تکامل برای بقا

در این میان بسیاری از گیاهان و جانوران برای زنده ماندن در حال تکامل هستند و با دنیای تحت سلطه انسان سازگار می‌شوند. یک مثال قابل توجه در این زمینه در زمان انقلاب صنعتی روی داد‌؛ زمانی که شب‌پره فلفلی پس از تیره‌شدن زیستگاهش به‌واسطه دوده، از شمایل سیاه‌و‌سفید به کاملا سیاه تبدیل شد. این شب‌پره‌های سیاه توانستند در میان درختان پوشیده از دوده خود را استتار کنند و زنده بمانند تا ژن‌های خود را به نسل بعدی منتقل کنند.همان‌طور که نفوذ انسان گسترش یافته، سازگاری‌های عجیب و غریب نیز بر جهان طبیعی تحمیل شده است. ما از پژوهشگران سراسر جهان تغییرات مشابهی را که در قرن بیست‌و‌یکم مشاهده کرده‌اند، جویا شدیم.
   
کوچک‌شدن درختان ماهون
ماهون‌ها که به‌دلیل دوام، مقاومت در برابر پوسیدگی و رنگ چشم‌نواز قرمز تیره‌شان معروف بوده‌اند و همیشه مترادف واژه تجملی به کار می‌رفتند‌؛ آن بزرگ‌ترین درختان که ستون‌های حیاتی اکوسیستم‌ جنگل‌های بارانی بودند، همگی به‌دلیل ارزش تجاری چوب‌های‌شان از بین رفته‌اند. از سال۱۹۷۰به بعد، بیش از ۷۰ درصد درختان ماهون بلند در بسیاری از مناطق کاهش یافته‌اند. دکتر مالین ریورز، متخصص حفاظت از باغ‌های گیاه‌شناسی بین‌المللی می‌گوید: «در حالی که درختان کهنسال تا حد زیادی ناپدید شده‌اند، خود این‌گونه هنوز در بسیاری از مناطق گسترده است اما این درختان جوان‌تر دیگرشکل بزرگ و سر به فلک کشیده ندارند و هرگز به ارتفاعاتی که این‌گونه قبلا به آن شهرت داشت، نخواهند رسید.» ریورز در ادامه می‌گوید: «در حالی که ارتفاع درختان ماهون زمانی به ۲۰ متر می‌رسید و گاهی از آن فراتر می‌رفت، ماهون‌ها اکنون به‌عنوان درختان کوچک‌تر و درختچه‌ای با ارزش تجاری کم وجود دارند. از آنجا که بزرگ‌ترین درختان قطع شدند، دیگر قادر به تکثیر و به اشتراک گذاشتن استخر ژنی متنوع خود که باعث رشد بلند این درخت می‌شد، نیستند.»
   
ساخت لانه با شاخک‌های ضد پرنده
دیدن لانه‌های پرندگان که روی سنبله‌های ضد پرنده با طراحی ضعیف ساخته شده‌اند، منظره غیرعادی در مناطق شهری نیست اما محققان دریافته‌اند که زاغ‌ها لانه‌های گنبدی شکل خود را با شاخه‌هایی از بوته‌های خاردار می‌پوشانند تا از دزدیده‌شدن تخم‌های‌شان توسط شکارچیانی مانند کلاغ‌ها جلوگیری کنند. متأسفانه، آنها شروع به کندن شاخک‌های ضد پرنده‌ای کرده‌اند که در نمای بسیاری از ساختمان‌ها نصب شده است تا از آنها برای ساختن لانه‌های خود بهره ببرند.او‌که فلوریان هیمسترا، دانشجوی دکترا دریافت که استفاده از شاخک‌های مصنوعی بخشی از روند تکاملی پرندگان است که ازموادمصنوعی برای ساخت لانه‌های خود استفاده می‌کنند. 
   
