ده نمکی چگونه مخاطبان را با رستگاری غافلگیر کرد

به گزارش جام جم آنلاین، یکی از مشکلات اغلب کار‌هایی از این دست که در صدا و سیما به تولید می‌رسد فقدان قصه گویی و رو بودن دست نویسنده برای مخاطب است به همین دلیل اغلب چنین آثاری به سریال‌هایی طنز به جای آثار جدی تبدیل می‌شود و اثرگذاری خود را از دست می‌دهد.

در این شرایط، اما رستگاری برخلاف دیگر همتایانش که به موضوعات و مسائل بعد از مرگ می‌پردازد در چند بخش متفاوت عمل کرده و ما اینبار یک ده نمکی متفاوت را در سریال سازی می‌بینیم.

نکته اول استفاده از جلوه‌های ویژه بصری قابل قبول است. در صحنه‌های مربوط به خواب یا تجربه مرگ و تقابل مردی که جان خود را از دست داده با اطرافیان، بخش جلوه‌های ویژه که به نظر کاملا در اختیار کارگردان بوده توانسته تصاویر قابل قبول از مسائل متافیزیکی خلق کند.

این مهم حتی در تیتراژ اثر و تلفیق این بخش با صدای قرآن، یکی از تیتراژ‌های متفاوت را به تصویر رسانده است. نکته دیگر تعریف متفاوت ده نمکی از حق الناس است، در جایی که مسئله آب اینروز‌ها یکی از بحران‌های اصلی کشور است ده نمکی این موضوع را دستمایه حق الناس قرار داده و این امر در ادامه ابعاد پیچیده دیگری در خرده پی رنگ‌ها نیز پیدا می‌کند.

غرور، کبر، خود بزرگ بینی، غیبت، تخریب و توهین و البته حق الناس از جمله موضوعاتی است که رستگاری مستقیم یا غیرمستقیم روی آن دست می‌گذارد و این وجه متفاوت این اثر با دیگر سریال‌ها است.

علت اقبال خوب مخاطبان به رستگاری در کنار همه این موارد، شخصیت پردازی و البته قصه گویی است. سریال ده نمکی در نخستین قسمت‌ها توانسته جمع بزرگی از خانواده مخاطبان تلویزیون را پای جعبه جادوی بنشاند و از این منظر رستگاری برگر برنده سیما در ایام ماه مبارک رمضان که با عید نوروز تلاقی پیدا کرده محسوب می‌شود. به هر حال رستگاری تغییر ریل ده نمکی در سریال سازی محسوب می‌شود و این سریال با فاکتور‌هایی که بدان اشاره شده سهم بزرگی در جلب مخاطبان به تلویزیون دارد.