این ماجرا وقتی بیشتر به چشم آمد که تنها یک هفته بعد تصاویری از زمینلرزه بزرگ میانمار در رسانهها منتشر شد؛ زمینلرزهای که تا امروز نزدیک به ۳۰۰۰ کشته بهجا گذاشته است، تنها چند روز بعد بود که زمینلرزه ۶ ریشتری ژاپن را لرزاند. اگرچه میدانیم برای ژاپن این اتفاق چندان ارزش خبری ندارد اما تن بسیاری را همراه با زمینلرزه لرزاند. ایران هم یکی از کشورهایی است که همیشه در معرض زمینلرزه بوده است، سومین کشور زلزلهخیز جهان؛ اگرچه تا امروز میدانیم که چندان مراقبتهای لازم را در این رابطه انجام ندادیم. وبسایت جهانی NOAA در یک بررسی آماری فهرستی از کشورهایی که بیشترین زلزلههای بزرگ را بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۵ داشتند، منتشر کرده است. آنطور که از این گزارش میتوان متوجه شد چین با ۱۸۷ زلزله در صدر قرار گرفته و اندونزی ۱۷۳ زلزله ازجمله زمینلرزه سوماترا را پشت سر گذاشته است. زلزلهای که در سال ۲۰۰۴ با شدت ۹.۱ریشتر، جزو مهیبترین زلزلههای تاریخ بود و جان بیش از ۲۳۰ هزار نفر را گرفت. در این جدول ایران هم با ۱۱۲ زلزله رتبه سوم را دارد و بهدلیل نزدیکی مرز صفحات اوراسیا و عربستان همواره کانون زمینلرزههای خطرناک است. ژاپن هم بهدلیل حضور در حلقه آتش اقیانوس آرام یکی از زلزلهخیزترین کشورهای جهان است و از سال ۱۹۹۰ تاکنون بیش از ۱۰۳ زلزله بزرگ را تجربه کرده است. آمار زلزلههای ویرانگر در جهان نشان میدهد که سالانه حدود ۵۰ هزار زلزله بزرگ در سراسر زمین رخ میدهد. از میان این زمینلرزهها، برخی از آنها در نزدیکی مناطق مسکونی رخ میدهد که این زلزلهها خرابیها و خسارات قابلتوجهی به بار میآورند. بهطور متوسط در سال یک زلزله به مناطق مسکونی بسیار نزدیک است و خسارات جبرانناپذیری را بهجای میگذارد.
طبق اسناد تاریخی ایران، مهیبترین زلزله ایران در سال ۲۷۲ ه.ش در اردبیل رخ داده است که حدود ۱۵۰ هزار کشته بهجای گذاشته، طبق یافتههای زمینشناسی و بررسی ابعاد لایههای زمین، تخمین زده شده که این زلزله حدود ۸.۷ریشتر قدرت داشته و این بزرگترین زلزله ثبت شده در تاریخ ایران است. طبق این آمار تاکنون در ایران ۹۰ مورد زلزله مهیب رخ داده که اولینمورد آن در سال ۲۳۵ ه.ش و آخرین مورد در سال ۱۴۰۱ در خوی بوده است.
