ذبح حقوق‌بشر پای صهیونیسم

جنگ نرم صهیونیست‌ها با نهادهای بین‌المللی از حیث شدت و استمرار بی‎شباهت به درگیری‎های نظامی نوار غزه نیست. تزریق منابع مالی جهت سرکوب نهضت‌های رهایی‎بخش و کارشناسان حقوق‌بشری به یکی از اولویت‎های تل‎آویو تبدیل شد. با چراغ‌سبز کاخ‌سفید و حاکمان پایتخت‎های اروپایی، کشتارهای وسیع ارتش اشغالگر قدس تا به امروز ادامه دارد و در پاسخ این جنایات ناظران حقوق‌بشری ابزارهای اندکی دارند. در راستای همین روند به ‎نقل از سخنگوی سازمان ملل، ناوی پیلای، میلون کوتاری و کریس سیدوتی، از اعضای کمیسیون ویژه تحقیق سازمان ملل در اعتراض به ادامه عملیات نظامی اسرائیل در غزه از سمت‎های خود استعفا دادند. در بیانیه کناره‎گیری افراد مذکور، به ضرورت «بازسازی ساختاری و هدفمند» این کمیسیون سازمان ملل تاکید شده که درواقع حاکی از مداخلات لابی صهیونیسم در عملکرد صحیح این کارشناسان است. پیش‎تر وزارت امور خارجه آمریکا نیز فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه همین نهاد فراملی را به‌دلیل افشاسازی جنایات اسرائیل مورد حملات تحریمی قرار داده بود تا ثابت کند در حمایت از تل‎آویو تردیدی نخواهد داشت.
چهل‌وهفتمین رئیس‌جمهور آمریکا، با خروج از سازمان‌های گوناگون حقوق‌بشری تتمه ملاحظات انسانی سیاست خارجی را زدود و بهترین نقطه که این مسأله خود را برای ناظران نشان می‎دهد بحران غزه است. خروج از شورای حقوق‌بشر و سازمان رسیدگی به امور آوارگان فلسطین (آنروا) که وابستگان سازمانی سازمان ملل هستند در خدمت حمایت از بقایای اعتبار دیپلماسی عمومی تل‎آویو معنا پیدا می‎کند. 
درهمین راستا، واشنگتن با تحریم و تخریب اعتبار حرفه‎ای فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور اراضی اشغالی عزم خود برای شکار دشمنان صهیونیسم را به رخ افکار عمومی کشید. مارکو روبیو، وزیر امور خارجه آمریکا اعلام کرد که دولت این کشور فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه شورای حقوق‌بشر سازمان ملل متحد را به‌دلیل «اقدامات غیرقانونی و شرم‌آورش» برای تحریک دیوان کیفری بین‌المللی علیه مقام‌ها و شرکت‌های آمریکایی و اسرائیلی تحریم کرده است. 
پیش‎تر نیز واشنگتن چهار قاضی دیوان دادگاه کیفری بین‌المللی لاهه را برای خرسندی بی‎بی وارد لیست تحریمی آمریکا کرده بود. دیوان کیفری بین‌المللی لاهه حکم جلب برای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل و نیز یوآو گالانت، وزیر جنگ پیشین این کشور را اواخر سال ۲۰۲۴ صادر کرد. 
   
مرثیه‌‎ای برای حقوق بشر؟
البته که همواره میان آرمان‌های غایی بشردوستانه و واقعیت‎های تلخ میدان سیاست فاصله‎ای معنادار وجود داشته اما چندین دهه ارتقای سطح آموزش و آشنایی افکارعمومی جهان به تحولات بین‎المللی، جایگاه دگردوستی و احترام به شأن انسان را نسبت به دوره‌های پیشین در قلوب جهانیان ارتقا داده است. 
برپایی راهپیمایی‎های اعتراضی خودجوش، فشار بر نمایندگان و کارزارهای تحریمی علیه استیلای نظامی، اقتصادی و فرهنگی صهیون در اقصی‌نقاط، از ممالک غربی تا سرزمین‌های اسلامی نشان‎دهنده بیداری وجدان جهانی در برابر ظلم ارزیابی می‎شود.