آقای وزیر! لطفا...

35 سال از پیروزی انقلاب اسلامی می‌گذرد؛ انقلابی که با شعاری ایدئولوژیک و بنیانی فرهنگی همراه بود، اما یکی از پربسامدترین ترکیب‌هایی که سال‌های سال است آن را تکرار می‌کنند، ‌تذکر می‌دهند و ما هم می‌شنویم و درباره‌اش می‌نویسیم «مظلومیت فرهنگ» است. تناقضی که به همین میزان که قابل تامل می‌نماید با تاسف نیز همراه است.

کد خبر: ۵۸۹۴۹۰

این روزها علی جنتی به عنوان وزیر جدید ارشاد، سکان اصلی حوزه فرهنگی کشور را دست‌کم در حوزه اجرایی در دست گرفته است و شاید او نیز بارها درباره «مظلومیت فرهنگ» مطالبی را شنیده یا بیان کرده است، اما از آنجا که او به گفته خودش چند سالی دور از دستگاه‌های متولی حوزه فرهنگ بوده است، شاید بد نباشد چند موردی را در این حوزه یادآوری کنیم.

وقتی می‌گوییم مظلومیت فرهنگ، معمولا سراغ محورها و مسائل کلان می‌رویم و مصداق‌ها جا می‌ماند، اما آقای جنتی، شما و همه کسانی که در حوزه فرهنگ مدیریت می‌کنید، بعید است که بتوانید نام دو نویسنده و شاعر و اهل قلم را بر زبان بیاورید که از طریق نوشتن کتاب و به اصطلاح حق‌التالیف، برای معیشت و گذران زندگی مشکلی نداشته باشند!

آقای وزیر! من هم قبول دارم که این روزها شاید مهم‌ترین نکته‌ای که در حوزه فرهنگ و هنر مطرح است تعامل بهتر با هنرمندان است و به باور بسیاری، فاصله‌ای میان آنها و بخش دولتی ایجاد شده است.

تردیدی نیست که در سال‌های گذشته، گاه با رفتار منفعلانه به رهاشدگی فرهنگی رسیده‌ایم و گاه کسانی سختگیرانه با محدود کردن مرزهای فرهنگی به وازدگی فرهنگی کمک کرده‌اند.

آقای وزیر! برای رفع مظلومیت فرهنگ قطعا یکی از ملزومات به حداقل رساندن قوانین دست و پاگیر است، اما لوازم دیگری هم می‌طلبد.

مثلا جلب مشارکت تمامی دستگاه‌ها با هدف سرمایه‌گذاری و رونق‌بخشی به فعالیت‌های فرهنگی و هنری یکی از آنهاست که این اتفاق در سال‌های گذشته حتی در بزرگ‌ترین حراج دولتی آثار هنری که پشتوانه و مصوبه قانونی هم داشت، رخ نداد.

آقای وزیر! ما هم می‌دانیم که کار فرهنگی زودبازده نیست و شما نمی‌توانید شبیه همکاران اقتصادی‌تان در دولت وعده صد روزه برای حل مشکلات حرفه‌ای و معیشتی اهالی فرهنگ و تولیدکنندگان فکر و اندیشه بدهید، اما دست‌کم می‌توانید از همین امروز برنامه‌ای بریزید که چهار سال دیگر آن تناقض ابتدای این یادداشت کمتر شده باشد.

راستی، جشنواره هم کمتر برگزار کنید، لطفا!