نگاهی به انتخاب‌های متفاوت «عشق کوفی»

بازیگران توانایی که نمی‌شناختیم

سوگل طهماسبی قریب دو دهه است که در قامت بازیگر در آثار مختلف سینمایی و تلویزیونی حضور دارد اما آنچه بیشتر از او در خاطر مخاطبان مانده، ایفای نقش‌های مثبت و با ظاهری نزدیک به هم است که در سال‌های اخیر تکرار شده اما مدتی است او را با شمایلی تازه و شخصیتی دور از انتظار در سریال عشق کوفی می‌بینیم که هم از توانایی نادیده گرفته شده این بازیگر حکایت دارد و هم خطرپذیری کارگردان و تهیه‌کننده در انتخاب بازیگری دور از کلیشه برای یک نقش را نشان می‌دهد.

کد خبر: ۱۴۲۰۰۱۵

نویسنده مهدیه رضایی - گروه رسانه

نقش عروس خانواده اوحد با نام تلما در سریال عشق کوفی به سوگل طهماسبی واگذار شده، بازیگری که کارش را از سال ۸۱ شروع کرده و همان طور که گفته شد در این چند سال تصویری که از او داریم دختر خوب خانواده است که در سریال‌های کیمیا، برادر و حتی گاندو دیده شده است.

این بازیگر با حیات بخشیدن به تلما مقابل دوربین حسن آخوندپور یکی از متفاوت‌ترین نقش‌های خود را تا امروز به نمایش درآورده و نشان داده در ایفای شخصیت‌های مرموز و بداندیش هم تبحر دارد و این خصایص را حتی در میمیک صورت نیز می‌تواند به منصه ظهور برساند و همه جوره مخاطبان را مجاب کند تا از این شخصیت در قصه متنفر باشند.

هر چند کار مخاطبان با تلما در این سریال تمام نشده است و شاید عاقبتی غیرمنتظره یا حتی تحول انتظار این شخصیت را بکشد اما تا این زمان یکی از متفاوت‌ترین بازی‎‌ها در عشق کوفی را طهماسبی بر عهده دارد و این خصیصه به ویژه در بازی او مقابل حسین سلیمانی (نعیم) یا در سکانس‌هایی که با نادر سلیمانی (اوحد) دارد بیشتر به چشم می‌آید و مجال بروز بیشتری می‌یابد.

گویی این سه نفر با درجات متمایزی از یکدیگر پازل نقش‌های پر رمز و راز سریال را تکمیل می‌کنند و نتیجه کارشان گواه بر گزینش‌های صحیح گروه سازنده سریال است. اساسا وقتی نقش‌های به اصطلاح منفی یا حتی خاکستری به درستی در فیلمنامه و اجرا تعریف می‌شوند و بروز پیدا می‌کنند، دیگر شخصیت‌ها به ویژه آنها که سویه‌های مثبت بیشتری هم دارند بهتر دیده می‎‌شوند و نمود درخشان‌تری خواهند داشت. همچون خودنمایی رنگ‌های سپیدی که بر صفحه‌ای سیاه پاشیده شود.

با اشاره به بازی چند هنرپیشه‌ای که نام‌شان آمد، بیان شد که انتخاب بازیگران در سریال عشق کوفی با نگاه تازه‌ای همراه بود و این را می‌توان از گزینش بازیگران کمتر شناخته شده برای نقش‌های جوان اصلی یعنی نائله و هلال دریافت و همچنین در جایگذاری بازیگری مثل نادر سلیمانی در نقشی فرسنگ‌ها دور از کمدی که افکار پلید دارد و ضمنا حضور لعیا زنگنه به عنوان شیرزنی دوستدار ائمه و از رسته علویان به روشنی دید.

زنگنه پیش از این در سریال تاریخی با نقشی این چنین دیده نشده بود. نقشی که علاوه بر ویژگی‌های شخصیتی‌ و درونی که در رفتارهایش نمایان می‌شود از نظر ظاهری نیز با تمایزهایی همراه است و بر صورت او خطی از یک زخم که کهنه به نظر می‌رسد، دیده می‌شود.

این برای بازیگری که سال‌ها در جایگاه زن نقش اول سریال‌ها و فیلم‌ها دیده شده و تا سوپراستار شدن در نقش‌‎هایی با ظاهری زیبا رفت، چالش محسوب می‌شود. هر چند پیش از این در سینما او را در فیلم جرم به کارگردانی مسعود کیمیایی با ظاهری متفاوت دیده بودیم اما در تلویزیون و آن هم در نقشی با این ابعاد، حضور این گونه‌اش تفاوت دارد.