فاصله‌گذاری آمریکا با اسرائیل

باید به یاد داشت که در مورد ایران در گذشته امکان نداشت آمریکایی‌ها کاری صورت بدهند که در آن محوریت با صهیونیست‌ها نباشد. این اولین بار است که می‌بینیم آمریکایی‌ها اقدامی انجام می‌دهند که در آن نقشه محوری ندارند نه حالا در مورد ایران بلکه حتی در مورد حماس یا حتی در مورد یمن دولت آمریکا اقدامی انجام داده که کاملا بدون اطلاع رژیم صهیونی بوده است.

اینها تحولی بزرگ است که بعد از مدت‌ها می‌بینیم واشنگتن با لحاظ منافع ملی و نه منافع صهیونیست‌ها تصمیم می‌گیرد. این اقدام‌ها طبیعتا با فشارهای جدی مواجه خواهد شد و طبیعی است آمریکایی‌ها برای این‌که این فشار را از روی خود بردارند، مواضعی اتخاذ می‌کنند که با آنچه در پشت میز مذاکرات می‌گویند متفاوت باشد.

البته دولت ترامپ پایگاه نژادپرستی دارد و گروهی راست افراطی این حکومت را به وجود آورده‌اند اما در عین حال در برخی از مقاطع نمی‌توانند در برابر افکار عمومی مقاومت کنند. افکار عمومی در اروپا و آمریکا به شدت ضد‌صهیونیست شده و به همین دلیل باید هزینه بسیار بالایی را پرداخت کنند.

صهیونیست‌ها در گذشته برای مظلوم‌نمایی سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای تحت عنوان هلوکاست انجام دادند و پول‌های کلان برای فیلمسازی‌ها و ایجاد آثار هنری خرج کردند و برای این مظلوم‌نمایی در این رابطه لابی گسترده‌ای را به وجود آوردند تا بتوانند بسترسازی کنند اما مظلومیت به لحاظ تاریخی پایه و اساسی نداشت و مستندات جدی نداشت. در چند سال گذشته و به طور کل بعد از تهاجم صهیونیست‌ها به غزه قضیه کاملا معکوس شد و ملت‌‌ها به صورت مستند و بی‌واسطه چهره این نژادپرستان را که با تاریخ‌سازی افکار عمومی را فریب داده بودند تا در برابر یک اشغال سکوت کنند، دیدند.

امروز که واقعا هولوکاست واقعی در مورد فلسطینیان صورت گرفته و شواهد و تصاویر آن به واسطه فضای مجازی در معرض قضاوت افکار عمومی دنیا قرار می‌گیرد، برای آمریکایی‌ها شرایط ویژه‌ای را رقم زده است. آمریکایی‌ها باید خود را در جاهایی از این نسل‌کشی جدا کنند وگرنه افکار عمومی را کاملا از دست خواهند داد. متاسفانه رسانه‌های ما نتوانسته‌اند این فضای حاکم بر جهان را به خوبی در داخل منعکس کنند و روشن بسازند که امروز راه حل مقابله با صهیونیست‌ها همان چیزی است که در حال رقم خوردن است یعنی روز به روز ماهیت این نژادپرستان اشغالگر فلسطین برای افکار عمومی غرب بیشتر روشن می‌شود و افکار عمومی هم اقدام به محکوم کردن آن و تحریم صهیونیست‌ها می‌کنند و به دولت‌هایشان فشار می‌آورند که ارتباط خودشان با صهیونیست‌ها را قطع کنند. آن دسته از کشورهای اسلامی هم که دوگانه عمل می‌کنند و نفاق دارند، اکنون تحت فشار جدی قرار می‌گیرند و در آینده بحران‌های جدی پیش رویشان خواهد بود. لذا فکر می‌کنم به این دلیل است که ترامپ گاهی وقت‌ها کاری می‌کند که فشار لابی‌ها را از روی خودش بکاهد ولی در عین حال از آنجا که صهیونیست‌ها و به تبع آنها آمریکایی‌ها الان شرایط بسیار بحرانی دارند، در مواردی باید به گونه‌ای حرکت کند تا پیوندی که بین این تصویر منفی از صهیونیست‌ها در افکار عمومی ایجاد شده با گرایش‌های سیاسی آمریکا فاصله بیفتد. 

با این حال همچنان این سؤال مطرح است که افق این مذاکرات چیست که در جواب این سؤال باید گفت در این شرایط که آمریکایی‌ها حتی برای آزادی یک اسیر خود از دست حماس هم می‌خواهند امتیاز خرج کنند، مذاکرات فعلی برای آنها و نیل به یک توافق در ارتباط با بحث هسته‎ای جدی است و این‌که از طرف ما این اعتماد به آنها داده شود که به طرف ساخت سلاح نمی‌رویم یک دستاورد بسیار مهم است؛ به ویژه آن که در شرایط کنونی دولت ترامپ هیچ دستاوردی از ارتباطات و اقداماتش در سطح بین‌الملل کسب نکرده است.