مبادا گلستان بیابان شود

آمار‌ها نشان می‌دهد با آن‌که شدت و سرعت بیابان‌زایی در کشور در حد متوسط است اما در کنار دریاچه ارومیه و حتی مناطقی که در نگاه اول سرسبز و دارای منابع آبی هستند، آثار بیابانی مشابه کویر لوت و دشت مرکزی است.شاید باور این مسأله سخت باشد منطقه‌ای مثل استان گلستان ایران، با تمام زیبایی و سرسبزی‌هایش در معرض بیابان‌شدن قرار داشته‌باشد. اما این موضوع از طرف مسئولان منابع طبیعی و آبخیزداری استان تایید شده و آنها عنوان کرده‌اند که بیش از ۳۰۶ هزار هکتار از مراتع قشلاقی گلستان در معرض خطر بیابان‌زایی قرار دارد.اگر روزی در مورد دریاچه ارومیه هشدار داده می‌شد و بی‌توجهی‌ها وضع آن را به بحران و نابودی کشاند، امروز هم اگر اتفاقات گلستان در پس قیل و قال‌های دیگر گم شود، کم‌کم باید ریزگرد‌ها را مهمان همیشگی این منطقه در نظر داشته‌باشیم.با این حال اقداماتی همچون حفاظت و قرق، مدیریت هرزآب، ذخیره نزولات آسمانی، بوته‌کاری، تولید نهال و حذف چاه‌های غیرمجاز در جهت بیابان‌زدایی در برنامه قرار دارد ولی معلوم نیست تا مرحله اجرا‌کردن، آنها جدی گرفته‌شود.متوسط بارش گلستان سالانه کمتر از ۲۵۰ میلی‌متر و با پوشش گیاهی ضعیف و کم تراکم است اما موضوع مهم‌تر به دلیل قرار گرفتن گلستان در مجاورت بیابان‌های کشور ترکمنستان مثل صحرای قره‌قوم و بالکان تحت تاثیر آن است. ضمن این‌که عوامل طبیعی مثل اقلیم و ژئومرفولوژی و عوامل انسانی هم تأثیر مستقیمی در افزایش میزان بیابان‌ها دارد. گلستان تنها نقطه تحت تاثیر کم‌آبی و هجوم ریزگردها نیست و مطالعات انجام شده از سوی دانشگاه تهران و وزارت نیرو نشان می‌دهد حدود ۸۸ درصد مساحت کشور تحت تأثیر پدیده بیابان‌زایی قرار دارد و حالا استان‌های شمالی که روزی به بارش‌های چهار‌فصل‌شان شهرت داشتند، اسیر دست بیابان‌هایی شده‌اند که هر روز قلمرو خود را افزایش می‌دهند.