سرنوشت خوزستان در انتظار ارومیه

از سال 93 تاکنون مقامات خوزستانی از پرداخت بودجه بیابانزایی کانون‌های گرد و خاک، این استان گلایه می‌کنند. بر این اساس دولت در بهمن 93، 113 میلیارد و 700 میلیون تومان به این منظور بودجه تصویب کرد اما سال 93 که هیچ پرداختی نشد و در سال 94 و 95 (تا پیش از بحرانی شدن اوضاع و سفرهای متعدد مسئولان ارشد به خوزستان) فقط 4/1 درصد از این رقم یعنی چیزی حدود 17 میلیارد تومان پرداخت شد تا اوضاع خوزستان این باشد که هست. به نظر می‌رسد در سکوت سازمان حفاظت محیط زیست و سایر وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های ملی و استانی مسئول در امر احیای دریاچه ارومیه، همان معادله خوزستان این بار درباره دریاچه ارومیه در حال تکرار است.

ظاهرا قرار است فرصت‌سوزی و زمان‌کشی و سکوت آنقدر ادامه یابد تا خدای ناکرده ارومیه و مناطق و استان‌های اطراف دریاچه، به سرنوشت خوزستان دچار شود تا آن‌گاه به‌یکباره ارومیه چشم و چراغ کشور شده و همه به آن سفر کنند و از سجایا و اهمیت آن سخن بگویند! چرا این‌گونه می‌کنیم؟

چرا با مدیریت موثر و بموقع، جلوی بحرانی شدن مشکل را نمی‌گیریم؟ چرا تجربه خوزستان عبرت سایر کانون‌های بحرانی محیط‌زیست کشور نمی‌شود؟ بهتر نیست به جای میزبانی اجلاس‌های رنگارنگ محیط‌زیستی، بودجه آن را به این سوها هدایت کنیم؟ تا کی قرار است گره دست با دندان باز شود؟ ...

سیدعلی دوستی‌موسوی