مجتبی احمدی، تهیهکننده «تهران ۲۰» درخصوص فصل جدید این برنامه به جامجم میگوید: این پنجمین فصلی است که تهیهکنندگی برنامه تهران۲۰ رادردست دارم.تمام تلاشمان این بوده که درهمه این فصول،سه نکته مهم رارعایت کنیم؛یکی این که در پروندههای تهران۲۰،مدام سراغ مطالبات مردم برویم؛چون تعریف برنامه تهران۲۰ مال من نیست و یکی ازبرنامههای پر سابقه تلویزیون است.
طرف مردم هستیم
وی تاکید میکند: یکی از ویژگیهای اصلی این برنامه، طرف مردم بودن است؛ یعنی این مأموریت به تهران۲۰ داده شده که سراغ مطالبات مردم از مسئولان برود و جزو برنامههایی است که اگر احتیاط را به آن تزریق کنیم، ماهیتش را از دست میدهد و حیف است که به این سمت برود. به همین دلیل هر بار مجری، محتوا و نگاه برنامه را به موضوعی عوض کردم، ذات مطالبهگر آن را حفظ کردم. یکی از امضاهای برنامه تهران۲۰ در ادوار مختلف، همین بوده است. این برنامه سوابق، تعاریف و ماهیتش را مدیون افرادی است که برنامه را تا اینجا آوردند. فصل بیستم این برنامه است ومن، پنج فصل با تیم بودهام و حتما در زمان شروع، وضعیت متفاوتی داشته وشایدجسارتش هم بیشتر بوده است.تمام تلاشم این بوده که هم در شکلگیری محتوا وهم در سبک و سیاق گفتوگوهای برنامه،به شکل جسورانهای عمل کنیم وطرف مردم بوده و ازهمه مهمتر،بهروزباشیم. یک تیم شش نفره برای جمعآوری محتوا داریم که اتاق فکر ماراگروهی از خبرنگاران مدیریت میکنند؛ افرادی که ذات خبری دارند و به رصد اتفاقات روز و رسانهها میپردازند. این خبرنگاران در اتاق فکر برنامه شرکت کرده و چالشهای رسانهای را بررسی میکنند، سپس مطالب تولید شده به اتاق نگارش منتقل و در نهایت به یک بسته رسانهای روی میز سردبیری تبدیل میشود.
مسئولان را وادار به پاسخگویی میکنیم
وی ادامه میدهد: خاستگاه کار من، سناریوست و معتقدم باید در یک برنامه با محور اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، مسیر الف تا ی رعایت سناریو اتفاق بیفتد. حدود ساعت چهار، پنج بعدازظهر، مجری ما منتظر محتواست. ما یک برنامه هر شبی هستیم و این نکته باید همواره رعایت شود. هر روز فاز جدید داریم. محتوای برنامه به این صورت شکل میگیرد که آنچه در دل شهر رخ میدهد و خواستهها و دغدغههای مردم را در بر میگیرد، محوراصلی ماست.ما همان را به پرونده تبدیل میکنیم. تهران۲۰ نزدیک ۲۰پرونده ثابت دارد؛ پروندههایی مثل آلودگی هوا. اگر مسئولی بابت آلودگی هوا در یک برنامه قول داده، باید در پنج قسمت دیگر بیاید و بگوید در پرونده آلودگی هوا چه کار کرده است. بسیاری از مسئولان در برنامه ما، حضور تکراری دارند و بابت قولی که دادند ــ که گاهی انجام شده و گاهی انجام نشده ــ باید پاسخگو باشند. این که میگویند انجام نشده، احتمال دارد به این دلیل باشد که از یک ارگان دیگر مطالبهای دارند و ما آن ارگان را دعوت میکنیم و بهراحتی از موضوع نمیگذریم. این فاز تهران۲۰ باعث پویایی برنامه شده و میتوانیم بالاخره جواب را بگیریم. از جمله این پروندهها میتوان به بحثهایی مثل آلودگی هوا، ترافیک، ساختمانهای ناایمن، مسکن، خودرو، کودکانکار و آسیبهای اجتماعی اشاره کرد که ازجمله پروندههای ثابت برنامه است و به شکل ثابت و جدا از مناسبتهای ملی و مذهبی باید به آنها بپردازیم.