مافیای مجالس ترحیم! 

این روزهای آفتابی که خلق الله با انتخابات آمریکا سرگرم هستند و با خودشان دو دو تا چهار تا می کنند که طلا بخرند یا دلار و سکه و ...، ما یهویی یاد مافیای مجالس ترحیم افتادیم. خدا همه اسیران خاک را بیامرزد چندی قبل که مراسم ترحیم مدیرعامل فقید بانک یکی از بانک های مملکت برگزار شد،  تاج گل‌های اهدایی گران قیمت در این مراسم از سوی مهمان ها مورد توجه رسانه ها قرار گرفت و چشم مافیای مجالس ترحیم پر نور شد. یعنی آنهایی که تصویر این تاج گل ها را می دیدند گمان می کردند عکس مربوط به داد و ستد در بازار گل محلات است! بالاخره اموات هم چشم به راه هستند. اگر خاطر مبارک تان باشد شورای شهر پارسال خبر از قبر رایگان داد و خیال خلق الله راحت شد که حتی با وجود زلزله شدید در تهران جنازه هیچ کس روی زمین نمی ماند. اما این لابلا مافیای مجالس ترحیم حسابی شاکی شدند که چرا از ما چیزی نمی نویسید. بالاخره این داستان شتر و درِ خانه افراد چرت زدن یا خوابیدن ( بسته به نوع شتر و میزان خواب آلودگی آن) یک واقعیت اثبات شده است و دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد. در ضمن این شتر با احد الناسی شوخی ندارد. فلذا دوستان مافیای مجالس ترحیم معتقدند برگزاری یک مجلس ترحیم آبرو مند حق مردم است.   
از طرفی اساساً نوگرایی، خلاقیت و خلق شیوه های نوین در برخی امور نظیر صنعت، هنر، ورزش و ... مورد وثوق همگان بوده و به قولی عین صواب است. اما وقتی این خلاقیت به خرق عادت و پیدایش جنگولک بازی و قرتی بازی های نوظهور منجر شود، کار بیخ پیدا می کند و وقتی هم عنان از دست رفت، دیگر کار خیلی بیخ پیدا می کند که آن وقت باید گفت: اصلاح مدار این ستاره .... صد سال تمام کار داره!  
نمونه اظهر من الشمس این داستان اخیراً در «مجالس پسا ترحیم» برخی از متمولین دیده می شود که کلاً همه چیز آنها با سایر افراد جامعه فرق دارد و تمیز مراسم ترحیم آنها با مراسم غیر ترحیم کمی دشوار شده است. 
امروزه خرید قبرهای میلیاردی یا به اصطلاح VIP و لاکچری، برگزاری مراسم در بهترین مساجد و دعوت از مداحان با صداهای مخملی جای خود را در «مجالس پساترحیم» با هزینه های گزاف باز کرده است. هزینه‌هایی که با آنها می توان چند صد نفر را اجیر کرد تا برای ما روی گوشی تپ تپ کنند و رمز ارز استخراج کنند! مساجد نیز بر اساس خدماتی که ارائه می‌دهند، درجه بندی شده اند و مبالغ خاص خود را دریافت می‌کنند. در این بین ورودی برخی مساجد برای برگزاری مجلس ختم با ورودی تالارهای عروسی مساوی است. دسته گل ها و تاج های گل این مراسمات چیزی شبیه به نمایشگاه گل و گیاه آمستردام هلند است و اطعمه و اشربه ای که در این مجالس ترحیم سرو می شود، چیزی شبیه خوراکی های جشنواره غذای تابستانه برج میلاد است. از قهوه و چای سبز و نکتار چند میوه گرفته تا دسر و پودینگ شکلاتی و انواع کیک و دسر ... در گذشته اگر مداح نهایتاً در حین قرائت قران به خواندن چند بیت از شعرای معروف بسنده می کرد الان داستان پشت و رو شده و فقط کم مانده مداح با خودش آلات موسیقی نوین بیاورد، وگرنه دف و نی که نقل مجلس است و به قول مولوی « تا ببینی مردگان رقصان شده اندر کفن» این عزیزان ول کن ماجرا نیستند.  
هر چند ما توانایی شستن گناه کسی را نداریم ولو با پودر چهار آنزیم(!) و هر کس را در قبر خودش جاساز می کنند؛ ولی این را می دانیم که بعد از فوت تنها چیزی که به درد انسان می خورد همان اعمال نیک است و بس. در ضمن پرطمطراق بودن و شلوغی مجلس و به قول عمو سیفی «رعایت کیفیت بخشی» مجلس ترحیم، فقط تعبیر خاص خودش را دارد! به قول شاعر « راستی این همه اقوام و رفیق / من خجل از همه شان / من که یک عمر گمان می کردم تنهایم و نمی دانستم / من به اندازه یک مجلس ختم، دوستانی دارم!»