
برای ادارهای کاری انجام میدهید و مطابق قرارداد، باید در تاریخی مشخص دستمزدتان را بپردازند، چند هقته از آن موعد میگذرد و خبری نمیشود، وقتی پرس و جو میکنید، پاسخشان این است: چرا پیگیری نکردید؟
پروندهتان در دست اقدام است و گفتهاند با شما تماس میگیرند تا از نتیجه مطلع شوید، مدتی میگذرد و تماس نمیگیرند، شما تماس میگیرید و پاسخ میشنوید: باید خودتان پیگیری میکردید، ما سرمان خیلی شلوغ است.
یک نمونه جالب چند سال پیش برای خودم اتفاق افتاد. برای مرکزی فرهنگی تدریس میکردم و چند ماه بود که حقوقم را نمیدادند، به حسابداری مراجعه کردم، گفتند: پروندۀ شما هنوز به دستمان نرسیده، پرسیدم پروندهام کجاست؟ گفتند قسمت حسابرسی.
جالب این که حسابرسی در همان اتاق بود و با دومیز فاصله، پرونده را یافتم و از حسابرس پرسیدم: چرا پرونده را نفرستادید؟ گفت: وظیفه من نیست نامهرسان باید ببرد.
پرونده را برداشتم و به دو میز آن طرفتر بردم و از آن روز به بعد حقوقم برقرار شد.من از آییننامههای اداری چیزی نمیدانم، همچنین از شیوه تقسیم وظایف کارمندان ادارات، اما این را میدانم تمام آییننامهها و تمام ادارات و تمام کارمندان و مدیران برای آن هستند که کار مردم را انجام دهند و از آن مهمتر این که وظیفۀ اداری هرچه باشد،معطل نگاه داشتن کار و مطالبات مردم هیچ توجیهی نمیتواند داشته باشد.موکول کردن انجام وظیفه و احقاق حق مردم، به پیگیری و روحیه انفعالی در ایفای وظیفه، با تعهد انسانی و تربیت دینی هیچ سنخیتی ندارد.
اسماعیل امینی - شاعر و مدرس دانشگاه
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
رئیس انستیتوپاستور ایران در گفتوگو با «جامجم» مطرح کرد
علی بخشیزاده، معاون صدای رسانهملی در گفتوگو با «قابکوچک» مطرح کرد