‌زنگ ورزش جان ندارد!

با این حال آموزش و پرورش در مسیر توسعه همه‌جانبه دانش‌آموزان‌ ناگزیر است همان‌قدر که بر یادگیری علمی تأکید دارد، به رشد جسمی و نشاط نسل آینده نیز توجه نشان دهد. اهمیت این موضوع زمانی پررنگ‌تر می‌شود که بدانیم تربیت‌بدنی نه‌تنها به سلامت دانش‌آموزان کمک می‌کند‌ بلکه زمینه‌ساز تقویت روحیه کار گروهی، مسئولیت‌پذیری و اعتماد به نفس در میان آنان است. در ادامه به مناسبت «هفته تربیت بدنی» ‌با محمد جعفری، معاون تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش درباره چالش‌های این حوزه به گفت‌وگو پرداخته‌ایم. 

چند معلم تربیت بدنی در نظام آموزش و پرورش فعالیت می‌کنند و براساس استانداردها، این تعداد باید چه میزان باشد؟   
تعداد معلمان تربیت ‌بدنی ما در حال حاضر ۳۴هزار و ۲۵۰نفر است. بر‌اساس آماری که برای پایان برنامه هفتم در نظر گرفته شده، باید هر معلم تربیت ‌بدنی ۲۸۰‌دانش‌آموز را تحت پوشش قرار دهد. بنابراین تا پایان برنامه هفتم، این تعداد باید به ۵۰هزار نفر برسد. ما هر سال در حال بررسی این موضوع هستیم. همین امسال نیز در دو مرحله از طریق دانشگاه فرهنگیان و ماده ۲۸، استعدادهای برتر راجذب کردیم وچیزی نزدیک به۲۰۰۰نفرازاین دومسیر وارد سیستم آموزشی شدند. البته فارغ‌التحصیلان دانشگاه فرهنگیان پس از ۳.۵ تا ۴سال وارد چرخه آموزشی کشور می‌شوند. 

سرانه فعلی فضای ورزشی مدارس کشور چقدر است؟
این سرانه بر‌اساس آمارهایی که از استان‌ها احصا کرده‌ایم، ۰.۳۸متر مربع است که از این میزان، ۰.۳۱متر مربع مربوط به فضاهای درون‌مدرسه‌ای و ۰.۱۷متر مربع مربوط به فضاهای برون‌مدرسه‌ای است. طبق تأکید برنامه هفتم توسعه، این سرانه باید تا پایان برنامه به یک متر مربع برسد. در همین راستا، امسال برای آغاز این مسیر، تفاهم‌نامه‌ای برای احداث و بهسازی ۲۸۶۲فضای ورزشی با مدیران کل استان‌ها منعقد کردیم. این فضاها به‌صورت مشارکتی و در قالب چمن‌های مصنوعی، کفپوش‌های روباز، تکمیل سالن‌های سقف ‌بلند و تعمیر و بهینه‌سازی اجرا خواهند شد. در صورت تأمین کامل بودجه تلاش خواهیم کرد این پروژه‌ها را تا پایان برنامه هفتم به‌طور کامل به بهره‌برداری برسانیم. 

چه میزان اعتبار برای توسعه فعالیت‌های ورزشی در مدارس کشور اختصاص یافته و این بودجه چگونه میان فضاهای ورزشی، تجهیزات و برنامه‌های دانش‌آموزی توزیع می‌شود؟ 
بودجه‌هایی که برای انجام فعالیت‌های ورزشی به مدارس اختصاص داده می‌شود، بسته به نوع فعالیت، متفاوت است. در زمینه فضاهای ورزشی،نزدیک به یک همت اعتبار تخصیص داده شده وحدود دوهمت نیز ازطریق مشارکت مردم، مسئولان و خیرین تأمین شده است. برای نمونه، در حوزه تجهیزات ورزشی حدود۳۰۰میلیارد تومان کمک شده و استان‌ها نیز به‌صورت مستقل نزدیک به ۶۰۰میلیارد تومان مشارکت داشته‌اند. ۲۹شهریورماه نیز حدود یک میلیون و۴۶۰هزار قلم کالای ورزشی از سراسر کشور توزیع شده است. در المپیادهای ورزشی درون‌مدرسه‌ای، برای هر دانش‌آموز مبلغ ۳۰هزار تومان اختصاص یافته و برای ۵۰درصد مدارس، سرانه پیش‌بینی شده است. به‌طور کلی‌ نوع فعالیت‌ها تعیین‌کننده میزان بودجه ونحوه تخصیص آن است.  
برخی معتقدند فعالیت‌های ورزشی در مدارس کشور کمرنگ شده است. نظر شما در این خصوص چیست‌؟ 
فعالیت‌های ورزشی در مدارس کمرنگ نشده است بلکه کلاس‌های درس تربیت‌ بدنی با توجه به احداث فضاهای ورزشی، تجهیز مدارس و جذب نیروی متخصص تقویت شده‌اند. این موارد همگی از شاخص‌ها و مؤلفه‌های پررنگ شدن درس تربیت ‌بدنی محسوب می‌شود. ملی شدن فعالیت‌هایی مانند المپیادهای ورزشی درون‌مدرسه‌ای و تقویت کانون‌های ورزشی نیز به این روند کمک کرده‌است. به این برنامه‌ها اعتبار داده‌ و اجرای آنها را آغاز کرده‌ایم. بنابراین نمی‌توان گفت این فعالیت‌ها کمرنگ شده‌اند بلکه باید با استفاده از شاخص‌های دقیق، میزان اثربخشی آنها را اندازه‌گیری کنیم. 

به‌نظر می‌رسد معلمان ورزش نیز آموزش‌های لازم را ندیده‌اند و نمی‌دانند چگونه دانش‌آموزان را به ورزش علاقه‌مند یا آنها را راهنمایی کنند. 
برنامه‌ای تحت عنوان «شبکه ملی یادگیری منابع انسانی» داریم که در آن پیش‌بینی شده دوره‌های آموزشی برای همکاران حوزه ستادی، استانی و منطقه‌ای برگزار شود و در ادامه  معلمان مدارس از جمله معلمان تربیت ‌بدنی نیز تحت آموزش قرار گیرند. این افراد بخشی از منابع انسانی موجود ما هستند و برنامه به‌صورت گام ‌به ‌گام در حال اجراست. در هفته تربیت‌‌بدنی، هر شب به‌ مدت یک ساعت، آموزش‌های مجازی از طریق شبکه شاد با بهره‌گیری از اساتید برتر و با موضوعات متنوع برای دانش‌آموزان ارائه شد. همچنین موضوعات مختلفی به استان‌ها واگذار شده تا خودشان برنامه‌های آموزشی را برگزار کنند. یکی از مهم‌ترین اقدامات ما در‌راستای توانمندسازی نیروی انسانی، هم در حوزه تربیت‌ بدنی و هم در حوزه سلامت همین آموزش منابع انسانی است که در دستور کار قرار دارد و به‌طور جدی پیگیری می‌شود.