احمدی تصریح میکند: ما این موضوعات را بهطور ثابت داریم و این روند موجب شده است مدیری که در تهران۲۰ قول میدهد، یا باید قول واقعی بدهد یا بلافاصله اعلام کند که امکان عملیکردن آن وجود ندارد. اگر قرار است توافقی انجام شود، زمان دقیق ارائه را مشخص کند. بارها شده مسئولی اعلام کرده مثلا سه ماه برای انجام یک کار لازم است. اگر قول او عملی شده باشد، میگوییم. برعکسش هم هست و گفتیم اگر نیایند، ماجرا روی آنتن مطرح میشود. به همین دلیل، یکی از فازهای بهشدت جدی پنج فصل اخیر، پروندهمحورشدن برنامه است؛ یعنی موضوعات چالشی شهر تهران را در قالب پرونده به شکل ثابت روی میز تهران ۲۰ داریم و همه این را میدانند و ارگانهای اصلی مثل نمایندگان مجلس، شهرداری تهران، شورای شهر تهران، استانداری و دادستان با پروندههای تهران ۲۰ آشنا هستند و خوب میدانند قول و قرار باید روی آنتن انجام شود. نکتهای که در دو، سه فصل گذشته روی آن کار کردیم و در این فصل بهشدت جدیتر شده و در این شبها نیز به اوج رسیده، بخش هشتگ تهران۲۰ است. در یک برنامه تلویزیونی برای این که موضوعی به نتیجه برسد، زمان میبرد. داستان هشتگ تهران۲۰ این است که مردم برای ما از ماجرایی که روی آن مطالبه دارند و شاکی هستند، ویدئو میفرستند. ممکن است ویدئویی ارسال کنند که قول مطرحشده، عملی نشده است.
جزئیات هشتگ تهران۲۰
وی در توضیح جزئیات بخش تازه این برنامه، عنوان میکند: هشتگ تهران۲۰ یک بخش پر چالش است که این روزها بهشدت پرمخاطب شده است. مخاطب ویدئویش را میفرستد و ۴۸ ساعت به ما وقت میدهد. ما مسئول مربوطه را میآوریم و جواب ویدئو را میدهد. در فصل جدید ویدئوهای مفصلی از شهر تهران و شهرهای اقماری اطراف تهران به ما رسیده و این ویدئوها را در اتاق فکر برنامه میبینیم و میفهمیم مسئولش کیست و چند مسئول باید جواب بدهند. آنها را روی خط میآوریم و ویدئو را برایش میفرستیم و میگوییم باید جواب بدهند. این بخش یکی از عناصر اصلی است که فکر میکنم پس از بخش پرونده، موجب زندهشدن برنامه تهران۲۰ شده است. نکته مهم این است که این بخش مخاطب را به ما نزدیکتر کرده و اعتماد آنها را جلب کرده است. مخاطبان احساس میکنند که ما دغدغههایشان را دنبال میکنیم. به همین دلیل، ارتباط تلویزیونی ما با مخاطب تنگاتنگتر شده است. اعضای خانواده اکنون میتوانند با هم مشارکت و ویدئوهایی برای ما ارسال کنند و ما نیز این مطالب را پیگیری خواهیم کرد.
