سخن‌پراکنی‌های احمقانه اوباما اعتبار آمریکا را تخریب کرده است

اندیشکده امریکن اینترپرایز نوشت، جان بولتون در یادداشتی برای این اندیشکده اعتراف کرد که سیاست‌های اوباما چیزی جز سخن‌پراکنی‌های احمقانه نیست که تنها اعتبار این کشور را از میان برده و دشمنان این کشور را تشجیع کرده است.

باراک اوباما مکرر به بشار اسد، رهبر سوریه در مورد تسلیحات شیمیایی هشدار داده است: استفاده از این تسلیحات از نگاه رئیس جمهوری ما به منزله عبور از «خط قرمز» است و به مثابه «عامل تعیین‌ کننده» در تصمیم‌گیری‌های مقامات آمریکایی که «پیامد‌های بسیار سنگینی» به همراه دارد. سخن‌پراکنی‌های او اکنون واقعیت یافته است.

دولت در حال بررسی میزان صحت شواهدی است که از تخطی اسد از خط قرمز خبر می‌دهند. اما با توجه به آنکه وزارت دفاع رئیس جمهوری و متحدین نزدیک وی از جمله اسرائیل و انگلیس تأکید دارند که سوریه از تسلیحات هسته‌ای استفاده کرده است، فضای تحرک و تردید برای اوباما در حال از میان رفتن است.

تمایل او برای اظهار کردن سخنانی بدون فکر و بی‌پروا به جای انجام اقداماتی جدی، امر جدیدی نیست. در سال 2011 وی جدول زمانبندی بسیار احمقانه خروج از افغانستان را اعلان کرد که مثال دیگری برای این رفتار نادرست اوست ـ زمان حمله مناسبی را در اختیار طالبان قرار داد تا در فقدان نیروهای ناتو، نیروهای امنیتی افغانستان را از میان بردارند. بدون شک سخن‌پراکنی‌های مشابهی هم در مورد حادثه تروریستی 11 سپتامبر 2012 مشاهده شد؛ حادثه‌ای که منجر به کشته شدن چهار امریکایی شد و همچنان پس از هشت ماه بدون پاسخ باقی مانده است.

معنای عبارات «عامل تعیین کننده» و «پیامد‌های هنگفت» برای اوباما به چه معنا هستند؟ در مورد سوریه او خواهان انجام تحقیقات گسترده سازمان ملل است که در آن سازمان منع تسلیحات شیمیایی و سازمان جهانی بهداشت ایفای نقش کنند ـ که هیچ کدام شانسی برای انجام تحقیقات گسترده در داخل سوریه را ندارند. شکی نیست که به زودی در اخبار خواهیم شنید که بشار اسد و عوامل وی به اتهام جنایت علیه بشریت به دادگاه بین‌المللی جرائم فراخوانده شده‌اند. این امر در ادبیات وزارت امور خارجه، به منزله «پیامی جدی» است که احتمالاً با یک «برگه هشدار» همراه خواهد شد و چراغ قرمز را برای دوستان اسد در کرملین روشن خواهد کرد.

در حال حاضر ما نمی‌دانیم که آیا آقای اوباما خواهان انجام اقدامی فراتر از دیپلماسی هست یا همچنان شاهد سخن‌پراکنی‌های بیشتر خواهیم بود. اما رفتار نادرست رئیس جمهور تا به امروز به اعتبار شخصی او و از آن مهمتر به اعتبار دولت آمریکا در عرصه بین‌الملل به شدت آسیب زده است.

آقای اوباما باید «خط قرمز» دیگری را ترسیم می‌کرد که کارایی بیشتری داشته باشد و آمریکا را موظف سازد که مانع دسترسی تروریست‌ها به تسلیحات شیمیایی یا خروج آنها از سوریه شود. این خط قرمز مقدمات لازم برای تأمین امنیت ذخایر تسلیحات شیمیایی اسد را فراهم می‌کرد و نیز در صورت دسترسی مخالفان رادیکال اسد به این ذخایر یا خروج احتمالی آنها از مرزهای سوریه، انجام اقدام نظامی را ممکن می‌ساخت.

