به گزارش
جام جم آنلاین، او ابتدا با قرارداد ۲.۵میلیاردی برای یک نیم فصل به پرسپولیس آمد و این رقم برای فصل آینده به ۵میلیارد تومان افزایش یافت. بعد قرارداد یحیی تا سال ۱۴۰۲ تمدید شد که ارزش آن به ۸ میلیارد تومان به علاوه ۲میلیارد تومان آپشن تغییر پیدا کرد. با این حال همین قرارداد تمدید شده، یک بار دیگر هم تمدید شد؛ منتها این بار بدون تغییر سال و فقط با افزایش رقم! دستمزد جدید یحیی به ۱۱میلیارد تومان در سال رسید و البته ۳میلیارد تومان آپشن برای موفقیتهای احتمالی که به آن اضافه شد.
زمان مدیر عاملی مجید صدری قرارداد یحیی گلمحمدی در ادامه یک بار دیگر هم دستخوش تغییر شد تا یحیی گلمحمدی تا ۱۴۰۳ سرمربی قرمزها باقی بماند. البته این تمدید باعث شد یک بار دیگر رقم سالهای باقیمانده از قرارداد ری کند و به نزدیک ۲۰میلیارد تومان برای هر فصل برسد. حالا رضا درویش مدیرعامل قرمزها صحبت از قرارداد ۴۰میلیاردی میکند و درباره رقم قرارداد این مربی میگوید: «رقم قرارداد یحیی کمی کمتر از این مقدار است!» حال بیایید این رقم را ۳۸میلیارد تومان فرض کنیم که میشود کمی کمتر از ۴۰. این یعنی یحیی گلمحمدی روزانه ۵۲میلیون تومان برای این دو سال آخر از پرسپولیس دستمزد میگیرد که همین هم میشود ساعتی ۲میلیون و ۱۶۰هزار تومان یا بهتر بگوییم دقیقهای ۳۶ هزار تومان.
این یعنی در همین ۳ دقیقهای که این مطلب را خواندید ۱۰۰ هزار تومان رفت توی جیب آقا یحیی. این رقم وقتی عجیبتر میشود که بدانید یحیی گلمحمدی در دو فصل آتی، نهایتا هر سال ۴۰ بازی هدایت پرسپولیس را عهدهدار خواهد بود و برای هر بازی سرمربیگری نیم میلیارد به جیب خواهد زد! شما اگر روزی ۵۰میلیون تومان درآمد داشتید و هر ماه ۱.۵میلیارد تومان در حسابتان بود چه میکردید؟
بریز و بپاشهای چند ۱۰میلیارد تومانی
شنیدن خبر رقم ۴۰میلیارد تومانی قرارداد یحیی گل محمدی با تیم پرسپولیس چشم خیلیها را گرد کرد. میشود کلی حساب و کتاب کرد که با این پول چکارها که نمیشود کرد. اما با این موضوع کاری نداریم. باید مثل همیشه به این فکر کنیم که قراردادهای منعقد شده در فوتبال ایران با چه منطق و برنامهای اینگونه هر فصل نسبت به فصل قبل تصاعدی و جهشی بالا میرود.
خوب میدانیم که سرمربی بعدی استقلال چقدر قرار است پول پارو کند. الان هم میدانیم بازگشت علیرضا بیرانوند به پرسپولیس چه رقم نجومی و باورنکردنی پشت سر خود داشته است. اصلا هم سخت نیست که پیشبینی کنیم سجاد شهباززاده برای پیوستن به استقلال چه پولی گرفته است.
محمد خدابندهلو هم بعد از جدایی از ذوبآهن و پیوستن به گلگهر چنان قراردادی بسته که رقم آن در نوع خودش کمنظیر است همین طور درباره رقم قرارداد دانیال اسماعیلیفر و سروش رفیعی با پرسپولیس هم باید همین چیزهای مشابه را بنویسیم. مثل آب خوردن در فوتبال ایران، ارقامی عجیب و غریب تولید میشود که با خروجی همین قرارداد و عملکرد یک بازیکن یا یک مربی همخوانی ندارد. طرف، پولی باورنکردنی به جیب میزند اما در کل فصل تعداد گلهای زدهاش به اندازه انگشتان یک دست هم نمیرسد یا اینکه یک بازیکن دیگر چنان رقم سنگینی میبندد که نمونهاش در لیگ برتر کمتر پیدا میشود اما در طول فصل با عملکرد بسیار بد خود به قول معروف خون به جگر هوادار میکند. وقتی برای نخستینبار در دهه ۸۰رقم قرارداد بازیکنان در لیگبرتر فوتبال ایران به یک میلیارد تومان رسید هیچکسی فکرش را نمیکرد این رقم در آیندهای نزدیک ۱۰ یا ۲۰ و حتی ۴۰برابر شود. در واقع الان یک بازیکن متوسط هم چنان پولی میگیرد که تا هفت نسل بعد از خود را بیمه کرده است.
مدیران فوتبال ایران برای عقب نماندن از قافله جذب بازیکن در فصل نقل و انتقالات میلیاردها تومان به پای معمولیترین بازیکنان میریزند. ستارهها که دیگر جای خود دارند. چشم و همچشمی و بازارگرمیها هم که نقش زیادی در تولید ارقام عجیب و غریب در فوتبال ایران دارند. آقای پرادعا در یک مسابقه حتی ۱۰پاس سالم هم نمیتواند بدهد اما ادعا میکند از پنج باشگاه لیگبرتری، دو باشگاه اماراتی و سه باشگاه قطری پیشنهاد دارد. مدیربرنامههایش هم پیاز داغ ماجرا را زیاد میکند. با این شرایط عجیب نیست قیمتش جهشوار به ۱۰ میلیارد تومان و حتی بیشتر برسد. با این همه بریز و بپاش فوتبال ایران قرار است به کجا برسد؟
منبع: روزنامه جام جم