با توجه به نقض پی در پی آتشبسهای محلی به‌وسیله شبهنظامیان تحریرالشام و جنگندههای صهیونی، توماس باراک فرستاده ویژه کاخ سفید در امور سوریه با فشار به طرفین و همراهی ترکیه و اردن آتش‌بس جدیدی را بر نتانیاهو تحمیل کرد تا جولانی به‌عنوان دستنشانده واشنگتن در منطقه شامات را در برابر مخالفان داخلی نجات دهد.هرچند کابینه جنگطلب تلآویو با اکراه فراوان این آتش‌بس را پذیرفته و حملات دامنهدار خود را به بهانه حمایت از دروزیها متوقف کرده اما منابع محلی از استقرار ۴۵هزار نظامی صهیونیست بر مناطق اشغالی بلندیهای جولان، قنیطره و جبل‌الشیخ خبر میدهند تا در فرصت مناسب پروژه تجزیه سوریه را عملیاتی کنند.طی روزهای گذشته، خشونتهای فرقهای استان سویدا در جنوب سوریه میان قبایل بدو و ساکنان دروزی با مداخله دمشق به نفع قبیلههای بدو همچنین ورود جنگندههای صهیونیست و بمباران ساختمان وزارت دفاع، کاخ ریاست‌جمهوری و ستاد کل نیروهای مسلح رنگ و بوی یک جنگ تمام‌عیار را به‌خود گرفت.
دو دیدگاه متفاوت برای آینده سوریه
هیأت تحریرالشام از روزهای نخستی که قدرت را در دمشق قبضه کرد، خود را به‌عنوان سرسپرده واشنگتن به نمایش گذاشت. مقابله با جنبشهای فلسطینی مستقر در سوریه، قتل عام علویان نزدیک به محور مقاومت و واگذاری بخشهای حیاتی اقتصاد کشور به شرکتهای آمریکایی تنها بخشی از امتیازات جولانی جهت حفظ کرسی ریاست جمهوری دمشق به مقامات واشنگتن محسوب می‌شود.برخلاف آمریکا، رژیم صهیونیستی تنها با تجزیه گسترده سوریه و تضعیف دمشق به آسودگی می‌رسد و با وجود دیدارهای مخفیانه مقامات هیأت تحریرالشام با همتایان صهیونیست از باکو تا ابوظبی، هسته سخت قدرت تلآویو تجزیه یا خلع سلاح جنوب سوریه را تنها گزینه مطلوب ارزیابی میکنند. بنابراین بمباران مناطق سیاسی_نظامی دمشق توسط اسرائیل را بایستی در چارچوب تضعیف ساختار امنیتی تحریرالشام جهت تسهیل تجزیه کشور معنا کرد؛ هرچند نگاه تلآویو با کاخ سفید درباره آینده سوریه از حیث تاکتیکی متضاد به‌نظر میآید.
دستاوردسازی برای جولانی
انهدام مناطق راهبردی دمشق، انفجار ستونهای نظامی تحریرالشام و فرار خفتبار از استان سویدا همگی جایگاه جولانی را در میان شبهنظامیان تکفیری و افکار عمومی سوریه مخدوش کرده است؛ هر سوری با هر عقیدهای اشغال استانی دیگر از این کشور را بعد سقوط بلندیهای جولان در جنگ شش روزه ۱۹۶۷ نمیپذیرد. بنابراین انفعال رئیس‌جمهور خودخوانده سوریه در برابر آزادی عمل جنگندههای صهیونیستی زمینه سقوط زودهنگام او را مهیا میسازد.در این نقطه از سیل تحولات است که توماس باراک به داد جولانی می‌رسد. آمریکایی‌ها بارها به شکل علنی اعلام کردند که خواهان ارائه شانس حکمرانی به سرکرده هیأت تحریرالشام هستند. فرستاده ویژه کاخ سفید در رایزنیهای خود با مقامات اسرائیلی موفق به برقراری آتش‌بس و ایجاد نمایش قدرت دمشق در استان سویدا به مدت۴۸ساعت شد.قوای تحریرالشام برای احیای چهره لشکر شکست‌خورده، به مدت دو روز به شکل محدود وارد نواحی‌ای از سویدا می‌شوند تا جولانی بتواند در ژستهای تلویزیونی، ادعای حفظ تمامیت ارضی کشور را به مردم جنگ‌زده سوری بفروشد.این سناریوی کمدی سیاه به کارگردانی آمریکادرکرانه‌شرقی‌مدیترانه درحال‌فیلمبرداری است.
