سفر سناتورهای آمریکایی به کییف و دیدار آنها با زلنسکی، رئیسجمهور اوکراین مترادف با افزایش دامنه مداخله آمریکا در منازعهای سخت و عمیق است. این اقدام در سال ۲۰۱۴ میلادی و در جریان ناآرامیهای داخلی اوکراین نیز توسط سناتور مککین صورت گرفت. اختصاص ۴۰ میلیارد دلار بودجه آمریکا به اوکراین از سوی کنگره، اعزام هزاران نیروی آمریکایی به شرق اروپا، کمک اطلاعاتی آمریکا به اوکراین در هدف قرار دادن ژنرالهای روس و درنهایت، حضور مستقیم سناتورهای آمریکایی در کییف جملگی نشان میدهد که واشنگتن کنترل رفتار خود را در قبال پرونده اوکراین از دست داده است. واقعیت امر این است که کنش اخیر مقامات آمریکایی، قطعا واکنشی به همراه خواهد داشت و این واکنش، معطوف به خطوط قرمز راهبردی واشنگتن در اروپا و دیگر نقاط جهان خواهد بود. وقوع بحران اوکراین، به وضوح نشان میدهد که جنس بسیاری از تنشهای حاکم بر نظام بینالملل، از جنس تنشهای استراتژیک است. وقتی صحبت از بحران اوکراین میشود، از یک تنش تاکتیکی صحبت نمیکنیم. بلکه مساله گسترش ناتو به شرق مطرح است که نشان میدهد این تنش از مقوله تنشهای استراتژیک و بلندمدت است. تلاش آمریکا و متحدان آن برای تبدیل منازعه اوکراین به یک گره کور راهبردی، موضوعی نیست که مسکو بهسادگی در برابر آن تمکین کند. درهرحال، نمیتوان در آینده کنشهای آمریکا را سانسور و واکنشهای روسیه را در منازعه اوکراین برجسته ساخت.
حنیف غفاری - دکترای روابط بینالملل / روزنامه جام جم