هزینه‌های انسانی استفاده از تسلیحات شیمایی در داخل سوریه بسیار زیاد است، اما خطرات ناشی از این تسلیحات برای نیروهای آمریکایی و متحدین وی که می‌کوشند این تسلیحات را نابود یا تأمین امنیت کنند، با توجه به خطرات جانبی و پیچیدگی اوضاع، نیز بالاست. در نتیجه انجام اقدام نظامی یا مخفیانه علیه تسلیحات شیمیایی تنها زمانی توجیه پذیر است که خطر آنها برای شهروندان آمریکایی یا متحدین آن محتمل شود و خطرات عملیاتی نیز قابل قبول باشد.

حامیان سیاست حمایت از مخالفان سوری مدعی هستند که کمک‌های آمریکا نباید روی تسلیحات شیمیایی متمرکز شود، بلکه باید به سمت ایجاد منطقه پرواز ممنوع، تأمین تسلیحات و احتمالاً درگیری مستقیم نظامی، پیش رود. اما این حامیان (که پیش از استفاده از تسلیحات شیمیایی نیز خواهان همین حمایت‌ها بودند) یک نکته کلیدی را فراموش کرده‌اند: استفاده سوریه از تسلیحات شیمیایی به هیچ وجه این واقعیت نامطلوب را تغییر نداده است که جناح مخالف در سوریه سرشار از عناصر تروریستی ـ از جمله القاعده ـ و اسلام‌گرایان افراطی است. هر چند که استفاده رژیم است از تسلیحات شیمیایی بسیار قابل سرزنش است، اما باید توجه داشت که واقعیات استراتژیک منطقه و منافع آمریکا تغییر نکرده‌اند.

اگر اوباما اجازه دهد که عبور از خطوط قرمز او بدون پاسخ باقی بماند، چیزی که تغییر می‌کند این است که ناکارامدی سیاست خارجی ما دلیل مضاعفی برای ایران، کره شمالی و دیگر معاندان خواهد بود که اوباما قدرتی چندان جدی و مهم نیست که بخواهند با آن روبه‌رو شوند. کشتن اسامه بن لادن غیر قابل تکذیب است، چرا که حمله اصلی برای نابودی این تروریست بسیار پیشتر از آنکه اوباما حتی تصور شرکت در انتخابات را در سر داشته باشد، انجام شد. در واقع ضعف اعتباری رئیس جمهور به خوبی نشان می‌دهد که چرا اسد دست به کار شده و از تسلیحات شیمیایی در حملاتی محدود استفاده کرد به جای آنکه آنها را به طور گسترده به کار گرفته و در روزهای پایانی مانع سقوط رژیم شود. اسد احتمالاً چنین ارزیابی کرده است که آقای اوباما، جدای از سخن‌پراکنی‌هایش، بر اساس مدارکی که خبر از استفاده محدود از تسلیحات شیمیایی می‌دهند، وارد عمل نمی‌شود.

فشارها برای متقاعد کردن اوباما برای بهره‌برداری مناسب از خطوط قرمز باید ادامه پیدا کند. حتی با توجه به اینکه عدم واکنش نشان دادن به تمرد اسد از خط قرمز آسیب‌زاست، هیچ دلیل قانع کننده‌ای وجود ندارد که با حماقت رئیس جمهور همراه شده و جان سربازان آمریکایی را به خطر اندازیم. متأسفانه، این زخمی که بر اعتبار آمریکا وارد شده است اکنون جزئی از میراث آقای اوباما است. جانشینان او باید سخت کار کنند تا این اعتبار را از طریق عهده‌دار شدن رهبری عرصه بین‌الملل به حالت قبل بازگردانند.

تا آن زمان، مهمترین واقعیتی که با آن روبه‌رو هستیم هر چه کمرنگ‌تر شدن اطمینان بخشی‌های آقای اوباما به اسرائیل است در این باره که هر آنچه که لازم باشد انجام می‌دهد تا مانع دسترسی ایران به تسلیحات هسته‌ای قابل شلیک شود. این اطمینان بخشی‌ها بر فضای دیدار اخیر اوباما از اسرائیل سایه افکنده بود. بسیاری از شنوندگان حاضر در این سفر قانع شدند که او در مورد آنچه که می‌گوید کاملاً جدی است.

اما دوباره فکر کنید. آقای اوباما مدت مدیدی بر این باورد بود که می‌توان از شکل گرفتن یک ایران هسته‌ای ممانعت به عمل آورد، فرضیه‌ای که به زودی مورد سنجش قرار خواهد گرفت، اگر اسرائیل به ایران اجازه دهد از خطوط پایانی‌ هسته‌ای، عبور کند.(تسنیم)