احمدی درخصوص اولویت برنامه هم میگوید: اولویت اصلی، پروندههای برنامه است؛ یعنی موضوعاتی که یا وعدهای برای آن مطرح شده و عملی نکردند یا به زندگی روز مردم مرتبط است. برای مثال در خیابان نیایش، یک نیایشمال داریم که مسیر رفتوآمد مردم را خراب کرده و کلی ویدئو برایمان آمده و اینها را تجمیع میکنیم و یک ویدئو از آن میسازیم و راهنمایی رانندگی و شهرداری این منطقه را روی خط میآوریم تا پاسخ دهند. یعنی قصه خیلی صریح است و نمیتوان با آن تعارف کرد. بعضی از ویدئوها ممکن است اشتباه باشد، با مخاطب تماس میگیریم و به او میگوییم درست نبوده؛ ولی بسیاری مواقع مردم درست میگویند. یک تیم رسانهای ارتباط با مخاطب داریم و روی فضای مجازی داخلی ما یعنی نرمافزار بله با مخاطب در ارتباط هستند. در عین حال بعد از رسیدن به سوژه، راستیآزمایی داریم و به طور کلی کار سادهای نیست. با این کار، مخاطب را میتوان در برنامه دید. اگر هشتگ تهران۲۰ جدیتر از این شود، میتواند یک برنامه مجزا شود؛ مثلا برنامه هشتگ تهران۲۰ میتواند یک برنامه ۳۰ دقیقهای شود و کلا جوابگوی مخاطب باشد. ما با زمان کمی که داریم، سعی کردیم این را در کنداکتور فشردهمان جا دهیم. بههرحال چند بخش مهم مثل پرونده روز، رصد رسانهها و اخبار تهران۲۰ را داریم و حالا بخش هشتگ تهران۲۰ هم اضافه شده که این چهار بخش در یک زمان شبانگاهی کنداکتور ما را فشرده کرده و این کنداکتور کیپ، مدیریت آنتنی هم میطلبد و تمام تلاشمان را میکنیم که این اتفاق بیفتد.
توجه ویژه به دغدغه بانوان
تهیهکننده تهران۲۰ از توجه به بانوان در این برنامه میگوید و تصریح میکند: بخشی که ۳ ــ ۲ ماه است اضافه شده و بازخورد خوبی از مخاطب گرفته، این است که شنبهها را با اضافهکردن خانم راحله امینیان به مطالبات بانوان تبدیل کردیم؛ یعنی مطالبات بانوان از مجلس، شورای شهر و شهرداری. مجری ما آقای دکتر مروی است، اما شنبهها را به روز مطالبات بانوان در حوزه تهران۲۰ اختصاص دادیم؛ یعنی شنبههای تهران۲۰ کلا فضای اینشکلی دارد و برای این روز دو خانم گذاشتیم تا محتوای زنانه درخواستهای بانوان را احصا کنند. یکسری از مباحث مرتبط با بانوان خواستههای بانوانی است که فراموش شده و میخواهیم اینها را وارد ماجرا کنیم. هر چیزی که به زندگی یک خانم مرتبط میشود را مطرح میکنیم. از مباحث مرتبط با پروندههای جمعیت در بحث ناباروری و وامهای مرتبط با ناباروری، داستانهای پزشکی بانوان، بیمههای مرتبط با بانوان، زنان خودسرپرست و مشاغل زنان گرفته تا اتفاقاتی که به قانون مرتبط میشود. همچنین نمایندههای مجلس را دعوت میکنیم و میگوییم در مورد فلان ماجرا مجلس چه مصوبهای دارد یا اگر مصوبهای دارد چرا عمل نمیشود. درواقع نگاه ما به بانوان در برنامههای شنبه، بهشدت بدون رودربایستی است. وقتی در ابتدا با خانم امینیان گفتوگو کردم، به ایشان گفتم که مأموریتشان بهعنوان نماینده بانوان فراتر از تعاریفی است که برای یک مجری وجود دارد. وظیفه ایشان این است که بهعنوان یک مادر، همسر، زن شهروند و شاغل، توقعاتی را که از جامعه، دولت، مجلس، شورا، استاندار و ...دارند، بیان کنند. خانم امینیان سالها بهعنوان مجری برنامه به خانه برمیگردیم بودند که جنس اجرای به خانه برمیگردیم فرق میکرد. الان از او، فاز متفاوتی میبینیم.