کمین صهیونیست‌ها
فشار آمریکایی‌ها بر نتانیاهو شاید در کوتاه‌مدت اشتهای ماشین جنگی صهیونی را برای توسعه‌طلبی کور کرده باشد اما به معنی تمکین دائمی از فرامین کاخ سفید حول‌محور آینده شامات نخواهد بود. براساس گزارشهای محلی از مناطق اشغالی جنوب غرب سوریه، قریب به ۴۵هزار سرباز ارتش اشغالگر قدس در بلندیهای جولان مستقر شدند. این حجم از نیروی انسانی بعد جنگ یوم کیپور ۱۹۷۳ در جبهه سوریه بی‌سابقه است. درواقع میتوان گفت ارتش اشغالگر قدس به کمین فرصت بعدی برای تعرض به تمامیت ارضی سوریه دورخیز کرده تا خلع سلاح جنوب دمشق را محقق کند. پیش‌تر نیز نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به بهانه حمایت از دروزیهای سویدا ایده منطقه عاری از تسلیحات (DMZ)را در جنوب سوریه مطرح کرده بود.باوجود آن‌که عمده دروزیها از مداخله اسرائیل امور این اقلیت سوری ناراضی هستند اما برخی گروه‌های سویدا تحت حمایت غیرمستقیم تلآویو در جستوجوی آتش‌افروزی در مناطق جنوبی کشور هستند تا زمینه منازعه با دمشق فراهم شود. از آنجا که قوای تحریرالشام در خشونت دست کمی از داعش ندارد و دگراندیشان را سلاخی می‌کند بهانه تجزیه مطلوب تلآویو شکل میگیرد.
ارسال تجهیزات و نیروی نظامی برای مقابله با قیام کردها
همزمان با تحولات در غرب و جنوب سوریه، شرق وشمال این کشور نیز بامشکلات عدیده امنیتی دست وپنجه نرم می‌کند. براساس اطلاعاتی که خبرنگار خبرگزاری آناتولی ترکیه از برخی منابع نظامی به‌دست آورد، نیروهای امنیتی دمشق تدابیری را در پیش گرفتند تا مانع از ارسال تجهیزات از سوی یگان‌های مدافع خلق کرد (ی‌پ‌گ) به منطقه دیر حافر واقع در جاده رقه شوند. در این منطقه سه‌شنبه درگیری‌هایی با ارتش سوریه شکل گرفت. درهمین چارچوب نیروهای امنیتی جولانی نیروها و تسلیحاتی را از شهر منبج در شمال شرق حلب به شهر دیرحافر اعزام کردند. پیش‌تر اکراد درپی درگیری‌هاباهیأت تحریرالشام، تجهیزاتی را به دیرحافر فرستاده بود.سه‌شنبه نیروهای کرد با ارتش جولانی برای چندساعت درگیر شدند و بعد از آن، این گروه‌های کرد، تجهیزاتی را از استان رقه(در شمال شرق سوریه)به محوردیر حافر انتقال دادند، به‌این ترتیب حدود ۱۵۰دستگاه خودروی پیکاپ مجهز به ادوات نظامی از مقر لشکر ۱۷وابسته به ی‌پ‌گ در رقه به خطوط درگیری در حومه حلب منتقل شدند. منطقه‌ای که تجهیزات به آنجا منتقل شده، گاه شاهد درگیری‌هایی میان نیروهای کرد و نیروهای وابسته به دمشق است.
