تامین آب شیرین با کمک فناوری جدید

برای پاسخگویی به این تقاضای رو به رشد، بازیابی منابع آبی و محدود کردن مصرف تنها راهکارهایی است که بشر تا به امروز به آن دست یافته است. به همین دلیل دانشمندان باید به دنبال راهکارهای جدیدتری برای ایجاد منابع جدیدی از این مایع حیاتی باشند. یکی از منابع دست‌نخورده در حال حاضر، بخار آب بالای اقیانوس‌ها‌ست که به‌نظر می‌رسد از منابع تقریبا نامحدود است. مطالعه جدیدی نشان می‌دهد چگونه می‌توان از سامانه‌های برداشت برای تبدیل این بخار به آب آشامیدنی استفاده کرد.

پروین کومار، مهندس عمران و محیط‌زیست دانشگاه ایلینویز می‌گوید: «در نهایت، ما باید راهی برای افزایش عرضه آب شیرین پیدا کنیم، زیرا بازیابی دوباره آب‌های مصرفی و کاهش مصرف از منابع موجود، هرچند ضروری است اما نمی‌تواند پاسخگوی نیاز رو‌به افزایش بشر باشد.» وی می‌افزاید: «به‌نظر می‌رسد روش جدید پیشنهادی ما می‌تواند این کار را در مقیاس‌های بزرگ انجام دهد.»

ساختار پیشنهادی با ابعاد حدود ۲۱۰متر عرض و ۱۰۰متر ارتفاع - تقریبا به اندازه ارتفاع یک کشتی تفریحی بزرگ - چرخه طبیعی آب را به روشی تقلید می‌کند که آب را انتقال داده، متراکم کرده و سپس جمع‌آوری‌می‌کند.

هوای مرطوب از بالای سطح اقیانوس به نزدیکی ساحل نزدیک منتقل می‌شود؛ جایی که سامانه‌های خنک‌کننده می‌توانند بخار آب را به‌صورت مایع متراکم کنند. این تیم تحقیقاتی مدعی است تمام انرژی مورد نیاز این فرآیند می‌تواند با انرژی‌های تجدیدپذیر بادی یا خورشیدی تأمین شود.

محققان جزئیات طراحی خود را ارائه نکرده‌اند اما اعداد و ارقام مربوط به مقدار رطوبت قابل استخراج در ۱۴ سایت مطالعاتی در سراسر جهان را مشخص کرده‌اند. فقط راه‌اندازی یک مجموعه از این تاسیسات به‌طور بالقوه می‌تواند متوسط نیاز روزانه آب آشامیدنی حدود ۵۰۰ هزار نفر را تامین کند.این روش می‌تواند در کنار کارخانه‌های نمک‌زدایی که در حال حاضر در بسیاری از نقاط جهان برای جداسازی نمک از آب‌های شور و قابل شرب کردن آنها فعال است، حجم زیادی آب آشامیدنی را برای بشر فراهم کند.

رانسینا دومینگز، پژوهشگر تغییرات جوی از دانشگاه ایلینویز می‌گوید: «این کار قبلا انجام نشده است و من فکر می‌کنم به این دلیل است که محققان روی راه‌حل‌های مبتنی بر خشکی تمرکز کرده‌اند؛ مطالعه ما نشان می‌دهد که گزینه‌های دیگری هم وجود دارد که باید مورد توجه قرار بگیرد.»

آب شیرین که برای آشامیدن، حمام کردن و آبیاری مورد نیاز است، فقط ۳ درصد از آب جهان را تشکیل می‌دهد که بیشتر آن برای استفاده، بسیار آلوده یا غیر‌قابل دسترس است. در حالی‌که چند پروژه امیدوارکننده نشان داده‌اند که می‌توانند دسترسی بشر به منابع آب شیرین را افزایش دهند، ما همچنان منتظر فناوری جدیدی هستیم که واقعا بتواند در مقیاس، تفاوت ایجاد کند. کمبود آب سالم و قابل آشامیدن بیش از همه به فقیرترین مردم جهان ضربه می‌زند و اثرات مخربی بر سلامت، امنیت و درآمد به‌جا می‌گذارد. فناوری‌ای شبیه به این سامانه جدید، ظرفیت ایجاد یک تفاوت عظیم را بدون آسیب رساندن به زیست‌بوم‌ها یا محیط اطراف دارد.
محققان همچنین در بخشی از مقاله‌ای که از نتایج تحقیقات‌شان در نشریه علمی ساینتیفیک ریپورتر منتشر کرده‌اند، به پیامدهای بالقوه تغییرات آب‌وهوایی و خشک‌تر شدن مناطق خشک اشاره کرده‌اند اما بیان کرده‌اند که سامانه آنها حتی با گرم‌شدن جهان همچنان پایدار خواهد بود.

رحمان، پژوهشگر اصلی این مطالعه می‌گوید: «پیش‌بینی‌های اقلیمی نشان می‌دهد که فشار بخار اقیانوسی تنها با گذشت زمان افزایش می‌یابد و حتی منبع آب شیرین بیشتری را فراهم می‌کند. بنابراین، ایده‌ای که ما پیشنهاد می‌کنیم تحت تغییرات آب و هوایی قابل اجرا خواهد بود.»

وی می‌افزاید: «این یک رویکرد بسیار مورد نیاز و موثر برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی، به‌ویژه برای جمعیت‌های آسیب‌پذیری فراهم می‌کند که در مناطق خشک و نیمه‌خشک جهان زندگی می‌کنند.»