اما توافقی که او میخواهد با توافقی که مطلوب ماست، خیلی فرق دارد. ما توافق را در چارچوب برجام میخواهیم و در این مسیر معتقدیم که نهایتا متن برجام کمی تغییر کند، بدون اینکه ماهیتش دگرگون شود. در مقابل آمریکاییها دنبال برجامپلاس و برجام ۲، ۳، ۴ و ۵ هستند. آنها در واقع یک توافق جامع میخواهند که علاوه بر موضوع هستهای، مبحث توانمندی موشکی ما، همینطور موضع ما درباره رژیمصهیونیستی و سیاستهای منطقهای و همینطور حقوق بشر هم از موضوعات این توافق جامع باشد. بنابراین قابل تصور است که ترامپ بخواهد در صورت مقاومت دوباره دست به اعمال فشار حداکثری بزند. البته دیدیم که این سیاست در دوره قبل به موفقیت نینجامید و ایران در هر صورت از پس مدیریت این فشار برآمد.باید توجه داشت که در آمریکا با تردید به سیاست اعمال فشار حداکثری نگاه میکنند و این واهمه را دارند که اگر این سیاست از حد خاصی عبور کند، ایران دست به اتخاذ رویکردهایی بزند که آنها دوست ندارند و مثلا دست به چرخش در سیاست هستهای خود بزند و به سمت ساخت سلاح اتمی برود. هیچ رئیسجمهوری در آمریکا نمیخواهد اسمش بهعنوان کسی ثبت شود که ایران در دوران ریاستجمهوری او به تسلیحات اتمی دست یافته است. از این نظر ایران هم ابزارهای خاص خود را در برابر افزایش فشارها دارد. بنابراین صرفنظر از رفتار جمهوری اسلامی، باید توجه داشت که ترامپ اهل گزافهگویی، خودنمایی، بلوفزدن و بزرگنمایی است و ازخودشیفتگی رنج میبرد و برای مسائل پیچیده راهحلهای ساده دارد و هرجا هم که ببیند حرفی که گفته عملی نیست، بهسادگی چرخش در مواضعش دارد و از مواضع سابقش عدول میکند. بنابراین مثلا اگر به سخنانی که در مورد مسائل داخلی گفته است، عمل کند، باید منتظر ایجاد تنشهای متعدد داخلی و تنش آمریکا با همسایگانش باشیم؛ بهخصوص که این تنشها هم اکنون هم در آمریکا به شکلهای مختلف در جریان است.