« لیش تاخر عباس» از جمله نوحه های عربی است که در ایران بسیار محبوب شده است. این نوحه را باسم کربلایی اجرا کرده است و ترجیع بند آن لیش تأخر عباس به معنای «چرا عباس دیر کرد» حال و هوای حرم حسینی در روز عاشورا را بیان می کند. ترجمه بند اول این نوجه چنین است: وای از دست جدایی ای حسین! من از غمت در کودکی موی سرم سفید شد. انتظار کشیدم و فریاد برآوردم چرا عباس دیر کرد. کاش می ماند و غمم را برطرف می کرد. عمویم کجاست. ای حسین ای سرپناه من! من سکینه دردانه تو هستم، پدرم عذزخواهی مرا بپذیر چرا که من از شدت عطش و آتشی که در دلم شعله می کشید از عمویم آب تقاضا کردم.و چنین بود که عمویم رفت و من به انتظار او ماندم.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
حجتالاسلام دکتر حسن رضاییمهر، استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم از مهمترین نقش رئیس مکتب جعفری میگوید