزه مقابل دشمن باز کند. او در خدمت برنامه‌های مقاومت در کشور‌های منطقه است.

نوع موضع گیری دبیرکل حزب الله لبنان باعث شد اگر رژیم صهیونیستی بخواهد ابتکار عمل را برای هدف قرار دادن حزب‌الله به دست بگیرد، اکنون همه احزاب سیاسی لبنان در دفاع از این گروه به جمع حامیان حزب‌الله خواهند پیوست.

بر همگان روشن شده است حزب الله عاقلانه و مسئولانه عمل می‌کند، قدردان جدیت مجاهدان در عرصه نبرد است و عواقب آن را می‌داند، در عین حال بر حق فلسطینیان برای دفاع از سرزمینشان با قدرت و قاطعیت تأکید می‌کند.

ساعت صفر

مشخص است تعیین کننده ساعت صفر عملیات حزب الله است، نه رژیم صهیونیستی که به معنای ضعف این رژیم در قدرت تحلیل آغاز عملیات و اقدام برای واکنش به آن است. وحدت میدانی چشم انداز راهبردی است، نه شعاری که میان کشور‌های محور مقاومت توافق شده باشد و آنچه امروز در غزه می‌گذرد، آزمون واقعی این دیدگاه است.

وحدت میدانی به این معنا نیست با شعله ور شدن یکی از جبهه‌ها همه جبهه‌ها شعله ور شود، بلکه مسلماً به این معناست شکست یکی از طرف‌های محور مقاومت جایز نیست، یعنی آنچه امروز در غزه می‌گذرد، نمی‌تواند به شکست یا ریشه کن کردن حماس بینجامد؛ یعنی همان خواسته نتانیاهو یا مطابق سلیقه آمریکا؛ بنابراین مسلم است اهداف بزرگی که نتانیاهو پیشنهاد کرده است، در میدان عمل نمی‌تواند محقق شود.

تمایل و تلاش آمریکا برای گسترش نیافتن دامنه جنگ با وجود تداوم جنگ از سوی رژیم صهیونیستی در نوار غزه و ارتکاب هولناک‌ترین جنایت‌ها در آنجا محقق نمی‌شود. چراغ سبز آمریکا برای رژیم صهیونیستی در جنگ غزه به این معنا نیست واشنگتن بتواند تل آویو را وادار به تکرار تراژدی هیروشیما کند؛ همان که که آمریکا علیه ژاپن مرتکب، باعث تسلیم ژاپن و پایان یافتن جنگ جهانی دوم شد.

ابعاد قتل عام رژیم صهیونیستی نشان دهنده وضعیت نفرت و شوکی است که این رژیم در معرض آن قرار گرفته و در تلاش برای احیای آبروی از دست رفته خود است. در این راستا ناو‌های آمریکایی‌ای که به منطقه آمدند، بزرگترین ناو‌های پس از جنگ کویت در سال ۱۹۹۱ میلادی هستند که هدفشان بیشتر بازدارندگی است تا وارد شدن به جنگ در طرف حامی رژیم صهیونیستی.

همه داده‌ها نشان می‌دهند فرودگاه‌های رژیم صهیونیستی نخستین هدف پرتاب موشک‌های مقاومت در صورت گسترش جنگ خواهند بود؛ بنابراین ناو‌های آمریکایی نقش فرودگاه جایگزین را برای هواپیما‌های رژیم صهیونیستی ایفا خواهند کرد.

سخنرانی سیدحسن نصرالله ثابت کرد آتش بس نه از جبهه لبنان، بلکه از جبهه غزه باید آغاز شود. همه داده‌ها تأیید می‌کنند دبیرکل حزب الله لبنان توانست چشم‌انداز روشنی برای آینده درگیری‌ها در منطقه ارائه کند و آنچه پس از سخنرانی وی رخ خواهد داد، مانند گذشته نخواهد بود.

منبع: راهبرد معاصر