وی ادامه میدهد: این را بهشدت از او خواستم و وقتی فهمید باید پیگیر خواسته زنان باشد، خودش را بهعنوان نماینده بانوان کشور دید، اجرای متفاوتی ارائه کرد و اگر اجرای خانم امینیان در تهران۲۰ شنبهها را ببینید، متوجه میشوید یک قاب، مدل، استایل و سبک گویش جدید و لحن متفاوتی دارد. اوج ماجرا این است که مدیران شبکه تهران مثل آقای اعلمی و آقای ابراهیمپور، مدیر گروه تهران شهروندی در بحث اختصاص یک روز به بانوان، بهشدت مصر و خیلی کمکحال ما بودند. پرداختن به بخشی از موضوعات و چالشهای بانوان حداقل به خط قرمز نزدیک میشود. در مباحث اجتماعی و اقتصادی و حتی گاهی سیاسی به خط قرمزها نزدیک میشویم و گاهی آن را لمس میکنیم و در موردش حرف میزنیم. حوزه بانوان با توجه به مراقبتهای عرفیمان، نیازمند پشتیبانی مدیریتی و حمایتی است. آقای اعلمی، مدیر شبکه تهران و آقای ابراهیمپور بهشدت این پشتیبانی را دارند؛ یعنی در لحظاتی که دودل هستم درباره پرداختن به موضوعی و نگرانم که آیا ممکن است برنامه را دچار چالش و مشکل کند، آنها چندبرابر به من جسارت میدهند. مدیران شبکه تهران در این حوزه و مدیران بالادستی که این برنامه را مشاهده میکنند، بهشدت از آن حمایت کردهاند. موضوع کاملا مشخص است و بهدنبال تأمین خواسته بخش عمدهای از مردم جامعه هستیم. بههیچوجه هدف ما ایجاد چالشهای بیمورد یا سروصدا نیست. موضوعاتی که مطرح میشود، خواستههای خانوادگی است؛ به این معنا که من بهعنوان مدیر، همسر و پدر خواستههایی دارم که باید به آنها پرداخته شود، اما هنوز بهطور کامل برآورده نشدهاند. لازم است به کاستیهای موجود در جامعه در زمینه بانوان اشاره کنیم. تا زمانی که در برنامه تهران۲۰ حضور دارم، برنامه روز شنبه که به مطالبه بانوان اختصاص دارد و همچنین بخش هشتگ که نمایانگر خواستههای مردم است، با جدیت ادامه خواهد یافت. من از بازخوردهای دریافتی بهرهمند شدهام و حال خوب مردم به من منتقل شده است.
