گالری‌ گردی با آثار هنرمند آلمانی آغاز شد

موزه‌ هنرهای معاصر تهران به‌عنوان معتبرترین و غنی‌ترین مرکز هنرهای تجسمی پایتخت، فعالیت خود را در سال جدید زودتر از سایر مراکز هنری تهران آغاز کرده است. این موزه که از اوایل اسفندماه سال گذشته میزبان آثار «اتو پینه» - هنرمند فقید آلمانی - بود، از پنجم فروردین‌ماه 94 میزبان علاقه‌مندان به آثار این هنرمند آلمانی است.

در نمایشگاه پینه، حدود 100 اثر به‌نمایش درآمده‌اند. این نمایشگاه تا 28 فروردین‌ماه ادامه خواهد داشت.

دیگر گالری‌های تهران نیز از هفته سوم فروردین‌ماه با برگزاری نمایشگاه‌هایی از هنرمندان حوزه‌های مختلف هنرهای تجسمی، کار خود را به‌طور رسمی در سال جدید آغاز می‌کنند.

در سالی که گذشت، 20 گالری جدید در تهران مجوز فعالیت گرفتند و کار خود را آغاز کردند. این تعداد نسبت به سال 1392 که 11 گالری به جمع گالری‌های تهران اضافه شده بود، رشد دو برابری را نشان می‌دهد.

به نظر می‌رسد وزارت ارشاد و دفتر هنرهای تجسمی دولت یازدهم، آسان‌تر از دولت‌های قبل، مجوز فعالیت‌های هنری را صادر می‌کند.

با آغاز به کار این 20 گالری در سال 93، تعداد نگارخانه‌های تهران به حدود 180 نگارخانه رسید. نگارخانه‌های فروزان (فروزان طاهری)، شاخه طوبی (شبنم شریعت)، آما (مهدی مهدوی)، ایده پارسی (امیرحسین جباری)، شنگرف (اعظم عزیزی قاسم‌آبادی)، ساقی (فرشته مقدسی)، آزاد (شیرین اتحادیه)، پنجره (شبنم حسنی غفاری)، رسول مهر (وابسته به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران)، صا (مریم صالحی)، نقشینه (مهناز شایسته‌فر)، آس (سید کامران هروی)، فراهانی (محسن فراهانی)، درنگ (مهدی محمدعلی‌زاده)، منیر (مریم گودرزی)، پیمان (سید علیرضا ناصحی)، او (ارکیده درودی)، نقش و خط (جواد بختیاری)، 26 (الهه یوزان) و طوبی (طیبه کازرونی) در سالی که گذشت به جمع نگارخانه‌های تهران پیوستند.

نخستین گالری‌های تهران بیشتر محل تجمع هنرمندان رشته‌های مختلف هنری با دیدگاه‌ها و سبک‌های متفاوت بودند تا مکانی برای نمایش آثار هنری.

رسام ارژنگی - هنرمند نقاش - یکی از کسانی بود که مرکزی را با کارکرد گالری هنری در محله‌ی علاءالدوله تهران افتتاح کرد. پس از آن نیز پایتخت کشور به همت سه نفر از هنرمندان نقاش (حسین کاظمی، امیر هوشنگ آجودانی و محمود جوادی‌پور) صاحب مرکزی هنری با نام گالری «آپادانا» شد. گالری «استتیک» نیز از اولین گالری‌های تأسیس‌شده در ایران به‌شمار می‌رود.

مرحوم ژازه طباطبایی - هنرمند نقاش و مجسمه‌ساز - در سال 1334 نگارخانه‌ای را با عنوان «هنر جدید» در تهران تأسیس کرد که از مراکز فرهنگی مهم زمان خود به‌شمار می‌رفت. این گالری به یکی از پاتوق‌های اصلی اهالی فرهنگ و هنر تبدیل شد و بسیاری از هنرمندان و نویسندگان آن دوره، به آنجا رفت‌وآمد داشتند.

با گذشت چند دهه، اکنون تعداد گالری‌های تهران به عدد 200 نزدیک شده است. در تعریف، نگارخانه را محلی برای نمایش آثار هنری و تجسمی می‌دانند که مردم و هنرمندان برای دیدن آثار به آنجا رفت‌وآمد می‌کنند.

با این حال، این‌طور که در این سال‌ها ثابت شده، نگارخانه‌های تهران از این تعریف فاصله دارند و اقشار مختلف مردم، مخاطبان اصلی گالری‌های هنری نیستند.

یکی از دلایل این موضوع، محل قرار گرفتن گالری‌ها است؛ بیشتر گالری‌های تهران در مناطق شمال شهر واقع شده‌اند و این موضوع باعث شده مردم مناطق مرکزی و جنوبی تهران به آسانی به این مراکز دسترسی نداشته باشند.

دلیل دیگر، ناآشنایی مردم با سبک‌های مختلف، بخصوص هنر نوگراست که باعث می‌شود آن‌ها با این نوع سبک‌ها ارتباط برقرار نکنند و تمایلی برای دیدن یک نمایشگاه هنری نوگرا نداشته باشند.

از سوی دیگر، هنوز آثار هنری جای خود را در سبد خرید مردم پیدا نکرده‌اند و تنها قشر خاصی از جامعه با درآمد بالا مشتری و خریدار آثار هنری هستند. بالا بودن قیمت آثار در برخی نمایشگاه‌ها و اطلاع‌رسانی نامناسب درباره‌ مناسب بودن قیمت آثار در نمایشگاه‌های دیگر می‌تواند از دلایل این موضوع باشد.

یکی از مواردی که باید مورد توجه مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به‌عنوان نهاد صادرکننده‌ مجوز و نظارت بر نگارخانه‌ها به آن توجه کند، آشتی دادن مردم با این مراکز هنری است.

همچنین توجه به نیاز گالری‌ها و صدور مجوزهای چند ساله برای این مراکز نیز می‌تواند مسئولان آن‌ها را برای برگزاری بهتر نمایشگاه‌های هنری و دعوت مردم به بازدید و خرید آثار تجسمی، ترغیب کند.(ایسنا)