سهیلی گفت: به اتفاق جوانی به نام امیر خوارزمی فیلمنامه ای نوشته ایم به نام «دلواپسان» و آن را اردیبهشت سال ۹۴ کلید می زنیم. این فیلم در ادامه دو اثر اخیر من ساخته میشود و مضمونی تلخ و اجتماعی دارد. لوکیشن های ما همه در حاشیه شهر تهران قرار گرفته و هنوز مشخص نیست چه بازیگرانی در آن هنرنمایی کنند اما این فیلمنامه یک متن پربازیگر است و از چهره های شاخص سینمایی دعوت به عمل خواهیم آورد.
وی در پاسخ به این سوال که جشنواره سی و سوم را چگونه ارزیابی می کند توضیح داد: قبل از شروع جشنواره هیأت انتخاب در یک مصاحبه تلویزیونی به گونه ای صحبت کردند که توقع ما بسیار بالا رفت و فکر کردیم سینمای ایران پوست انداخته و یک جهش بلند داشته، اما با شروع این رویداد دیدیم حقیقتا فیلمها ما را غافلگیر نکردند و به نوعی بی دلیل ذوق زده شده بودیم.
سهیلی گفت: ویژگی جشنواره امسال متوسط بودن آن بود. یعنی به شکل جالبی هم از تعداد فیلم های ضعیف کم شده بود و هم از تعداد فیلم های خیلی خوب و اغلب آثار در سطح متوسطی قرار داشتند و به این ترتیب یک جشنواره متوسط رقم خورد. به غیر از آن، نظمی که بر جشنواره حاکم بود، قابل توجه بود. اما از طرف دیگر سردی و بی روحی خاصی بر جشنواره حاکم بود، شاید چون صاحبنامان سینما در این دوره غایب بودند.
کارگردان «کلاشینکف» افزود: من تنها سه فیلم را تماشا کردم. «عصر یخبندان»، «رخ دیوانه» و «ایران برگر» و اتفاقا متوجه شدم بهترین های جشنواره را هم تماشا کرده ام و دیگر آثار شور و حالی نداشتهاند. البته ۵ فیلم هم بود که به احترام سازندگان آنها اسم نمی برم، اما به قدری ضعیف ساخته شده بودند که پس از یک ربع سالن را ترک کردم.
سعید سهیلی فیلمهای سینمایی «سنگ، کاغذ، قیچی»، «چارچنگولی» ، «کلاشینکف» و ... را کارگردانی کرده است. (سوره سینما)
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد