ارادت مردم روستا به شهدا

داستان این سریال در مورد معلمی جوان با بازی ارمیا قاسمی است که برای آموزش دادن به روستا می‌رود و در این روستا با عشق و علاقه فراوان به کودکان راه و رسم زندگی را آموزش می‌دهد که در این مسیر دشوار با اختلافات مختلفی روبه‌رو می‌شود. این معلم مجبور است که یک سال در یک دبیرستان دورافتاده در منطقه‌ای کوهستانی در شمال کشور زندگی کند اما او در ادامه سریال با یک پزشک با بازی پژمان بازغی دوست می‌شود که در آن منطقه به تنهایی زندگی می‌کند. حسن‌پور در اغلب کارهایی که ساخته به‌دلیل عرقی که به این جغرافیا دارد، همواره از جذابیت‌های بصری و قاب‌بندی‌های زیبای شمال کشور استفاده کرده و تصاویر زیبایی را به مخاطبان آثارش ارائه داده است. در این مجموعه هم شاهد قاب‌بندی‌های چشم‌نوازی هستیم.
یکی از ویژگی‌های کوبار، زندگی ساده مردمان روستاست که با صفا و صمیمیت در کنار هم زندگی می‌کنند و این صمیمیت در قالب تصویر به‌خوبی توسط فریدون حسن‌پور به مخاطب القا می‌شود. این سریال داستان‌های متعددی هم دارد که برخی تلخ، شیرین و برخی هم تاثیرگذارند. مرگ، معلولیت، جانبازی، بیماری، غیرت، تلاش، تحصیلات، دستگیری، نوعدوستی و آموزش و تربیت، واژه‌هایی است که سریال کوبار را قابل تحسین کرده. نکته قوت دیگر سریال این است که در کنار این صفات نیک، تلخی‌ها و پلیدی‌ها در دل زندگی واقعی به تصویر کشیده شده و در نتیجه مخاطب آن را می‌پذیرد و برایش قابل‌باور است.
موضوعی که در سریال کوبار به‌خوبی ملموس است و مردم شمال بیشتر با آن ارتباط برقرار کرده و برای‌شان شیرین است، نوع زندگی و روابط به‌ویژه جزئیات رفتاری برخی شخصیت‌هاست؛ شخصیت‌هایی مثل معلم تاریخ در نوع راه رفتن و برخی مواقع خودخواهی‌ها، شخصیت همسر با بازی نسرین بابایی، شخصیت مدیر خوابگاه و برخی دیگر از شخصیت‌های غیرگیلانی که در این سریال نقش مردمان شمال را بازی کرده و به نوع رفتار، صحبت‌ها و برخی آداب و رسوم مردمان شمال دقت داشته و آن را برای مخاطب باورپذیر کرده‌اند.
حمایت مردمان منطقه از یکدیگر هم از نقاط قوت دیگر این سریال است؛ مردمانی که پشت هم ایستاده و در هر شرایطی برای آرامش یکدیگر تلاش می‌کنند. این تلاش برای آرامش در کمک کردن به جانبازان دفاع‌مقدس که بحق و به‌درستی در کوبار به آن پرداخته شده است از نکات قوت دیگر این سریال است. موضوع دیگری که شاید قابل تأمل است و در کمتر سریالی به آن پرداخته شده بخش تعداد شهدای این روستاست که با توجه به جمعیت آن نشان از مردمی انقلابی می‌دهد و قابل تحسین است. اسم طلاکوه که برای مزار شهدا در این سریال جدا از واقعیت یا ساختگی بودن آن انتخاب شده بسیار شایسته و افتخار‌آمیز است. همچنین نوع ارادت مردمان منطقه و جانبازان سریال به شهدا و مزار آنان از نکات قوت این مجموعه است. در نهایت این‌که کوبار در عین سادگی و داستان‌های ساده و باورپذیر مردم روستا، نکات مهم اخلاقی، رفتاری و درس‌های زندگی را به مخاطب منتقل می‌کند.