پاردوکسی از درونمایه تلخ و کلماتی زیبا
در آغاز این نشست، فاطمه سلیمانی که اجرای برنامه را برعهده داشت، خاطرهای از شروع آشنایی خودش با نویسنده حُسن یوسف را بیان کرد. آشنایی در برنامهای تلویزیونی به نام چراغانی که با هدیه کتابی به فاطمه داوودی، به دوستانی صمیمی تبدیل میشوند. فاطمه سلیمانی ذوق و پشتکار نویسنده را در پی حضورش در جلسات نویسندگی ونوشتن این داستان سُتود.جلساتی که هر چهارشنبه با تدریس فاطمه سلیمانی برگزار میشده است. فاطمه سلیمانی از ارائه طرح این داستان توسط نویسنده درجلسات نویسندگی گفت که در آن زمان پیش از انتشار کتاب، بسیار از نگاه من و دیگران مورد توجه و تحسین قرار گرفت.همچنین درادامه انگیزه فاطمه داوودی در نوشتن این داستان را با یک پرسش جویا شد.«حُسن یوسف به قلم فاطمه داوودی داستانی است ازسالی که ویروس کرونا در ایران شیوع پیدا میکند.حال وهوای شومی که میتوان پاردوکسی ازدرونمایهای تلخ که با کلماتی زیبا درهم تنیده شدهاند را به چشم دید. دختری به نام لیلی که داستان با محوریت او شکل میگیرد ودرد ورنجی که میتوان به واسطه او ازآن دوره حس کرد.»
نسل آینده، فراموش نکنند
نویسنده حُسن یوسف انگیزهاش را ازنوشتن این داستان اینگونه شرح داد که با وجود ایدههای بسیار وژانرهایی که در اطرافم بود، دلم میخواست رویا بفروشم وبامسمای دوران تلخی که همه درآن قرارداشتیم، بنویسم. داستانی بنویسم که این سیاهیها هرچه زودتر تمام شود. داوودی در ادامه انگیزهاش را از نوشتن این داستان اینگونه بیان کرد که درآن حال وهوای تلخی که مردم ایران با بیماری کرونا دست و پنجه نرم میکردند، قصد داشتم داستانی بنویسم تا نسل آینده فراموش نکنندکه چه روزهایی دشواری را پشت سر گذاشتیم.نویسنده علت اینگونه نگاهش به جامعه درآن بُرهه سخت رابرگرفته ازدغدغهاش درحوزه جامعهشناسی دانست که اکنون هم در دانشگاه با این رشته سروکار دارد.
داستانی که از دل کار بیرون آمده
سمیه عظیمی که مهمان دیگر این نشست بود، درآغاز ازدورانی گفت که این داستان حول محور آن نوشته شده است.عظیمی ضمن تبریک به نویسنده وانتشارات بینالملل، ازانتشار کتابی که حقیقتا میتوان آن را داستان نامید ابراز خُرسندی کرد. به گفته او حُسن یوسف حکایت از زمان خودش دارد و در گیر وداربیماری کرونا درایران، نوشته شده است.او تاکید کرد: «علیرغم آنکه کتابهای بسیاری با موضوع این بیماری در قالب داستان منتشر شده است، هیچکدام را نمیتوان داستان نامید.» از طرفی بیان کرد که حُسن یوسف را میتوان با موضوع بیماری کرونا یک داستان بلند قلمداد کرد. داستانی که از دل کار بیرون آمده و برآیندی از زیستن دارد. او در ادامه نویسنده را بابت خلق کارکترهای موجود در داستان تحسین نمود وبا خواندن بخشهایی از کتاب، شاهد مثالی از قدرت کارکتر در داستان آورد: «میخواستم کلیدم را از کیف پولم بردارم و خودم در را باز کنم اما دلم میخواست مادرم در را برایم باز کند و هربار امیدوار باشم که شاید امروز لباس قشنگی پوشیده باشد. موهایش را شانه زده باشد. لبخند بزند و از روز و روزگارش راضی باشد. برایم از خبرهای خوب آن روز تعریف کند.»
علت موفقیت؛ تجربه زیست بالا
سمیه عظیمی به آمیزه احساس که درداستان به زیبایی باکلمات آمیخته و توصیفاتی حساب شده توسط نویسنده خلق شده است، اشارهای کرد.عظیمی قدرت خوب نوشتن نویسندگان رامنوط به زمانی دانست که همچون نویسنده حُسن یوسف صاحب تجربه زیست قوی باشند. درادامه عظیمی بیان کردکه توصیه همیشگیاش به اهالی کتاب ونویسندگان، خواندن این قبیل ژانر و داستانهایی است که برآمده از تجربه زیست نویسنده است.به اعتقاد اوخواندن اینگونه ژانرها که همسایه دیوار به دیوار زندگینامه است درصد آزمون و خطا را درخواننده کاهش میدهد. ازطرفی او نویسنده این کتاب رادراینگونه ژانر بسیارموفق دانست وعلت موفقیتش را در تجربه زیست بالا و حضورش درجایجای داستان به شمار آورد.حضوری که منجربه بیانیه صادر کردن نویسنده در بطن کلمات شده است.
ارزش بالای تاریخی
بعد از آن فاطمه سلیمانی ابراز کرد که حُسن یوسف ازنظر تاریخی ارزش بالایی دارد. او بایک مثال درباره ثبت وقایع در قالب داستان اینچنین بیان کرد که همیشه ثبت وقایع درزمان خودش اهمیت بالایی درتایید شدن دارد.همچون ثبت و نوشتن از دوران جنگ که نوشتن در همان زمان موجب مصون ماندن وقایع، از شک و تردید میشود.حُسن یوسف داستانی خواندنی است از دختری هنرمند که با ایستادن در مقابل سایه مرگ عزیزانش، راوی دورانی است که ویروسی نفسگیر میآید و به دشواری قدم به رفتن برمیدارد. قدمهایی که نویسنده با زیستن در آن دوره و خلق شخصیتی داستانی، ردپایی از آمدن و رفتن این بیماری را به زیبایی با کلمات درهم تنیده است.حُسن یوسف نوشته فاطمه داوودی درسال۱۴۰۲در۲۱۷صفحه با تیراژ ۱۰۰۰نسخه و قیمت ۱۱۰هزارتومان توسط انتشارات بینالملل منتشر شده است.