قصی الضحاک، نماینده سوریه در سازمان ملل، با ارسال دو نامه به دبیرکل این سازمان و رئیس شورای امنیت تاکید کرد در شرایطی که سوریه بهدنبال آغاز مرحله جدیدی از تاریخ خود است، ارتش رژیمصهیونیستی به تجاوز در خاک این کشور پرداخته و زمینهای بیشتری در جبلالشیخ و استان قنیطره را اشغال کرده و همزمان به حملات سنگینی دست زده است.الضحاک همچنین تاکید کرد که سوریه با شدیدترین عبارات، تجاوزات رژیمصهیونیستی را که نقض توافق سال ۱۹۷۴بهشمار میرودمحکوم میکند. سازمان ملل و شورای امنیت نیز باید به وظایف خود برای توقف فوری تجاوزات این رژیم و عقبنشینی نظامیان صهیونیست از مناطق مورد تجاوز عمل کنند.در این شرایط اما گروههای تکفیری و تروریستی که اکنون دولت و اداره امور این کشور را با ژست سیاسی نجات سوریه برعهده گرفتهاند به این مسأله بیتفاوتند.در این شرایط شاهد حجم سنگین حملات صهیونیستها به مراکز نظامی و تاسیساتی و حساس سوریه هستیم به شکلی که گزارشها نشان میدهد نیروهای صهیونیست بیش از۲۵۰ بار این مراکز را زیر باران حملات شدید خود قرار دادهاند و بنا بر گزارش دیگری در حال پیشروی زمینی به سوی دمشق هستند. اما سؤال این است که چرا هیچ مقاومتی نسبت به نیروهای صهیونیست صورت نمیگیرد؟
سکوت برای چیست؟
نگاهی به اوضاع کنونی در سوریه نشان میدهد ماجرای این کشور سناریویی از پیش تعیینشده توسط آمریکا بوده است. زمانی که صهیونیستها در باتلاق لبنان و در برابر مقاومت جانانه حزبا... قرار گرفتند، با اعلام آتشبس تاکتیکی، زمینهساز حمله گروههای تروریستی ــ تکفیری بهویژه تحریرالشام شدند. درحقیقت، حرکت گروههای تروریستی تحریرالشام بهعنوان جادهصافکن در راستای اهداف و نقشه جبهه استکبار انجام شد و اتاق فرمان دردستان آنان بود.این گروهها که مدعی نجات سوریه بودند، پس از بهدستگرفتن قدرت در این کشور، نسبت به حملات رژیم صهیونیستی و خسارات وارده به زیرساختها سکوت کردهاند. اکنون این سؤال مطرح است که برای حال و آینده چه برنامهای دارند؟
جشن و پایکوبی این گروهها در سوریه در حالی برگزار میشود که همچنان شاهد حضور اسرائیل، ترکیه و آمریکا و حملات هوایی در بخشهای مختلف کشور هستیم.یکی از مسائلی که هماکنون مورد تردید قرار دارد، این است که آیا این بیمقاومتی زمینهساز استقرار وحاکمیت صهیونیستها درسوریه نیست؟ اگر نیروهای رژیمصهیونیستی دمشق، پایتخت سوریه را به تصرف خود درآورند، حضور این نیروهای تکفیری در کشور چه معنایی خواهد داشت؟ اکنون شاهد هستیم سه بازیگر در میدان امروز سوریه یعنی ترکیه، رژیمصهیونیستی و آمریکا با بمباران مناطق مختلف سوریه به بهانه حفاظت از منافع خود، پس از حمله برقآسای معارضان سوری که سبب سقوط یکباره اسد شد، نهتنها برنامهای برای خروج ندارند، بلکه حضور خود را هم پررنگتر کردهاند.این درحالیاست که براساس قوانین بینالمللی، حمله به یک کشورهمسایه و نابودی ظرفیتهای نظامی آن اقدامی تجاوزکارانه محسوب میشود. اما همانطور که در طول یک سال گذشته مشاهده کردیم،جامعه بینالمللی با توجیه این حملات، نگاهی و استانداردی متفاوت برای اسرائیل در نظر گرفته است.به نظرمیرسد که آنچه این گروهها درک نمیکنند،این است که پیش ازپایان حکومت اسد،دیگر بازیگران خارجی برای شکلدادن به آینده سوریه با یکدیگر به رقابت خواهند پرداخت. صرفنظر از اینکه چه کسی در نهایت زمام امور را در دولت دمشق به دست بگیرد، اسرائیل از هرجومرج حاصل از سقوط اسد برای اطمینان ازعدم حفظ ظرفیت نظامی سوریه بهرهبرداری کرده ودراین راستا ازحمایت تلویحی جو بایدن، رئیسجمهورآمریکا نیز برخورداراست که همواره برحق تلآویو برای دفاع ازخود دربرابر تهدیدات احتمالی تأکید کرده است.بنابراین، شواهد وقرائن موجود نشان میدهد که اگر این گروهها در آینده در مسند قدرت باقی بمانند،باید بهعنوان دستنشاندهای تحت حاکمیت وسلطه صهیونیستها ازاین دستاورد خود بهرهبرداری کنند.