از روشهای موجود برای متوقف کردن کابوسها، تشویق افراد به تکرار نسخهای مثبت از خوابی ناخوشایند برای بارها و بارها در ذهنشان است. این درمان تمرین تصویرسازی نامیده میشود که به عنوان درمانی برای متوقف کردن کابوسها و مدیریت بیداری ناگهانی و خواب بیکیفیت مرتبط با آن استفاده میشود.
تمرین درمانی تصویرسازی برای متوقف کردن کابوسهای شبانه در برخی افراد کاملا مؤثر است، اما برخی افراد هم به این رویکرد پاسخ نمیدهند. آیا محرکهای مرتبط با یک تجربه مثبت در طول روز میتواند به این افراد کمک کند تا هنگام خواب آرامش پیدا کنند؟ برای پاسخ به این سؤال در مطالعهای جدید گروهی از محققان تأثیر صدای پخش شده از طریق هدفون بیسیمی را که هنگام خواب استفاده میشود بر فرکانس کابوس بررسی کردند. محققان ۳۶ بیمار در تمرین تصویرسازی را ثبتنام کردند و نیمی از آنها را موظف کردند کابوس خود را با نگاهی مثبتتر در طول تمرین تخیل سالم بازنویسی کنند. تمرین روزانه باعث شد آنها تمرین درمانی تصویرسازی را با محرکهای صوتی تکمیل کنند، سپس ۳۶شرکتکننده به مدت دو هفته هنگام خواب مورد بررسی قرار گرفتند و از هدفونهایی استفاده کردند که میتوانست صدا را منتقل کند. کابوسها معمولا در مرحله حرکت سریع چشم (REM) از خواب رخ میدهند، بنابراین تمرکز اصلی محققان بر این بخش از چرخه خواب متمرکز شد. هر دو گروه شاهد بهبود در خواب خود بودند، زیرا کابوسهای شبانه در هفته برای همه افراد مورد مطالعه کاهش یافت. با این حال، گروهی که ترکیبی از درمان تصویری و صدا را دریافت کرده بودند، کاهشی در فرکانس کابوس مشاهده کردند که سه ماه پس از مطالعه ادامه داشت و حتی شروع به تجربه رویاهای شادتر به جای کابوسهای خود کردند. لامپروس پروگاموروس، محقق ارشد این پژوهش و روانپزشک آزمایشگاه خواب دانشگاه علومپزشکی ژنو، در بیانیهای گفت: «بین انواع احساسات تجربه شده در رویاها و رفاه عاطفی ما رابطه وجود دارد.» براساس نتایج این مطالعات به نظر میرسد که در آینده امکان دستکاری خواب به نحوی که کمتر کابوسهای ترسناک ببینیم چندان دور از ذهن نباشد.
روزنامه جام جم