علاج یک بیماری

فتنه 88 را علاوه بر طراحان و عاملان خارجی، عده‌ای در داخل کشور مدیریت کردند که آنها سران داخلی فتنه نامیده شدند و در همه خسارت‌هایی که به مردم و نظام وارد شد، سهیمند.

از خون‌هایی که ریخته شد تا هتک حرمت‌هایی که صورت گرفت و از برانگیختن طمع دشمنان تا آسیبی که به اعتبار بین‌المللی نظام وارد شد و از شکافی که بین صفوف همبسته مردم پدید آمد تا اعتماد مردم به نظامشان که آسیب دید. خسارت‌هایی که برآورد کامل آنها براحتی امکان‌پذیر نیست.

شگفت‌انگیز این‌که، عوامل و دست‌اندرکاران داخلی فتنه گمان کرده‌اند، فتنه‌انگیزی آنان و خسارت‌هایی که به مردم و نظام تحمیل کرده‌اند، مشمول مرور زمان گردیده و به فراموشی سپرده شده است و بدون توبه و عذرخواهی دوباره می‌توانند به صحنه بازگردند و خود را در معرض انتخاب مردم قرار دهند؛ رفتاری اهانت‌آمیز به فهم و شعور مردم و تدبیر نظام.

از نکات قابل توجه و درس‌آموز فتنه 88 این‌که پس از آغاز فتنه و به سرعت، دروغ‌بزرگ «تقلب» که بهانه و اسم رمز عملیات براندازی بود، برملا شد و سناریوی دشمن آشکار گردید.

اهانت به تصویر امام راحل(ره)، انحراف در دشمن‌شناسی آن هم در روز سیزدهم آبان روز ملی مبارزه با استکبار، هتک حرمت ماه مبارک رمضان و اقدام در راستای منافع رژیم صهیونیستی در روز قدس و مقابله علنی با رکن اساسی نظام و انقلاب اسلامی یعنی ولایت فقیه، وقایعی بود که یکی پس از دیگری چهره واقعی فتنه را آشکار ساخت، اما آنچه تیرخلاص بر فتنه و فتنه‌انگیزان زد، حادثه عاشورا بود.

عوامل فتنه در روز عاشورا غافل از ریشه‌های عمیق باورهای مردم و با راهبری گمراه‌کننده طراحان خارجی فتنه، وارد حریمی شدند که ریشه آنها را سوزاند و شد آنچه آنها فکرش را نمی‌کردند. یک بار دیگر خون حسین(ع) دستگاه یزیدیان را رسوا کرد.

حماسه بزرگ و باشکوه نهم دی، مخلوق جوشش دوباره خون اباعبدالله بود و تجلی کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا.

به تعبیر حکیمانه رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، یک بیماری عمیقی بود که با برخوردهای گوناگون سیاسی و امنیتی حل نمی‌شد، یک حرکت عظیم مردمی لازم داشت که این حرکت، حرکت نهم دی بود. جمله‌ای که نیازمند تعمق و تحلیل بیشتر اهل نظر است.

شاید بیماری مورد نظر را بتوان فاصله و نقاری دانست که بین صفوف و همبستگی مردم افتاده بود و دشمن را هم به طمع انداخت و حرکت عظیم، بهنگام، پرخروش، خودجوش و مملو از ایمان دینی مردم آن بیماری را علاج کرد و آب سردی ریخت بر آتش برافروخته شده از سوی دشمنان خارجی و ایادی داخلی‌ آنان.

لذا نهم دی را به عنوان یک روز تاریخی و فراموش نشدنی باید پاس‌داشت و تا نهم دی باقی است، بازگشتی برای فتنه‌انگیزان متصور نخواهد بود.

سخن آخر این که، رسانه ملی که در رسوا کردن چهره فتنه و خلق نهم دی نقش مهمی را ایفا کرد و تخریب و هجمه بیگانگان به این رسانه را واکنشی به این تاثیرگـــذاری باید دانست، در زنده نگه‌داشتن این حماسه، تبیین صحیح و آگاهی‌بخش ریشه‌های فتنه و پیش‌بینی و پیشگیری از فتنه‌های آینده نیز نقش تعیین‌کننده‌ای دارد که ایفای آن نیازمند دوراندیشی، جلب اعتماد بیشتر، شهامت و نهراسیدن از هجمه‌هاست.

مهدی فضائلی