ایمنی مدارس در تنگنای بودجه

در مناطقی که هنوز شبکه گازرسانی وجود ندارد، ناچار باید از روش‌های جایگزین استفاده شود. بخاری‌های تابشی و نفتی استاندارد ازجمله گزینه‌هایی هستند که در این شرایط به‌کار گرفته می‌شوند. البته منظور از بخاری نفتی مدل‌های جدید و ایمن است، نه بخاری‌های قدیمی و ناایمنی که در گذشته رایج بودند. این روند در حال پیگیری است و طبق تکلیف برنامه هفتم توسعه، وزارت آموزش و پرورش موظف است تا پایان این برنامه‌ ۱۰۰درصد مدارس کشور را به سیستم‌های گرمایشی استاندارد مجهز کند.به همین دلیل‌ تمهیدات فنی، اجرایی و عملیاتی باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که این هدف محقق شود و هیچ مدرسه‌ای بدون سیستم گرمایشی ایمن باقی نماند.  
نکته مهم دیگر، تفاوت هزینه‌ها بر‌اساس نوع سیستم گرمایشی است. برای نمونه اگر قرار باشد در یک کلاس درس سیستم پکیج نصب شود، هزینه‌ای بین ۶۵ تا ۷۰میلیون تومان خواهد داشت. در حالی که اگر انتخاب ما سیستم حرارت مرکزی باشد، هزینه بین ۱۲۰ تا ۱۳۰میلیون تومان خواهد بود. این تفاوت نشان می‌دهد انتخاب نوع سیستم گرمایشی، تأثیر مستقیمی بر بودجه و برنامه‌ریزی دارد.بنابراین بسته به نوع سیستم حرارتی که در مدارس کشور انتخاب می‌شود - که معمولا مشابه استانداردهای ساختمان‌های عمومی، اداری و آموزشی است - هزینه‌ها نیز تغییر می‌کنند. این موضوع در حالی است که برخی استان‌ها مانند اصفهان، خراسان رضوی، سیستان و بلوچستان و فارس نیازمند توجه ویژه در این زمینه هستند. در نهایت تنها دستگاه ناظر بر ایمنی مدارس وزارت آموزش و پرورش است و مسئولیت مستقیم نظارت بر این سیستم‌ها برعهده دارد.