۱۰۰ روز هیچ!

سیاست‌های مهاجرتی از ابزار قدرت تا عامل سقوط
دونالد ترامپ که در هر دو کارزار انتخاباتی خود بر موضوع مهاجرت به‌عنوان یکی از محورهای اصلی کمپین انتخاباتی‌اش تاکید کرده بود، حالا شاهد ریزش قابل توجه حمایت عمومی در این زمینه است. تصمیم دولت ترامپ برای عدم بازگرداندن کیلمار ابرگو گارسیا، مهاجر سالوادوری مقیم مریلند که به‌اشتباه به السالوادور دیپورت شده بود، به یکی از نمادهای بحران در سیاست‌های مهاجرتی او تبدیل شده است.با وجود صدور حکم دیوان عالی مبنی بر تسهیل بازگشت گارسیا و نبود شواهد مستند درباره اتهام‌های مطرح‌‌شده علیه او، ازقبیل عضویت در باند MS-۱۳ یا قاچاق انسان، کاخ سفید با قاطعیت از بازگرداندن او سر باز زده است. این موضع سرسختانه که در تضاد با رأی بالاترین مرجع قضایی آمریکا قرار گرفته، هزینه‌های سنگینی برای ترامپ به‌بار آورده است.براساس نظرسنجی مؤسسه«اکلون اینسایتس»، میزان حمایت مردمی ترامپ در موضوع مهاجرت از مثبت ۱۸ به مثبت ۱۰ کاهش پیدا کرده است. نظرسنجی دانشگاه کویینیپیاک هم تأیید می‌کند که نیمی از مردم آمریکا، از جمله اکثریت رأی‌دهندگان مستقل، نسبت به سیاست‌های مهاجرتی رئیس‌جمهور دیدگاهی منفی دارند. 
   
اقتصاد در مسیر نزول هشدارهای عمومی درباره آینده
در حوزه اقتصادی، چشم‌‌انداز نگران‌‌کننده‌ای در برابر دولت ترامپ شکل گرفته است. در حالی که رئیس‌جمهور وعده داده بود آمریکا را به رونق اقتصادی بی‌سابقه‌ای برساند،حالا بسیاری از شهروندان از کاهش ثبات اقتصادی و افزایش نگرانی‌های مالی خبر می‌دهند.براساس نظرسنجی رویترز/ایپسوس، تنها ۳۷ درصد از پاسخ‌‌دهندگان از مدیریت اقتصادی ترامپ ابراز رضایت کرده‌اند. در‌عین‌حال، بیش از نیمی از شرکت‌‌کنندگان در این نظرسنجی معتقدند که سیاست‌های اقتصادی دولت فعلی، بازنشستگی آرام و تضمین‌‌شده را برای آنان دشوارتر ساخته است.با وجود این فشارها، ترامپ اخیرا اعلام کرده که تعرفه‌های فوق‌‌العاده بالای وضع‌‌شده بر کالاهای چینی کاهش خواهد یافت اما هشدار داد که این تعرفه‌ها به صفر نخواهند رسید. در همین‌حال، چین خواستار توقف تهدیدات اقتصادی از سوی آمریکا شده و وال‌‌استریت‌ژورنال گزارش داده کاخ سفید در حال بررسی کاهش قابل توجه تعرفه‌ها به‌منظور کاستن از شدت تنش‌ها با پکن است.  این رویکرد محتاطانه، اگرچه می‌تواند در کوتاه‌‌مدت از شدت رکود بکاهد اما از سوی پایگاه سنتی ترامپ که تعرفه‌ها را نماد رویکرد «نخست، آمریکا» می‌دانستند، به‌دیده تردید نگریسته می‌شود. 
   
فروپاشی اعتماد، بحران مشروعیت نهادها
از سوی دیگر، بحران مشروعیت نهادهای حکومتی در دوران ترامپ تشدید شده است. نتایج نظرسنجی مرکز سیاست عمومی آننبرگ نشان می‌دهد که تنها ۴۱ درصد از مردم آمریکا به دیوان عالی اعتماد دارند، در‌حالی‌که این میزان در سال ۲۰۱۹ حدود ۶۸ درصد بود.  این کاهش بی‌سابقه اعتماد، پس از صدور حکم تاریخی دیوان عالی در سال ۲۰۲۲ برای لغو Roe v. Wade، به‌ویژه در میان جوانان و اقلیت‌های نژادی تسریع شده است. با این‌حال، نهاد قضایی فدرال همچنان نسبت به دیگر ارگان‌های حکومتی، مثل کنگره (۳۲ درصد اعتماد عمومی) و ریاست‌‌جمهوری (۴۰ درصد) جایگاه بهتری دارد.  قابل توجه است که به‌رغم تضعیف جایگاه دیوان عالی، ۶۶ درصد از پاسخ‌‌دهندگان بر این باورند که رئیس‌جمهور باید حتی در صورت مخالفت شخصی با احکام دادگاه، از آنها تبعیت کند. این نگرش، نشان‌‌دهنده تعهد عمیق‌تر مردم به اصل تفکیک قوا و «نظام چک و بالانس» است. 
   
آینده سیاسی ترامپ وفاداری پایگاه و رشد پوپولیسم
درمجموع،میزان تأیید کلی عملکرد ترامپ به پایین‌ترین سطح دردوره دوم ریاست‌‌جمهوری اورسیده است.طبق نظرسنجی‌های جدید، تنها ۴۲ درصد از مردم عملکرد کلی ترامپ را تأیید می‌کنند، رقمی که نسبت به ۴۷ درصد پس از تحلیف دوم او، کاهش قابل توجهی داشته است.  با‌این‌حال، ترامپ همچنان از حمایت یک پایگاه وفادار برخوردار است. تنها ۲ درصد از رأی‌دهندگان اظهارکرده‌اند که اگر فرصت داشتند،رأی خودراتغییرمی‌دادند.این وفاداری،نشانه‌ای از استحکام جنبش پوپولیستی MAGA در داخل حزب جمهوریخواه است‌؛ جنبشی که طبق نظرسنجی NBC News، بیش از یک‌سوم از رأی‌دهندگان ثبت‌‌نام‌شده، خود را حامی آن معرفی کرده‌اند. 
   
سرنوشت مبهم رئیس‌جمهور
کاهش همزمان محبوبیت در موضوعات مهاجرت، اقتصاد و اعتماد نهادی نشان می‌دهد که دونالد ترامپ با چالشی چندوجهی در سال‌های آینده مواجه خواهد بود. در‌حالی‌که وفاداری بخش قابل‌توجهی از رأی‌دهندگان محافظه‌‌کار می‌تواند پشتوانه‌ای برای او باشد، افزایش نارضایتی در میان مستقل‌ها و رأی‌دهندگان میانه‌رو، می‌تواند معادلات انتخاباتی آینده را به‌شدت دستخوش تغییر کند.ترامپ حالا بیش از هرزمان دیگری نیازمند بازتعریف راهبردهای خودش است‌؛ هم در عرصه داخلی برای بازیابی اعتماد عمومی و هم در سطح جهانی برای مدیریت بحران‌های اقتصادی و دیپلماتیک پیش‌ رو. حالا سؤال اصلی این است که آیا او خواهد توانست در‌میانه این جریانات سیاسی جایگاه خود را حفظ کند یا امواج نارضایتی سرنوشت متفاوتی را برای او رقم خواهند زد؟