هیچ کس از سیمرغ بدش نمی‌آید

از نخستین تجربه سینمایی تان، «اعترافات ذهن خطرناک من» برای ما بگویید که بعد از سال ها گزیده کاری انتخاب کردید.

من و سیامک صفری و نگار جواهریان 3 نقش اصلی فیلم را بازی می کنیم. البته نقش های کوتاه دیگری در قصه وجود دارند که جای کار دارند و کلیدی هستند. در این فیلم، هر بازیگری هر نقش کوتاه و بلندی که ایفا کرد، نقش های جذابی بودند. این خصوصیت هومن سیدی است که فیلم هایش را جذاب می کند. بابک حمیدیان، رویا نونهالی، چکامه چمن ماه و دوستان دیگر، ایفاگر نقش های کوتاه هستند اما هر کدام رنگ آمیزی و پرداخت خودشان را در فیلم نامه داشته اند و توانمندی بازیگران دیده می شود. نقش من در فیلم، شخصیتی به نام صحت است که یکی از نقش های خیلی مهمی است که در پرونده کاری ام شکل گرفته و به آن افتخار می کنم، چون آن را با عشق پذیرفتم و با عشق نقشم را بازی کردم و خوشحالم که نخستین فیلم سینمایی ام، «اعترافات ذهن خطرناک من» است. امسال از فجر سی و سوم استقبال ویژه ای کردم چون خودم هم در جشنواره فیلم دارم. فیلم را خیلی دوست دارم و از ابتدای دعوت به بازی تا به حال سر تا پا خوشحالی داشتم و اکنون هم حس خوبی دارم. امیدوارم منتقدان، کارشناسان و مخاطبان از فیلم خوش شان بیاید و آن ها را از سالن راضی بیرون ببرد.

در این حس خوبی که دارید به کاندیدا شدن و دریافت سیمرغ هم فکر می کنید؟

هیچ بازیگری از دریافت سیمرغ، تشویق، دست زدن و سوت زدن برای او بدش نمی آید و من هم از این قاعده مستثنی نیستم اما سال هاست که همه چیز را به خدا واگذار کرده ام و هرچه خدا رقم بزند برایم خوشایند است؛ راضی ام به رضای خدا. این نخستین قدمم در سینما بود و تلاش کردم تا با قدم محکمی وارد شوم. شما و دوستانم شاهد بودید که خیلی سال ها صبر کردم تا با یک اتفاق خوب وارد سینما شوم. من پاسخ صبوری ام را از این جهت گرفتم که فیلم نامه ای به من پیشنهاد داده شد که معیارهای اصلی و چارچوب خوبی در آن برایم وجود داشت و هر بازیگری را جذب می کرد که بی چون و چرا آن را بپذیرد. من خوشحالم که هومن سیدی علاوه بر بازیگری، به فیلم سازی بسیار اشراف و نبوغ عجیب و غریبی دارد و من از پلان به پلان فیلم لذت می بردم.

او موجی از اتفاقات خوب و سبک جدیدی را با خود وارد سینما می کند و این موضوع را در فیلم های قبلی اش نشان داده است. اگر داوران صلاح بدانند و کاندیدای بهترین بازیگر شوم یا جایزه بدهند بیشتر خوشحال می شوم. من به رأی داوران احترام می گذارم.

با توجه به مضمون فیلم که یک تریلر خیابانی و معمایی است، تفاوت این نقش با دیگر نقش‌های تان چیست؟

هیچ ارتباطی ندارند چون آن شخصیت ها در چارچوب خودشان تعریف داشتند و شخصیت صحت، یک شناسنامه و رنگ آمیزی دیگری دارد. نقشم در «وضعیت سفید» تیپ شخصیت بود و در «مادرانه» هم نقشم فرق می کرد، اما در این فیلم، صحت وابسته به هیچ فردی نیست و به خودی خود اتفاقات خاص خود را در فیلم نامه جلو می برد. نمی توانم درباره این شخصیت حرف بزنم چون ممکن است قصه لو برود اما روند فیلم نامه و شخصیت نقش من بسیار عالی است و همه سر جای خود هستند و در اوج قصه، تماشاگر را غافلگیر می کند.

به استقبال عموم مردم از فیلم و فروش آن در گیشه امیدوار هستید؟

بله امید دارم، چون خدا را شکر نسبت به سال گذشته خیلی چیزها تغییر کرده است. با توجه به احترامی که برای سوپراستارها {ستاره های فیلم ها}قائل هستم اما چند سالی تعریف سوپراستار در سینمای ما تغییر کرده است و جوانانی که به خاطر چهره، رنگ چشم یا مو، لقب سوپراستار را به خود داده بودند اکنون آن ها هم فروش گیشه را تضمین نمی کنند و این نشان می دهد که مردم هوشمند تر از این حرف ها هستند یا حداقل با حقایق رو به رو شده اند. آن ها یک فیلم قصه گو، داستان و یک پایان بندی خوب را بیشتر ترجیح می دهند. به طور حتم، حضور جوانان جذاب و خوش چهره به صنعت سینما و گیشه کمک می کند اما صرفاً کافی نیست و باید بازیگری در خون شان باشد و بتوانند نقش شان را درست و بجا بازی کنند. معتقدم اگر تبلیغات خوبی برای اکران فیلم ما شود تماشاگر از سالن سینما راضی خارج می شود و در این صورت به نوبه خود فروش خوبی خواهد داشت.

آیا حضور در نخستین فیلم تان در جشنواره فیلم فجر، تأثیری در روند کاری و بیشتر دیده شدن تان دارد؟

بله من خودم سال هاست این ایمان و باور را در وجود خود روشن کرده ام که با توکل بر خدا پله پله حرکت کنم و به اهدافم برسم. مثل معروفی که می گویند «دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد» برای من روشن است و اتفاق خواهد افتاد و من به سمتش حرکت می کنم. این اتفاق برای طرفدارانم و همه افرادی که دوستم هستند نوید این را می دهد که من را در سینما در کارهای خوب بیشتر خواهند دید و سال های دیگر هم در جشنواره حضور خواهم داشت. امیدوارم بتوانم توان این را داشته باشم تا در این صحنه رقابت زور آزمایی کنم.

گویی فیلم دیگرتان «دلبری» از رقابت در جشنواره باز ماند؟

بله همین طور است و بد شانسی آوردیم، چون زمانی فیلم برداری این فیلم تمام شد که 3 تا 4 روز قبل از آن 22 فیلم بخش رقابت در جشنواره را اعلام کرده بودند و جایی برای حضور و دیده شدن توسط هیئت داوران وجود نداشت. خیلی حیف شد که این فیلم در جشنواره نیست چون داستان خوب و ارزشی دارد و با زبانی متفاوت اتفاق افتاده است و بازیگران خوبی هم در این فیلم حضور دارند. در این فیلم، نقش بسیار متفاوت فرزند شهیدی با نام امیر حسین را بازی کردم. همیشه به خانواده شهدا ارادت داشته ام و دوست داشتم روزی بتوانم برای این عزیزان، ادای دینی داشته باشم که با فیلم «دلبری» این اتفاق افتاد. (مریم ضیغمی/ خراسان شمالی)