پرداخت پول آب و برق مدارس از جیب والدین

آنجاهایی که گاز نرفته، هزینه نفت مدرسه با خانواده‌هاست، آنجاهایی هم که گاز لوله‌کشی است هزینه گاز مثل یک رنجنامه میان اولیا تقسیم می‌شود، قبض آب و برق هم همین طور.

از وقتی سرانه مدارس قطره‌چکانی شد و بعد هم آرام‌آرام حذف شد، مشکل قبوض مدارس نیز بر سر زبان‌ها افتاد، حتی شد یکی از دغدغه‌های بزرگ مدارس.

اگر به مرداد امسال بازگردیم، روزی که اجلاس روسای آموزش و پرورش در جریان بود و محمد بطحایی هنوز معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارتخانه، یادمان خواهد آمد که چند مدیر، درگوش بطحایی زمزمه کردند که نگران قبض آب وبرق وگاز مدارس هستند و او نیز پشت تریبون با صدای بلند گفت وقتی 98 درصد بودجه آموزش وپرورش صرف حقوق کارکنان می‌شود وضع همین است که هست.

بودجه سال 95 آموزش و پرورش 30 هزار میلیارد تومان بود و بودجه تعیین شده این وزارتخانه برای سال 96، 37 هزارمیلیارد تومان است که با وجود افزایش 7000میلیارد تومانی بازهم آموزش و پرورش کسری بودجه 3400 میلیارد تومانی را پیش‌بینی کرده است بنابراین سال آینده نیز دغدغه قبوض مدارس، گوشه‌ای از ذهن مدیران را اشغال خواهد کرد و روزهای پایانی امسال هم در حالی سپری خواهد شد که این دغدغه، یارِ غار مدیران است.

فقط یک راه‌حل وجود دارد

فرقی نمی‌کند تلفن به دست بگیری و شماره کدام مدیر مدرسه را از دفتر تلفنت انتخاب کنی، چون هرچه می‌شنوی چند جمله است، تقریبا شبیه به هم و همه حاکی از دغدغه .

اسماعیلی، مدیر یکی از دبیرستان‌های تهران است که امسال آب و گاز و برق مدرسه اش هنوز قطع نشده ولی برای آب اخطاریه قطع آمده، آن هم به خاطر بدهی فاضلاب. هزینه آخرین قبض گاز مدرسه‌اش هم شده 900 هزارتومان که چون پولی در حساب مدرسه نیست، او صبرکرده تا ببیند سرانجام چه می‌شود.

محمدی نیز مدیر یکی از مدارس شهرستانی است که قبض گاز حدود 400 هزار تومانی دریافت کرده و مانده که با آن چه کند.

شکیبایی اما معاون مدرسه‌ای در تهران است که چند هفته قبل آب مدرسه شان به علت بدهی قطع شد ولی سریع دست به کارشدند و هزینه را از اولیا گرفتند تا بیشتر از یک روز بی‌آب نمانند. روش دست به جیب کردن پدر و مادرها، روشی است که اسماعیلی و محمدی هم از آن استفاده می‌کنند و می‌گویند اگر اول و وسط سال تحصیلی ازخانواده‌ها کمک مالی خواسته می‌شود برای این است که قبض‌ها پرداخت شود و مدیر، دائم دلشوره قطعی آب و برق و گاز را نداشته باشد.

البته آموزش و پرورش درباره این که برای حل این مشکل چه مکانیسمی را طراحی کرده تقریبا همیشه ساکت است ولی منابع مطلع به ما خبر می‌دهند که ادارات آموزش و پرورش بصراحت از مدیران خواسته‌اند هزینه‌های قبوض مدارس را با مشارکت مالی خانواده‌ها تامین کنند.

مجلس اما این راه را نمی‌پسندد و آن را مسکن موقتی می‌داند. حتی سیدحمایت میرزاده، سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس به ما توضیح می‌دهد که چون لازم است این مشکل یک بار برای همیشه حل شود باید آب و برق و گاز مدارس رایگان شود وکمیسیون متبوعش برای تحقق این هدف در حال تلاش است.

میرزاده می‌گوید با رایگان شدن انرژی مدارس، هیچ سازمانی ضرر نمی‌کند چون این هزینه‌ها فقط از یک جیب دولت درمی‌آید و به جیب دیگرش می‌ریزد.

محسن صرامی‌فروشانی، مشاور معاون وزیر آموزش و پرورش و نماینده سابق مجلس نیز همین اعتقاد را دارد و درگفت‌وگو با جام‌جم تاکید می‌کند که تنها راه‌حل مشکل قبوض مدارس یا رایگان شدن این خدمات است یا تامین اعتبار برای قبوض مدارس در بودجه‌های سالانه از سوی دولت.

رایگان شدن؛ چرا که نه

برای حل مشکل قبوض مدارس، رایگان شدن هزینه‌ها می‌تواند راه‌حلی دائمی و گره گشا باشد،عملی شدنش نیز کار ساده‌ای است و چون سابقه ارائه خدمات رایگان به اماکن مذهبی وجود دارد، ساده‌تر نیز می‌شود.

آذر سال 93 وقتی نمایندگان مجلس، موارد ارجاعی طرح الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت را بررسی کردند، پاراگراف الحاقی به بند «ز» ماده یک را اصلاح و به ابتدای ماده 21 ملحق کردند که به موجب آن فضای اصلی مساجد، حسینیه‌ها، موسسات قرآنی، حوزه‌های علمیه، گلزار‌های شهدا، امامزاده‌ها، خانه‌های عالم روستاها و معابد اقلیت‌های دینی مصرح در قانون اساسی از پرداخت هزینه مصارف ماهانه معاف شد.

براین اساس برخی نمایندگان می‌گویند که این معافیت در سال 96 نیزهمچنان برای این اماکن ادامه دارد وچون اینچنین خواهد بود می‌توان از دولت و مجلس انتظارداشت برای همیشه مدارس را که مرکز پرورش انسان‌هاست با اماکن مذهبی در یک ردیف قرار دهند .

مریم خباز - جامعه