گفتگو با صدرالدین حجازی به بهانه بازپخش سریال «تفنگ سرپر» از آی‌فیلم

نقش‌های منفی، چالش برانگیز است

حاصل تلاش چند دهه‌ای صدرالدین حجازی در عرصه بازیگری و به‌خصوص در سریال‌های تلویزیونی، نقش‌آفرینی‌هایی ماندگار است در مجموعه‌هایی ازجمله «مختارنامه»، «روزی روزگاری»، «مدرس»، «کوچک جنگلی»، «بانوی سردار» و ... نقش حجازی در سریال «تفنگ سرپر» را در کنار نقش‌های خولی بن‌یزیداصبحی در مختارنامه و مخور در روزی روزگاری می‌توان شاخص‌ترین بازی‌های این هنرمند پیشکسوت در مجموعه‌های نمایشی تلویزیون برشمرد.
کد خبر: ۱۳۷۲۲۴۷
نویسنده زهرا صلواتی - گروه رسانه
به گزارش جام جم آنلاین، حجازی در تفنگ سرپر و در کنار مصطفی طاری یکی از جذاب‌ترین و متفاوت‌ترین زوج‌های هنری تاریخ تلویزیون را خلق کرده است. این بازیگر پیشکسوت، جذابیت‌های این کاراکتر را حاصل خلاقیت امرا... احمدجو در نویسندگی و خوش‌ذوقی عبدا... اسکندری در طراحی چهره می‌داند. او در عین‌حال تاکید می‌کند که خودش نیز در مقام بازیگر کوشیده تا حق مطلب را ادا و نقش را به بهترین شکل ایفا کند. حجازی همچنین متون قوی و بودن فرصت کافی در اختیار کارگردان و بازیگران را ازجمله دلایل جذابیت سریال‌های قدیمی عنوان می‌کند.

خیلی از بازیگران میانسال این روز‌ها خانه‌نشین شده‌اند. شما این روز‌ها مشغول چه فعالیتی هستید؟

فعلا که خانه هستم، اما پیشنهاد‌هایی دارم که هنوز جدی نشده است.

برای بازی در سریال؟

بله، قرار است در یک سریال بازی کنم، اما همه چیز قطعی نشده است. ترجیح می‌دهم درباره‌اش صحبت نکنم.

البته سال گذشته روز‌های پرکاری داشتید.

بله، سال گذشته در سه سریال بازی داشتم. سریال‌های «حکم‌رشد» به کارگردانی حسن لفافیان و «جشن سربرون» آقای راعی را برای تلویزیون بازی کردم و سریال «راز بقا» را برای شبکه نمایش‌خانگی.

این روز‌ها سریال تفنگ سرپر با بازی شما در حال بازپخش از شبکه آی‌فیلم است. ایفای نقش در این سریال همچنان یکی از متفاوت‌ترین تجربه‌ها در کارنامه بازیگری‌تان است.

آقای احمدجو این نقش را با ذوق و شور زیادی نوشته و برای طراحی این شخصیت خیلی وقت گذاشته بود. به نظرم بخش عمده‌ای از جذابیت کاراکتر با وجود همه بدجنسی‌ها و بداخلاقی‌هایش به خوش‌ذوقی، خلاقیت و قلم توانای آقای احمدجو بازمی‌گشت. نقشم در تفنگ سرپر بیشتر یک تیپ بود تا شخصیت، اما پتانسیل زیادی برای کار کردن داشت. من هم به‌عنوان بازیگر تلاش کردم تا جایی که ممکن است و توانایی دارم حق مطلب را ادا کنم و زحمات آقای احمدجو را بی‌پاسخ نگذارم. این نقش به‌خودی‌خود برای هر بازیگری جذابیت داشت.

این شخصیت از همان ابتدا به همین صورت در فیلمنامه آمده بود یا شما هم به‌عنوان بازیگر از خودتان چیز‌هایی به آن اضافه کردید؟

پایه اصلی شخصیت در فیلمنامه آمده بود، اما به‌هر‌حال، قبل از جلوی دوربین رفتن و هنگام بازی هم اتفاقاتی می‌افتاد که گاهی آقای احمدجو از آن‌ها استقبال می‌کرد و گاهی هم نمی‌پذیرفت. به‌عنوان بازیگر سعی می‌کردم خروجی نهایی نقش همان چیزی باشد که در ذهن کارگردان بوده و به خواسته او نزدیک است.

شما و مصطفی طاری در تفنگ سرپر یکی از جذاب‌ترین و ماندگارترین زوج‌های سریال‌های تلویزیونی را خلق کردید. این ترکیب جذاب چگونه تشکیل شد و چقدر با آقای طاری همفکری، تعامل و تبادل‌نظر داشتید؟

درباره هر سکانسی با آقای طاری صحبت داشتیم. قبل از تصویربرداری هر سکانس، درباره رفت‌وآمد‌های کلامی و کنش و واکنش‌ها با هم همفکری داشتیم. از آنجا که با آقای طاری هم‌اتاق بودیم، فرصت زیادی را هم برای صحبت و تعامل در اختیار داشتیم.

