به گزارش
جام جم آنلاین، این موضوع هرچند تاکنون محقق نشده، اما بارها مورد اشاره مسئولان دیگر هم قرار گرفته ازجمله دیروز که وزیر کشور از استانداران سراسر کشور خواسته به فوریت تا پایان شهریور به جمعآوری معتادان متجاهر از سطح شهر اقدام کنند. سوال، اما همینجا شکل میگیرد که چرا با داشتن تجربه بیهوده جمعآوری معتادان متجاهر دوباره برگشتهایم سر جای اول؟ قرار است معتادان متجاهر جمعآوری شوند که چه شود؟ کجا بروند؟ چقدر بمانند؟ چه کنند؟ اینکه چند ماهی این جماعت پیش چشم شهروندان نباشند آیا چالش حضور و افزایش تعداد آنها را حل میکند؟ البته که در این چند سال برای این پرسشهای تکراری هم پاسخهای احتمالی از سوی برخی مسئولان وجود داشته است؛ از ایدههای خوشبینانه شهرداری که قرار بود این معتادان پس از جمعآوری، پاکسازی و آموزش، درحالیکه حرفهای آموختهاند به آغوش خانوادههایشان بازگردند، بگیرید تا طرح عجیب پلیس برای راهاندازهای دهکدهای برای این افراد که تجربههای قدیمی شورآباد و... را به ذهن میآورد و از همین حالا محکوم به ناکارآمدی است. خود شهرداری برای برنامه ۹مرحلهای ارائهشدهاش زیرساختی ندارد، چراکه اساسا فضایی برای جمعآوری آنها ندارد که بخواهد در ادامه برنامههای دیگر خود را اجرا کند. نگاه به پدیده معتادان متجاهر هنوز بر این محور قرار دارد که بهصورت «فوریت» جمعآوری شوند. این نگاه همچنان قرار است صورتمسأله این آسیب اجتماعی را پاک کند. درست مثل رفتاری که با کودکان کار و خیابانی شد. اینکه آنها جمعآوری شوند به معنای حل و تمامشدن این آسیب نیست بلکه این آسیب را به مرحله بدتری یعنی زیرزمینیشدن آسیبهای اجتماعی میکشاند.
منبع: روزنامه جام جم