زندگی ستاره‌های شکننده روی بطری‌های شیشه‌ای
‌انتخاب بطری‌های شیشه‌ای به‌عنوان محل زندگی، اولین‌بار توسط دانشمندان در سال ۲۰۱۸ توصیف شد. آستروفیورا کارولیا، یک گونه جدید از ستاره‌های شکننده است که در اعماق حدود ۳۰۰ متری سواحل کوراسائو در دریای کارائیب یافت می‌شود. این موجود پنج ضلعی که یکی از بستگان ستاره دریایی است، توسط دکتر دیوید پاوسون،متصدی قدیمی خارپوستان موزه تاریخ طبیعی (NHM) در یک شناور جمع‌آوری شد. دانشمندان از آن زمان دریافتند که زندگی در مکان‌های عجیب و غریب به نفع این جاندار است.دکتر هیو کارتر، متخصص ستاره‌های دریایی در NHM، می‌گوید: «نمونه‌های زنده تنها روی بطری‌های دور انداخته شده شیشه‌ای در عمق حدود ۳۰۰ متری مشاهده شده‌اند که احتمالا توسط ماهیگیران روزانه به دریا پرتاب شده‌اند. جالب است که تصور می‌شود اعضای این ‌گونه، متخصصان زیرلایه‌های سخت هستند‌؛ بنابراین عمدتا روی سنگ‌ها زندگی می‌کنند و به نظر می‌رسد که این جاندار با خوشحالی این سنت را روی شیشه‌های دست‌ساز بشر ادامه می‌دهد.»
   
حلزون‌هایی با پوسته‌های کمرنگ‌تر برای مقابله با گرمای شهری
محققان با استفاده ازتصاویر حلزون‌های بیشه‌ای که توسط‌هزاران شهروند ــ دانشور درهلند جمع‌آوری شده‌اند،دریافتند که حلزون‌هایی که در مراکز شهری زندگی می‌کنند، در جهت سازگاری با شهرها تکامل یافته و رنگ پوسته‌های‌شان روشن‌تر شده است. دانشمندان بر این باورند که این تغییر، نتیجه گرم‌ترشدن دما درشهرهاست که می‌‌تواند تا ۸درجه سانتی‌گراد بالاتر از محیط‌های روستایی باشد. پروفسور منو شیلتوایزن، زیست‌شناس تکاملی هلندی، می‌گوید:«حلزون‌ها درون پوسته‌های تیره بیشتر گرم می‌شوند و در اثرگرم‌شدن بیش از حد، خطر مرگ برای‌شان وجود دارد. احتمالا پوسته‌های روشن‌تر، حلزون‌ها را در گرم‌ترین روزهای تابستان در شهر به اندازه کافی خنک نگه می‌دارد.» 
   
پرستوهایی با بال‌های کوتاه‌تر برای اجتناب از برخورد با خودروها
پرستوهای صخره‌ای در جنوب غربی نبراسکا که اغلب زیرپل‌ها لانه می‌کنند،بارها مورد اصابت خودروهای عبوری قرار گرفته‌اند اما یک مطالعه بلند‌مدت که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، نشان داد که پرندگان با ایجاد بال‌های کوتاه‌تر با خطر تصادف سازگار شده‌اند. بال‌های کوتاه‌تر پرندگان را چابک‌تر می‌کرد و به آنها اجازه می‌داد از نزدیک‌شدن سریع به ترافیک جاده‌ای جلوگیری کنند‌؛ در حالی که پرندگان با بال‌های بلندتر احتمال کشته‌شدن‌شان بیشتر بود. به گفته مری بومبرگر براون فقید از دانشگاه نبراسکا ــ لینکلن که این مطالعه را رهبری می‌کرد، این تفاوت اندازه بال مانند تفاوت بین یک هواپیمای جاسوسی U۲ و یک جت جنگنده است. 
   
فیل‌ها عاج‌های خود را برای مقابله با شکارچیان از دست داده‌اند
در جنگ داخلی موزامبیک، شکار غیرقانونی سبب کاهش ۹۰درصدی فیل‌های ساوانای آفریقا در پارک ملی گورونگوسا شد. محققان می‌گویند با توجه به جمعیت‌هایی که در حال بهبودند و یکی از مهم‌ترین نمونه‌های احیای جهانی هستند، بسیاری از فیل‌های ماده عاج ندارند. نتیجه این است که فیل‌های بدون عاج کمتر مورد هدف شکارچیان قرار می‌گیرند. همین تغییر در تانزانیا نیز ثبت شده است. تانیا اسمیت، مشاور ارشد خیریه WWF، می‌گوید: «یک سازگاری غم‌انگیز در واکنش به فشار ویرانگر شکار غیرقانونی در دهه‌های گذشته، افزایش نسبت فیل‌های آفریقایی است که با عاج‌های کوتاه‌تر یا بدون عاج متولد می‌شوند. نمونه فاجعه‌باری از این که فشار انسانی چگونه می‌تواند باعث شود که فیل‌ها یکی از چیزهایی را از دست بدهند که آنها را بسیار نمادین می‌کند.»