عطوان: جلوگیری از انجام پرواز تهران - بیروت مایه شرم دولت و ارتش لبنان است

به گزارش جام جم آنلاین از ایرنا به نقل از روزنامه رای الیوم، این تحلیلگر سرشناس عرب در یادداشتی نوشت: این نخستین بار نیست که مقامات لبنانی دست به چنین اقدام شرم‌آوری می‌زنند. ۴۲ روز پیش، آنها مسافران یک هواپیمای ایرانی را که بیشترشان لبنانی بودند، تحت بازرسی بدنی قرار دادند. این اقدام که به طرز تحریک‌آمیزی صورت گرفت، پس از هشدارهای مشابه رژیم صهیونیستی انجام شد. خطرناک‌تر از آن، چمدان‌های دیپلمات‌های ایرانی که در این پرواز حضور داشتند، گشوده و مورد تفتیش قرار گرفتند. این اقدام، نقض آشکار کنوانسیون وین محسوب می‌شود که بر حفظ مصونیت دیپلمات‌ها و عدم تعرض به آنها یا بازرسی وسایلشان تأکید دارد. چنین اقدامی حتی در اوج جنگ داخلی لبنان در دهه ۱۹۷۰ نیز بی‌سابقه بود.

 

 

اعتراض خانواده‌های مسافرانی که پنجشنبه گذشته از فرود هواپیمایشان در بیروت جلوگیری شد و گفته می‌شود بیشترشان از هواداران «حزب‌الله» بودند، اقدامی طبیعی و حتی اجتناب‌ناپذیر بود. اگرچه ما در این روزنامه (رای الیوم) از هرگونه خشونت، مسدود کردن خیابان‌ها و آتش زدن لاستیک‌ها حمایت نمی‌کنیم، اما واکنش خشمگینانه این افراد کاملاً متناسب با ابعاد این اقدام تحریک‌آمیز و توهین‌آمیز بود.

 

ما حق دولت لبنان به‌ ویژه دولت جدید این کشور را در بازداشت افرادی که به اقدامات خشونت‌آمیز متهم شده‌اند، از جمله حمله به کاروانی از نیروهای یونیفیل و زخمی کردن یکی از آنها انکار نمی‌کنیم. اما در عین حال، این حق ما نیز هست که از مقامات لبنانی و فرماندهی نیروهای بین‌المللی این پرسش را بپرسیم که «هنگامی که نیروهای اشغالگر اسرائیل یکی از پایگاه‌های یونیفیل در جنوب لبنان را مورد حمله قرار دادند، سه سرباز را با شلیک مستقیم به قتل رساندند و دست‌کم ۱۰ نفر را زخمی کردند، چه اقدامی انجام دادید؟»

 

پرسش دیگری که باید از دولت لبنان و نیروهای بین‌المللی پرسید، این است که «زمانی که ارتش رژیم صهیونیستی در عرض ۲ ماه، بیش از یک هزار و ۵۰۰ بار آتش‌بس را نقض کرد، چه واکنشی نشان دادید؟ و اکنون که جنگنده‌های اسرائیلی، روز شنبه شهرک عیناتا در منطقه بنت جبیل را هدف قرار داده، خانه‌هایی را به آتش کشیده و ساکنان بی‌گناه آن را کشته یا زخمی کرده‌اند، چه خواهید کرد؟»

 

 

پرسش دیگری که مطرح می‌شود این است که چرا ارتش لبنان و نیروهای یونیفیل هیچ واکنشی به پهپادها و جنگنده‌های اسرائیلی که طی ۲ ماه و نیم گذشته، به‌طور مستمر در آسمان بیروت پرواز کرده و دیوار صوتی را شکسته‌اند، نشان نداده‌اند؟

 

ایران چه جرمی مرتکب شده است که به مردم آواره جنوب لبنان کمک مالی ارسال می‌کند تا خانه‌های ویران‌شده‌شان را بازسازی کنند، یا حتی برای کودکانشان نان و غذای ضروری تهیه کنند؟ آیا دولت لبنان کمکی به این خانواده‌ها کرده است تا حداقل نیازهای معیشتی‌ آنها را تأمین کند؟ آیا ایالات متحده که حامی توافق آتش‌بس و مسئول نظارت بر اجرای آن است، کمکی برای بازسازی خانه‌های ویران‌شده توسط تجاوزهای اسرائیل کرده است؟ آیا این مردم گفته‌اند که کمک‌های شما را نمی‌خواهیم و فقط کمک ایران را ترجیح می‌دهیم؟

 

همین پرسش درباره ایالات متحده، فرانسه و سایر کشورهای غربی که در ظاهر با مردم لبنان همدردی می‌کنند، اما در عمل هیچ اقدامی انجام نمی‌دهند، مطرح است. این مساله به‌ ویژه درباره کشورهایی که بر ضرورت تسریع در انتخاب رئیس‌جمهور جدید لبنان و تشکیل یک دولت قانونی تأکید داشتند، اما اکنون در برابر خلأ سیاسی این کشور سکوت کرده‌اند، صدق می‌کند.

 

 

مقامات ایرانی به‌درستی در برابر این اقدام دولت لبنان که در پیروی از دستورات رژیم صهیونیستی انجام شد، با اقدام متقابل واکنش نشان دادند و از فرود ۲ هواپیمای لبنانی در فرودگاه تهران جلوگیری کردند. این هواپیماها قرار بود مسافران لبنانی را که قربانی تصمیمات غیرقانونی و غیراخلاقی دولتشان شده بودند، به کشور بازگردانند. اصل «مقابله به مثل» روشی است که همه دولت‌های محترم، که از حداقل میزان حاکمیت و عزت ملی برخوردارند، در چنین شرایطی به کار می‌گیرند.

 

ما همچنان منتظریم که مقامات لبنانی و کارشناسان امنیتی آمریکایی مستقر در فرودگاه بین‌المللی بیروت دلیلی مستند ارائه دهند که نشان دهد در جریان تفتیش تحریک‌آمیز هواپیمای ایرانی، هزاران یا میلیون‌ها دلار پول نقد که قرار بود به «حزب‌الله» برای خرید سلاح تحویل داده شود، کشف شده است و اگر چنین ادعایی صحت دارد، این پول‌ها از چه کسی و به چه طریقی ارسال شده است؟

 

این اقدامات تحریک‌آمیز، همراه با تسلیم‌طلبی دولت جدید لبنان در برابر فشارهای آمریکا و فرانسه، گستاخی اسرائیل، نقض مکرر توافق آتش‌بس و پافشاری این رژیم بر اشغال پنج نقطه راهبردی در جنوب لبنان حتی پس از موعد مقرر برای عقب‌نشینی در ۱۸ فوریه (۳۰ بهمن) به‌ ناگزیر منجر به بازگشت مقاومت اسلامی به رهبری حزب‌الله خواهد شد. این مقاومت، با هدف حفظ حاکمیت لبنان یا آنچه از آن باقی مانده است به مقابله با تجاوزهای اسرائیل خواهد پرداخت و نوار مرزی را به‌طور کامل آزاد خواهد کرد، همان‌گونه که در سال ۲۰۰۰ و در جنگ ژوئیه ۲۰۰۶ انجام داد.