ازسیدعلی ساداتیارمکی پنجساله که پدرش از نخبگان علمی کشور است گرفته تا زهرا برزگر، دختر سهسالهای که به همراه مادرش، دکتر مرضیه عسکری، پزشک فوقتخصص کودکان در حملات رژیم کودککش صهیونیستی، شهید شد. رژیمی که مدعی بود هدفش تنها مناطق و افراد نظامی است، اما برخلاف ادعاهایش منازل مسکونی، بیمارستانها، خودروهای امدادی و رویاهای مردمان بیگناه را هم نشانه گرفت.
ویرانههای بهجامانده از شهرک شهید چمران با ۶۰ شهید، اصابت پرتابه به بیمارستان کودکان حکیم، شهادت ۱۲عضو از یک خانواده در آستانهاشرفیه و چندین مادر و زن بارداری که در انتظار تولد فرزندشان بودند، فقط بخشی از جنایتهای رژیمی بود که با این اقدامات، نقاب از چهرهاش افتاد. طبق گفته فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت تا این لحظه، ۷۲ شهید زن و کودک داریم، ازجمله چهار مادر باردار که به همراه جنین خود به شهادت رسیدند. البته در تازهترین آمار که روز گذشته توسط اصغر جهانگیر، سخنگوی قوه قضاییه اعلام شد، در این جنگ،۹۳۵ نفر از شهدا تاکنون شناسایی شدند که ۳۸ تن ازاین شهدا کودک و ۱۰۲نفر از آنها را زنان تشکیل میدهند که برخی از آنان باردار بودند. فاجعههایی انسانی که در سایه سکوت برخی نهادهای بینالمللی رقم خورده است و پرده از تناقض میان ادعاهای رژیمصهیونیستی و جنایات هولناک و آشکار آن برمیدارد. به نظر میرسد که زمان آن رسیده تا جامعه جهانی پاسخ دهد؛ تا چه زمانی میتوان در برابر این نقض آشکار حقوقبشر و قوانین بینالمللی سکوت کرد؟
نقاب دروغ
«۷۹شهید درپی حمله صهیونیستهابه زنداناوین»،«آسیببه هفت بیمارستان به صورت غیرمستقیم توسط رژیم غاصب»، «هدف قرار گرفتن ۱۱ آمبولانس و شش پایگاه سلامت»، «جراحت ۱۸۵نفر از زنان در پی حملات این رژیم» درحالیکه رژیم صهیونیستی در بیانیههای خود ادعا میکرد که حملاتش علیه اهداف نظامیان است، نمونههایی آشکار از تجاوز این رژیم به زنان و کودکان و سایر افراد غیرنظامی است. البته کنوانسیون چهارم ژنو که از آن با نام «کنوانسیون ژنو درخصوص حفاظت ازاشخاص غیرنظامی درزمان جنگ»نیز یادمیشود یکی ازمهمترین اسناد حقوق بینالملل بشردوستانه است. مریم اشرفیگودرزی، پژوهشگر و فعال حوزه زن و خانواده در گفتوگو با جامجم با اشاره به کنوانسیون ژنو میگوید: «در کنوانسیون چهارم ژنو، بهمنظور رعایت امنیت اجتماعی، قوانینی تصویب شده است. این قوانین تصریح میکنند که زنان، کودکان و سایر غیرنظامیان باید بهطور ویژه مورد حمایت قرار گیرند و بههیچوجه نباید در جنگها و منازعات میان قدرتها و کشورها مورد تعدی و تجاوز قرار گیرند. بااینحال، متاسفانه شاهد آن هستیم که رژیم صهیونیستی بههیچوجه این اصول را رعایت نمیکند.» اصولی که نهتنها نقض آشکار قوانین بینالمللی، بلکه نشانهای از بیاعتنایی این رژیم به ابتداییترین اصول انسانی است. اشرفیگودرزی ادامه میدهد: «ما مشاهده میکنیم که در همین جنگ، زمانی که در مقام دفاع از خود برآمدیم، اهداف و حملات ما کاملا قاعدهمند بوده و مناطق حساس و استراتژیک دشمن را در چارچوب تقابل و دفاع مورد هدف قرار دادیم. پیش از آن نیز بارها اعلام کرده بودیم که ساکنان سرزمینهای اشغالی آن مناطق را تخلیه کنند. این اقدامات نشان میدهد که ما اصول جنگ را رعایت کردهایم.»
ادعاها در برابر حقیقت
اصل تفکیک که در ماده ۴۸ پروتکل اول الحاقی کنوانسیونهای ژنو به آن اشاره شده، یکی از اصول اساسی حقوق بشردوستانه بینالمللی است. این اصل بیان میکند که طرفین مخاصمه باید در تمام اقدامات نظامی خود، بین افراد و اهداف نظامی از یکسو و افراد و اهداف غیرنظامی از سوی دیگر، تمایز قائل شوند. اشرفیگودرزی نیز تاکید میکند که زنان و کودکان آسیبپذیرترین اقشار جامعه هستند و وقتی از آسیبپذیرترین گروهها سخن میگوییم، منظور این است که در زمان شکلگیری منازعات سیاسی و قدرتطلبیها، این اقشار باید از درگیریها دور نگه داشته شوند.او معتقد است که رژیمصهیونیستی حتی در گذشته نیز معادلات اخلاقی را رعایت نکرده است؛ چراکه شاهد آن هستیم که بدترین جنایات را در غزه علیه آسیبپذیرترین اقشار اجتماعی مرتکب شده است. با وجود اینکه این رژیم در نظام بینالملل بهعنوان یک قدرت نامشروع شناخته میشود، اما باید در چارچوب قوانین و قواعد مصوب این نظام قرار گیرد و به آنها پایبند باشد.
پایبندی ایران به اصول اخلاقی جنگ
طبق قوانین رژیمصهیونیستی، همه ساکنان بالای ۱۸سال، مرد و زن، دروزی یا چرکسی، مشمول خدمت سربازی هستند. سربازی در این رژیم بخش بزرگی از زندگی و هویت افراد است و تقریبا تمام جوانان اسرائیلی این دوره را تجربه میکنند. موضوعی که نشان میدهد اصلا فرد غیرنظامی در آن کشور غصبشده نداریم. مریم اشرفیگودرزی هم با اشاره به اینکه ما در رژیمصهیونیستی اصلا فرد عادی نداریم به ما توضیح میدهد: «خانمها در آنجا باید دورهای حدود پنج سال از خدمت سربازی را طی کنند و پس از آن نیز، برای سالها متعهد میشوند که در صورت تجاوز به کشورشان، در مقام دفاع حاضر شوند. بنابراین، اگر بخواهیم قانون حمایت از غیرنظامیان را در نظر بگیریم، عملا در آنجا غیرنظامیای وجود ندارد. بااینحال، ما همچنان در چارچوب اصول اخلاقی میجنگیم.»
سکوت در برابر قتلعام بیگناهان
رژیمصهیونیستی که سالهاست بهعنوان نماد آشکار کودککشی در جهان شناخته میشود، در این جنگ ۱۲روزه و طی اقداماتی خصمانه و بیرحمانه، جان بیپناهترین و بیگناهترین انسانها را در خاک ایران نشانه گرفت. فاجعهای که سکوت بیدلیل نهادهای بینالمللی را بهدنبالداشت. مریم اشرفیگودرزی نیز ضمن بیان این مسأله میگوید: «درحالحاضر، نظام بینالملل نسبت به موضوعاتی مانند کارگران جنسی که از نظر ما کاملا غیراخلاقی است، حساسیت بالایی دارد و در این زمینهها با سختگیری و قاطعیت از مواضع خود دفاع میکند. بااینحال، در مواجهه با چنین جنگهایی سکوت اختیار میکند؛ سکوتی که پیشتر نیز در قبال مردم غزه مشاهده شده بود.» حملات اخیر رژیمصهیونیستی به ایران، به ویژه هدفگیری غیرنظامیان، زنان باردار و کودکان، نهتنها نقض آشکار قوانین بینالمللی، بلکه لکهای ننگین بر ادعاهای این رژیم مبنی بر پرهیز از هدفگیری غیرنظامیان است. با وجود این ملت ایران، درحالیکه در سوگ قربانیان بیگناه خود نشسته، با عزمی راسخ برای دفاع از حق حیات و کرامت انسانی خود ایستاده است.