حمله هفتم اکتبر۲۰۲۳ نیروهای مقاومت فلسطین به سرزمینهای اشغالی وضربات هولناک امنیتی وارد شده بر پیکره این رژیم که نمود آن دستکم در پنج دهه اخیر و پس ازآغاز جنگ یوم کیپور در۱۹۷۳میلادی بینظیر بوده است را میتوان نقطه آغازی بر پایان حیات سیاسی نخستوزیر رژیم صهیونیستی قلمداد کرد.تداومجنگ دررژیمصهیونیستی وضعفهای تاریخی - جغرافیاییو محدودیتهای اجتماعی و اقتصادی حاکم بر سرزمینهای اشغالی موجب شده است جامعه صهیونیستی بسته، امنیتی و مسلح بار بیایند و دغدغه بقا و احتمال فروپاشی، فضایی را فراهم کند تا جامعه در مواجهه با بحران، اختلافهای درونی را به کناری نهاده و با حمایت از ارتش و شبهنظامیان مسلح بهدنبال رفع دغدغههای امنیتی برآیند.همین موضوع نتانیاهو را مجاب کرده است با تداوم جنگ و تمایل به گسترش آن به جبهههایی دیگر زمینه بقای خویش در اریکه قدرت را رقم بزند.
رد هرگونه اعطای حق به فلسطینیان
اکنون و با گذشت بیش از سه دهه از پیمان اسلو، نه فقط نامی از آن بر زبان سیاسی رهبران صهیونیستی باقی نمانده، بلکه نتانیاهو جسورتر از تمامی اسلاف خویش بر تشکیل هرگونه کشور فلسطینی مطابق با موازین و قطعنامههای بینالمللی خط بطلان کشیده است.
وقوع نزاع در نوار غزه موجب شده است نیروهای دست راستی کابینه نظیر ایتامار بن گویر، عمیخای الیاهو، گالانت و بتسالل اسموتریچ صریحتر از هر زمان ادعاهای جاهطلبانه خویش مبنی بر تسری شهرکسازیها و زمینهسازی برای اخراج فلسطینیان ساکن را به کشورهای همسایه، استیلا بر دره اردن و رد تأسیس هرگونه کشور مستقل فلسطینی مطرح کنند.از همین رو قابل تصور است نتانیاهو بر فضای دوقطبی جامعه صهیونیستی بدمد و با بستن عرصه بر فلسطینیان ساکن کرانه باختری و تسلیح و باز گذاردن دست شهرکنشینان افراطی راه را برای تداوم حضور خویش در اریکه قدرت فراهم کند. تندروی صهیونیستها تا آنجا پیش رفته که دولت بایدن در اقدامی بیسابقه به تحریم شهرکنشینان افراطی مبادرت ورزیده و ورود آنان را به آمریکا قدغن کرده است.
تداوم جنگ در نوار غزه
بیش از چهار ماه از آغاز نزاع در نوار غزه با تعیین اهداف سهگانه نتانیاهو مبنی بر نابودی کامل حماس، آزادی گروگانهای صهیونیستی از دست حماس و ایجاد نظم نوین امنیتی در غزه با حضور نیروهای نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی میگذرد. با وجود این، برخلاف تمامی جنگهای پیشین صهیونیستها، نتانیاهو مشی پیشین مبنی بر جنگ برقآسا را به کنار نهاده است.قابل تصور است نتانیاهو با آگاهی از دغدغههای امنیتی جامعه چندپاره صهیونیستی، برای تداوم حضورش در اریکه قدرت تا آخرین قدم به نبرد در نوار غزه ادامه دهد؛ موضوعی که به زعم وی، در صورت امکان برچیدن حماس از صحنه معادلات، شاید بتواند به حضورش در عرصه قدرت منتهی شود. نتانیاهو در یکی از آخرین مواضعش در گفتوگو با نشریه تایمز رژیم صهیونیستی به صراحت ادعا کرد: «از غزه خارج نمیشویم و چند هزار تروریست را آزاد نمیکنیم. قطعا هیچیک از این اتفاقات نخواهد افتاد و اسرائیل پیروز جنگ است.»