گرگیش و پسرعمویش، گریم جالب، اما متضادی با هم داشتند که اتفاقا یکی از جاذبه‌های این دو کاراکتر بود. مثلا فرم دندان‌ها که برای یکی رو به بالا بود و برای دیگری به سمت پایین.

بله، گریم من در تفنگ سرپر خیلی خاص و متفاوت بود، همین‌طور گریم آقای طاری. اصولا این دو نفر آدم‌های عجیب‌وغریبی بودند. دو انسان لاابالی سبک‌مغز که به هیچ قاعده و اصول اخلاقی پایبند نبودند. چهره‌پرداز سریال آقای عبدا... اسکندری بود. خاطرم هست آقای اسکندری سفارش ساخت دندان برای من و آقای طاری داده بود.

تفنگ سرپر نه‌فقط در کارنامه امرا... احمدجو اثری قابل‌اعتنا به‌شمار می‌رود که همچنان می‌توان از آن به‌عنوان یکی از بهترین سریال‌های تلویزیون یاد کرد. این سریال، اما هنگام پخش، آن‌چنان که باید و شاید دیده نشد. علت چه بود؟

زمان سریال در برآورد اولیه ۸۰۰ دقیقه بود، اما به علت درخواست تهیه‌کننده و دلایل دیگر، کلی سکانس به فیلمنامه اضافه شد و زمان سریال شاید به دوبرابر آن چیزی که از ابتدا قرار بود رسید. همین افزایش زمان باعث شد تا قصه سریال از ریتم بیفتد و جذابیت اولیه‌اش را از دست بدهد.

البته تفنگ سرپر در بازپخش‌ها بیشتر و بهتر دیده شد و حتی نسل‌های بعدی مخاطبان تلویزیون هم با این سریال ارتباط برقرار کردند.

به نظرم هم تفنگ سرپر و هم سریال روزی روزگاری متن خیلی خوبی داشتند. از سوی دیگر، فرصت بیشتری در اختیار کارگردان و بازیگران قرار داشت و کار‌ها به فشردگی امروز نبود. امکانات و شرایط تولید سریال در تلویزیون هم در قیاس با امروز بهتر بود. در مجموع، همه چیز سر و شکل بهتری داشت و عجله‌ای در کار نبود.
 
به همین دلیل هم هست که سریال‌های قدیمی حتی از سوی مخاطبان امروزی تلویزیون هم با استقبال روبه‌رو می‌شوند. از سوی دیگر، مردم ایران اصولا به تاریخ علاقه‌مند هستند و آثار نمایشی تاریخی را دوست دارند.

چرا در کارنامه بازیگری شما بیشتر نقش‌های منفی به چشم می‌خورد؟ خودتان مایل نیستید نقش‌های متفاوت‌تر یا حتی مثبت را تجربه کنید؟

نقش‌های منفی را دوست دارم، چراکه چالش بهتری برای بازیگری به همراه دارد. البته همیشه به دنبال نقش‌های متفاوت هستم. حتی از نقش مثبت هم استقبال می‌کنم، اما به شرط این‌که جای کار داشته باشد و بتوان روی آن مانور داد.

نام شکیبایی حالم را دگرگون می‌کند

صدرالدین حجازی در پاسخ به این سوال که طی سال‌ها فعالیت در بازیگری همکاری با کارگردانان مجرب و صاحب‌سبکی همچون ناصر تقوایی، امرا... احمدجو، واروژ کریم‌مسیحی، خسرو معصومی و... را تجربه کرده‌اید. دوست دارید فرصت همکاری مجدد با کدام‌یک از این کارگردانان را داشته باشید؟ می‌گوید: با ناصر تقوایی. خیلی دوست دارم دوباره با آقای تقوایی کار کنم. البته دلم می‌خواهد با داوود میرباقری هم همکاری دوباره داشته باشم. وی درباره این‌که شما هم در سریال تفنگ سرپر و هم روزی روزگاری با مرحوم خسرو شکیبایی همبازی بوده‌اید، خاطره ناگفته و ناشنیده‌ای از مرحوم شکیبایی دارید، توضیح می‌دهد: هر چیزی که بخواهم بگویم تلخ است و باعث می‌شود دلم بگیرد. خیلی به هم نزدیک بودیم. اسم مرحوم شکیبایی که می‌آید، حالم دگرگون می‌شود. بهتر است که بگذریم.

منبع: روزنامه جام جم
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها