خودش می‌گفت: «دروازه‌بانی می‌خواهم که پس از یکی دو سال بالاتر از ظلی و اصلی کار کند.» او در بدو ورود حسین کلانی را هم کنار گذاشت. فقط به این دلیل که در تمرینات منظم نبود. آن زمان جراید از رایکوف خیلی انتقاد کردند؛ به خصوص وقتی تیم‌ملی با گلر جوانش هر چهار بازی دوستانه را در شوروی پرگل باخت! حجازی مقابل تیم‌های ایوانا، مینسک، ویلنوسک و کالنین شوروی جمعا ۱۲ گل خورد تا (مرداد ۱۳۴۸) کیهان ورزشی در مطلبی سراسر طعنه و انتقاد خطاب به رایکوف بنویسد: «مربی خارجی اگر ارسطو هم باشد هرگز نمی‌تواند ما را بشناسد!» عجیب که حضور رایکوف در فوتبال ایران به‌معنای پایان خاطرات شیرین فوتبالی «یاشین فوتبال ایران» بود. این لقب را به دلیل شباهت بازی‌های ظلی به لئو یاشین، دروازه‌بان افسانه‌ای شوروی به او داده بودند. او که به دلیل پرش‌های بلند و واکنش‌های سریعش در دروازه مشهور بود، اسفند همان سالی که ناصر حجازی جوان شد گلر یک تیم‌ملی (۱۳۴۷)، برای آخرین بار پیراهن تیم ملی ایران را در بازی دوستانه با عراق در ورزشگاه امجدیه پوشید. جالب آن‌که سه سال بعد وقتی رایکوف از تیم‌ملی به تاج رفت، آنجا هم ظلی مجبور شد پیراهن شماره یک را با تصمیم مربی یوگسلاو، تحویل ناصر حجازی بدهد و روی نیمکت‌های امجدیه بنشیند. دست آخر هم سال۱۳۵۱ ودر۳۰سالگی، ازفوتبال خداحافظی کرد.۵۳ سال بعد ازآن خداحافظی، عمو ظلی دیروز یک بار دیگر به ورزشگاه پیر تهران سلام کرد. آخرین سلام و البته آخرین خداحافظی. مراسم تشییع فرامرز ظلی، پیشکسوت فوتبال ایران صبح دیروز با حضور جمعی از پیشکسوتان فوتبال ایران و همبازیان او در ورزشگاه شهید شیرودی تهران برگزار شد و تا بهشت زهرا ادامه پیدا کرد. حمید استیلی، رضا درویش، بهتاش فریبا، نادر فریادشیران، محمد نوری، منصور رشیدی، محمود فکری، کریم باقری، میرشاد ماجدی، کاظم اولیایی، علی نظری جویباری، محمد مهدی نبی و علی اصغر مدیروستا از جمله چهره‌های فوتبالی بودند که در این آخرین وداع، کنار عمو ظلی و خانواده‌اش بودند. حضور در المپیک ۱۹۶۴ توکیو، قهرمانی با تیم‌ملی در جام ملت‌های ۱۹۶۸ آسیا، قهرمانی با استقلال در جام باشگاه‌های ۱۹۷۰ آسیا و چندین و چند قهرمانی با پاس و استقلال در جام باشگاه‌های تهران و لیگ و جام حذفی فوتبال ایران از جمله افتخاراتی هستند که همراه با نام فرامرز ظلی تا همیشه در حافظه فوتبال ایران باقی خواهد ماند. روح پسر بچه محله باغشاه تهران و دروازه‌بان جسور زمین چهارصددستگاه شاد و یادش گرامی.
حواشی یک تشییع
ماجرای خاکسپاری زنده‌یاد فرامرز ظلی در قطعه نام‌آوران بهشت زهرا، قصه غم‌انگیزی دارد. دروازه‌بان اسبق تیم‌های ملی و استقلال در انزوا درگذشت و پیکرش نزدیک به یک هفته در سردخانه ماند تا مجوز خاکسپاری‌اش در قطعه نام‌آوران صادر شود. مشکل اصلی کمبود جا در قطعه نام‌آوران بود و این مصوبه که فقط قهرمانان جهان و المپیک در این قطعه خاک شوند! با این حال با تغییر نظر شورای شهر در نهایت حل شد. در این مسیر نادر فریادشیران، حمید استیلی، حسین فرکی و حبیب کاشانی از جمله فوتبالی‌هایی بودند که از همان ابتدای پای کار بودند و امضا را به هر شکل بود از چمران، رئیس شورای شهر تهران گرفتند تا آخرین وصیت فرامرز ظلی روی زمین نماند.
