زبان، اولین مولفه بین‌المللی شدن موسیقی

این طیف از جمله همان کسانی هستند که وقتی من در وین هم اجرا دارم، می‌آیند و کارم را می‌شنوند.

برخی شهروندان اتریشی آمدند و کار را شنیدند. هیچ چیزی هم از اشعاری که خوانده می‌شد، نفهمیدند، اما بعد از اجرا می‌آمدند درباره شعر و شاعر سوالاتی می‌کردند و اغلب با موسیقی ارتباط خوبی برقرار کرده بودند.

چون مبنای موسیقی ایرانی کلام فارسی است، طیف مخاطبان محدودی دارد. البته این موضوع تنها درباره زبان فارسی صدق نمی‌کند و بسیاری از موسیقی‌های دیگر را هم دربر می‌گیرد.

مثلا در موسیقی ترکیه هم خوانندگانی که به ترکی می‌خوانند، با همین مسأله مواجه هستند و در مارکتینگ جهانی قرار نمی‌گیرند یا خوانندگان اتریش و آلمان هم که به آلمانی می‌خوانند، معمولا در بازار‌های جهانی جایی ندارند. اگر به مردم ایران هم بگویید چند خواننده بین‌المللی نام ببرند طبعا از خواننده‌هایی نام می‌برند که انگلیسی می‌خوانند.

بنابراین زبان، اولین مولفه بین‌المللی‌شدن یک موسیقی است. از طرف دیگر بین‌المللی شدن نیازمند حضور موسیقی ایرانی در جشنواره‌های مهم جهانی است. وقتی از طرف کشور ایران، موسیقی خوب ارائه نمی‌شود، قطعا شناخته هم نمی‌شود.

مثلا اعلام شد آلبوم «تنها نخواهم ماند» آقای کلهر در سایت آیتونز فروش خوبی داشته است، بنابراین اگر آهنگسازان ایرانی فرصتی برای حضور در عرصه‌های بین‌المللی داشته باشند، پیشرفت هم خواهند داشت. نمی‌توان از این نکته گذشت که موسیقی حمایت می‌خواهد.

مهیار علیزاده -‌ آهنگساز