فاجعه در فوتبال پایه

ایراد اول: تاریخ مصرف گذشته‌ها!
در میان ده‌ها ضعف و ایراد فوتبال ایران یکی از عوامل سقوط، ناکامی وعقبگرد رامی‌توان در استفاده از مهره‌های سوخته و تاریخ مصرف گذشته قلمداد کرد. این مشکل به وفور در لیگ برتر دیده می‌شود و از خیلی وقت پیش در فوتبال ملی هم سرایت کرده است. عباس چمنیان از فعالان فوتبال پایه است اما مگر او چقدر دانش دارد که یک دهه در فوتبال نوجوانان فعالیت می‌کند؟ فوتبال نوجوانان در سطح جهان مدام در حال تکامل است. فرمول‌های قدیمی از بین می‌رود و فوتبال مدرن جانشین آن می‌شود. عباس چمنیان باید پاسخ بدهد که در نحوه انتخاب بازیکنان تا نحوه چینش آنها و نوع تاکتیک چه کار جدیدی انجام داده است؟
     
افسوس و دیگر هیچ 
نوجوانان ایران در بازی نخست مقابل کره شمالی یک بر یک مساوی کردند. آنجا همه گفتند اشکال ندارد. اما مسابقه دوم را ۳ بر ۲ به عمان باخت.عملکرد ضعیف و غیرقابل دفاع کادر فنی تیم‌ملی نوجوانان زمانی غیرقابل بازگشت شد که در بازی سوم مرحله گروهی ۳ بر یک به تاجیکستان باختند. چمنیان ۱۰ماه برای آماده کردن تیم‌ملی فوتبال نوجوانان فرصت داشت. اما خروجی کار او را درعربستان، میزبان رقابت‌های قهرمانی آسیا دیدیم و چیزی جز افسوس باقی نماند. در دوره قبلی تیم‌ملی نوجوانان با هدایت حسین عبدی نایب قهرمان شده بود. اما اکنون نه دیگر خبری از نایب قهرمانی است و نه جام جهانی. رویاهای فوتبال ایران جرقه‌ای است. 
     
بی‌برنامگی و جام‌جهانی
سه بازی و یک امتیاز و از بین رفتن شانس صعود به جام‌جهانی. تیمی که ترس و بی‌برنامگی از بازی‌های آن مشخص است اصلا چرا باید به جام‌جهانی برود. در رابطه با این ناکامی مسئولان فدراسیون فوتبال به وزارت ورزش و جوانان احضار شده‌اند. البته که تساوی برابر کره شمالی و شکست مقابل عمان و تاجیکستان جای توجیه ندارد. 
     
در شأن ما نبود!
عباس چمنیان، سرمربی پرانتقاد تیم‌ملی نوجوانان می‌گوید نتایجی که در عربستان به دست آمد اصلا در شان فوتبال ایران نبود. او بابت این نتایج اظهار شرمندگی می‌کند. البته او می‌گوید بازیکنان تیم‌ملی با تمام وجود جنگیدند! او گفت: «در طول هشت ماهی که در تیم مسئولیت داشتم دیدم همه اعضای تیم مانند یک سرباز با تمام وجود کار کردند و هیچکس کم نگذاشت. با این حال زحمات‌شان به جایی نرسید که مایه تاسف است.»

نبود تاکتیک تیمی 
یکی از مواردی که در سه بازی تیم‌ملی نوجوانان بیش از همه به چشم آمد، نبود یک تاکتیک تیمی مشخص بود. تیم تحت هدایت عباس چمنیان معمولا با سیستمی بازی می‌کرد که ترکیبی از دفاع سه یا چهار نفره بود، اما به نظر می‌رسد این سیستم در برابر حریفان انعطاف‌پذیری کافی را نداشت. در بازی‌های گروهی، ایران با مشکلاتی در حفظ تعادل بین خطوط دفاعی و هجومی مواجه بود.
یکی دیگر ازانتقادات اصلی این بود که تیم ملی نوجوانان دراعمال فشار روی حریفان ضعیف عمل کرد. حریفانی مثل کره شمالی و تاجیکستان توانستند به راحتی از خطوط دفاعی ایران عبور کنند، به ویژه در ضدحملات که نشان‌دهنده ناهماهنگی بین خطوط میانی و دفاعی بود.
ازطرف دیگر، بازیکنان دفاعی و هافبک‌های دفاعی ایران درشروع حملات ازمنطقه خودی مشکل داشتند. پاس‌های اشتباه و ازدست دادن توپ درمناطق حساس، فرصت‌هایی رابرای حریفان ایجاد کردکه منجر به گل‌های دریافتی شد.مجموعه این تاتکتیک‌های اشتباه موجب شدتیم تحت هدایت چمنیان، آمارخوبی ازخودش دربخش‌های مختلف باقی نگذارد.به عنوان مثال، درصدموفقیت پاس‌های کوتاه وبلند تیم دراین سه بازی،حدود۷۵درصدبودکه این مساله به خوبی نشان می‌دهد بازیکنان در کنترل بازی و حفظ توپ مشکل اساسی داشتند.ازطرف دیگر، درکنارخط دفاعی ضعیف تیم،خط میانی وحمله نیز عملکردی فاجعه‌بار از خودش به جا گذاشت. موید این مطلب تعداد شوت‌های بازیکنان ایران به سمت دروازه حریفان است که در این سه بازی حدود ۸ شوت در هر بازی اعلام شد. این آمار نیز نشان می‌دهد تیم در خلق موقعیت ناکام بوده است.