لحن مطالبهگر داریم
وی درخصوص لحن انتخابشده برای برنامه تهران۲۰ هم میگوید: من سالها تهیهکننده برنامه «سلام تهران» صبح بودم و باید فضای مفرح ایجاد و حال مردم را خوب میکردیم؛ ولی در تهران۲۰ نباید شوخی داشته باشیم. ما ثمر تلاشمان را میبینیم. یعنی وقتی برنامه تمام میشود میفهمی شد یا نشد. خیلیاوقات نمیشود و تیرمان به سنگ میخورد. روزهایی که میشود، حال تیم خوب است؛ چون نتیجه تلاش هفتگی و آن روزشان جواب داده و در برنامه دیدیم که خواسته مخاطب شکل گرفته و از پیامهایی که به ما میرسد میفهمیم برنامه جای خود را باز کرده است. گاهیاوقات در مقام مجری از ما میخواهند همین الان این سؤال را بپرسیم. چند روز پیش که رئیس بنیاد شهید در برنامه حاضر بود، بخش عمدهای از ایثارگران و جانبازان کشور به سامانه پیامکی پیوستند. در نتیجه، ما برنامه را رها کردیم و سؤالات خود را کنار گذاشتیم و تا انتهای برنامه به پرسشهای مردم پاسخ دهیم. پیامکها حاوی مطالب جذاب و عجیب بودند و مواردی که مردم مطرح میکردند بسیار جالبتر از سؤالات ما به نظر میرسید.میز و صندلی برنامه تهران۲۰ بهگونهای متفاوتتر از هر برنامه اجتماعی دیگر، مطالبهگر است. بسیاری از مسئولان حاضر به حضور در برنامه نیستند و بهانههایی مثل مشغله یا قرار ملاقات دارند. درعوض، برخی دیگر به برنامه میآیند، اما هدفشان تنها این است که اعلام کنند چه کارهایی انجام شده یا نشده و چه اقداماتی باید صورت گیرد. آن دسته ازمسئولانی که در برنامه شرکت نمیکنند، از این کاستیها آگاه هستند. بعد از گذشت دو فصل و اکنون در فصل پنجم، تقریبا تمامی مدیران پایتخت را دعوت کردیم؛ از استاندار گرفته تا نمایندگان انواع کمیسیونهای مجلس، شورای شهر و استانداری.همچنین، مدیران شهری و افرادی که بهطور مستقیم با پایتخت مرتبط نیستند اما موضوعاتشان به مسائل شهری مربوط میشود نیز در این برنامه حضور دارند. دوستان ۱۶۲ به ما لطف دارند و گپوگفتی داریم و بهزودی به همراه خانم امینیان و آقای دکتر مروی، برای پاسخ به پرسشهای مخاطبان به ۱۶۲ خواهیم رفت.
قالیبافی که کارآفرین شد!
احمدی، دانشآموخته نمایش است وخودش ازکف کارهای خبری به سمت تولید رفته. این رامیشود درروال پختهکردن سوژه بهخوبی دید. درست شبیه قالیبافی که از کف کارگاه به راهاندازی کارخانه تولید فرش رسیده.خودش درباره این مسیرعنوان میکند: من دانشآموخته نمایش هستم و کارم سناریونویسی است. نگارش یک ماجرا از تحقیقات میدانی و تحقیقات فردی و موضوعی به یک طرح میرسد و این طرح نیاز است به چیزی که رسانه بتواند به آن بپردازد، تبدیل شود. مثالی که زدید دقیقا همه چیزی است که یک سناریو نیاز دارد تا شکل بگیرد و این اتفاق برای ما میافتد و وقتی به قالی زیبا تبدیل میشود و آن را میبینیم، همان لحظهای است که شکل کار در آمده است؛ یعنی موضوع را در جریان شهری پیدا کردیم و به آن شکل و رنگ و لعاب دادیم و به نقطهای رسیدیم که باید ریزهکاریهای تار و پود را به هم بچسبانیم و به مخاطب تحویل دهیم، چون مخاطب منتظر است. نکتهای که وجود دارد این است که بسیاریاوقات برخی مدیران خودشان چالش حوزه مدیریتیشان را میگویند و بهاصطلاح، نخ سوژه را به ما میدهند؛ یعنی میگویند در حوزه کاری ما، این مشکل وجود دارد و ما هم پیگیری میکنیم؛ چون مدیر زورش نمیرسد و نیازدارد دیگر مدیران هم بیایند و این خیلی مهم است. ما ارتباطمان راازمخاطب به ارتباط با مدیران رساندیم. الان بسیاری ازمدیران شهر تهران در حوزههای مختلف درخواست میدهند که به فلان موضوع بپردازیم وماهم جواب میدهیم ومحصولش این میشود که در بسیاری اوقات کلیدواژه اتفاقات شهری که شاید از زیر دست ما در رفته باشد، توسط مدیران مطرح میشود.