باز کردن جبهههایی جدید در منطقه
ترور صالح العاروری، از رهبران بلندپایه حماس در ضاحیه بیروت و در ادامه، حملات بیامان ارتش صهیونیستی به مواضع نیروهای مستشاری ایران و گردانهای نخبه رضوان حزب ا... که در آن شماری از فرماندهان میدانی مقاومت نظیر رضی موسوی و صادق امیدزاده به شهادت رسیدند را میتوان نقطه عطف معادلات نظامی منطقه در ماههای اخیر قلمداد کرد.رهبران رژیم صهیونیستی با وقوف به پیامدهای احتمالی بازگشایی جبهههای جدید بر امنیت داخلیشان، گستاخانه و برای رضایت نیروهای دست راستی، تداوم حضور نتانیاهو در قدرت، خودداری از برکناری وی در انتخابات پیش رو یا برخورد محاکم قضایی به صراحت تهران را به حمله مستقیم تهدید کردند و خواستار خروج نیروهای حزب ا... به شمال رود لیطانی شدند. بخش اعظم تیپهای عقبنشینی کرده از باریکه غزه به مرزهای شمالی سرزمینهای اشغالی عازم شدند و بستر مساعدی برای ماجراجویی رهبران رژیم صهیونیستی فراهم شده است. نتانیاهو نیز در جدیدترین موضعش، مدعی حمله به داخل کشوری شده است که آن را تهدید نخست رژیم صهیونیستی میخواند.
تهییج آمریکاییها به مداخله نظامی در منطقه
اکنون و با وجود بیمیلی بایدن برای باز شدن جبههای جدید از سوی پنتاگون در آستانه انتخابات نوامبر و پیامدهای آن بر شکست احتمالی وی، فضای منطقه بیش از هر زمانی دستخوش ناامنی و بیثباتی شده است. در این میان تنشهای ناشی از جنگ غزه و حملات
گاه و بیگاه انصارا... به کشتیهای صهیونیستی، انگلیسی و آمریکایی و رویاروییهای اخیر نیروهای مقاومت عراقی و سوری با نظامیان آمریکایی بر شدت بحران افزوده است. رویارویی مستقیم آمریکا با محور مقاومت از سویی موجب ورود آنان به جنگی فرسایشی میشود و از سوی دیگر توجیه مناسبی برای تداوم جنگ از سوی رژیم صهیونیستی در غزه و مشارکت در حمله به متحدان نیروهای مقاومت را فراهم خواهد آورد.جاهطلبیهای سیاسی در چهار دهه حیات سیاسی نتانیاهو را به سیاستمداری کارکشته در عرصه تحولات سرزمینهای اشغالی مبدل کرده است. نتانیاهو از همان زمان عملیات طوفان الاقصی کوشید شکست ناشی از پیشبینی نکردن حمله مقاومت اسلامی را در هفتم اکتبر بر دوش سازمانهای امنیتی داخلی و خارجی رژیم صهیونیستی بیندازد؛ موضعی که با انتقادات گسترده دستگاههای امنیتی داخلی همراه شد.با وجود این، شکافهای داخلی در رژیم صهیونیستی تا جایی پیش رفت که یئیر لاپید، از رهبران مخالفان بر لزوم برگزاری انتخابات زودهنگام تأکید و ایهود باراک، نخست وزیر پیشین رژیم صهیونیستی تداوم حضور نتانیاهو بر اریکه قدرت را خسرانی جبرانناپذیربر آینده امنیتی این رژیم قلمداد کرد. وی تداوم جنگ را باتلاقی برای رژیم صهیونیستی به شمار آورده است.نخستوزیر رژیم صهیونیستی متفاوت از مواضع اسلاف خویش، بقایش در قدرت را حتی بر امنیت این رژیم ارجحیت میدهد و به هر ریسمانی برای حضور در جایگاه نخست تصمیمگیری در رژیم صهیونیستی چنگ زده است. همین موضوع وی را به اتخاذ راهبردهای گوناگون از قبیل گسترش جنگ در باریکه غزه و اعطا نکردن کمترین امتیازی به فلسطینیان سوق داده است.ناظران منطقهای بیم آن دارند پافشاری نتانیاهو برای حضور در قدرت میتواند آتش زیر خاکستر غرب آسیا را بیش از پیش عیان و منطقه را آبستن نزاعی فراگیر و بیبازگشت کند؛ رخداد ناگواری که مع الاسف و با گسترش تنشها به دریای سرخ، خلیجفارس و منطقه عراق، بیش از هر زمان جنبه عینیت به خود گرفته است.