جای خالی اخلاق و وجدان

به خاطرداریم که در گذشته‌ای نه‌چندان دور وقتی از مغازه‌ای چیزی می‌خریدیم که زیر آن باید کاغذ گذاشته می‌شد، کاسب در آن کفه ترازو هم ورقه‌ای کاغذ می‌گذاشت تا مبادا وزن کاغذ به وزن جنس اضافه شود، اما اکنون می‌بینید که در بسیاری فروشگاه‌ها قیمت جعبه شیرینی را معادل شیرینی حساب می‌کنند و خیلی عادی مطالبه می‌کنند. تقلب در مواد غذایی از همین اتفاقات ساده شروع می‌شود، وقتی کسب سود حلال جای خود را به کسب سود به هر قیمت بدهد و شخص چشم خود را روی سلامت و جان یک انسان که می‌تواند کودک و پیرمرد و خانم باشد، ببندد و فقط به سود بیشتر فکر کند. وقتی کسی که آبلیموی فاسد به خورد جان و جسم مردم می‌دهد و بلایی که از این رهگذر بر سر فرد می‌آید، اهمیتی برایش ندارد، باید گفت طوری از اخلاق و وجدان و انسانیت دور شده‌ایم که صدها بازرس و پلیس و قاضی هم مشکل ما را حل نخواهند کرد. این چنین است که معتقدم باید برای رفع اساسی معضل گسترش تقلب در تهیه و توزیع مواد غذایی، بیش از کار سازمانی، کار فرهنگی کرد. شاه‌بیت این کار فرهنگی نیز این است که باید بلایی را که از محل استفاده از غذای تقلبی بر سر افراد می‌آید به جامعه نشان داد تا مگر متخلفان ساکت در کنار خانواده‌شان به این عاقبت نگاه کنند و از این که شاید روزی خود و خانواده‌شان در این زنجیره بی‌اخلاقی، مصرف‌کننده و آسیب‌دیده یکی از همین غذاهای تقلبی باشند، بر خود بلرزند و وجدان خاموش شده‌شان به غلیان درآید...

دکتر احمد آریایی نژاد / دبیر کمیسیون بهداشت و درمان مجلس