هر چند از سال 1388 دیگر مسابقه فوتبالی در این ورزشگاه برگزار نمیشود تا زمین چمن آن نیز در حسرت روزهایی باشد که امثال حبیبیها، کاشانیها، شاهرخیها، جانملکیها، جباریها، شیرزادگانها، کازرانیها، آشتیانیها، پروینها، حجازیها، عبداللهیها، روشنها و... در آن با حرکات خود مردم را به وجد میآوردند، اما واقعیت این است که از زمانی که فوتبال در امجدیه تعطیل شده، گویی خاک مرده بر ورزشگاه قدیمی پایتخت پاشیدهاند. هرچند که البته در ورزشگاه شیرودی فعلی در رشتههای دیگری چون تنیس، شنا، دوومیدانی، بوکس و... فعالیت میشود، اما گویی از وقتی فوتبال را از استادیوم پیر شهر گرفتهاند، طراوت و شادابی نیز از آن رویگردان شده تا چمن سبز آن نیز پس از گذشت این سالها، به زردی گرائیده و کسی را دلنگران فرسوده شدن خویش نبیند.
به سخن دیگر امجدیه از سال 1321 تا سال 1353 خانه تیم ملی فوتبال به حساب میآمد و بیشتر بازیهای خاطرهانگیز تیم ملی طی این سالها در این ورزشگاه برگزار میشد. از نخستین راهیابی فوتبال ایران به بازیهای المپیک توکیو در سال ۱۹۶۴ و با پیروزی بر تیم هندوستان بگیرید تا نخستین قهرمانی ایران در جامملتهای آسیا با پیروزی بر تیم رژیم صهیونیستی در سال 1968 و نخستین قهرمانی فوتبال ایران در جامباشگاههای آسیا توسط استقلال در سال 1970.
امجدیه چگونه ساخته شد؟
شاید بپرسید اولین زمین اختصاصی فوتبال ایران چگونه ساخته شد؟ زمین دولت سال ۱۳۰۵ با لایحهای که در مجلس تصویب شد برای احداث یک زمین رسمی فوتبال خریداری شد. سیدمحمد تدین، رئیس وقت مجلس که ریاست انجمن ترقی و ترویج فوتبال را هم بهعهده داشت، با نفوذی که در مجلس داشت لایحه خرید زمین فوتبال دولت را با بودجهای معادل ده هزار تومان به تصویب رساند. این زمین، متری یک ریال و یک عباسی خریداری شد و در آن یک زمین فوتبال خوب و آبرومند ساخته شد. این زمین سال ۱۳۰۸ چمن شد و سال ۱۳۱۳، برای اولین بار انجمن ملی تربیتبدنی و پیشاهنگی به ریاست ابراهیم حکیمی که یکی از نخست وزیران دوران پهلوی بود تشکیل شد و وی به ساخت اولین استادیوم ورزشی در ایران اقدام کرد. به این منظور نصف محل استادیوم امجدیه امروز را متری ۲۴ ریال خرید.
ساخت ورزشگاه شروع شد و وقتی سال ۱۳۱۵ ورزشگاه آماده شد، همه به فکر توسعه آن افتادند. به همین علت سال ۱۳۱۶، قسمتهای دیگر امجدیه مثل زمین شماره دو، زمینهای تنیس و بخش استخر شنای امروزی هم این بار به قرار متری ۴۷ ریال خریداری شد و سرانجام سال ۱۳۱۷ کار تاسیسات استادیوم امجدیه به پایان رسید. یک سال بعد از تکمیل ساختمان امجدیه، یعنی سال ۱۳۱۸ اولین دوره مسابقات قهرمانی کشور که در چند رشته ورزشی انجام شد در این ورزشگاه برگزار و این ورزشگاه رسما افتتاح شد.
در جریان یکی از مسابقات برگزار شده سال 1347 و در حالی که استادیوم امجدیه 30 هزار تماشاگر را در خود جای داده بود و کلی تماشاگر نیز بیرون از در ورزشگاه مترصد فرصتی برای ورود بودند، مسئولان وقت سازمان تربیت بدنی به فکر ساخت ورزشگاه آزادی افتادند تا کلنگ احداث این مجموعه نیز به زمین بخورد. با افتتاح ورزشگاه آزادی در سال 1353 و همزمان با برگزاری بازیهای آسیایی 1974 تهران، بازیهای تیم ملی فوتبال و بویژه بازیهای استقلال و پرسپولیس به این ورزشگاه منتقل شد تا ترافیک برگزاری بازیها از ورزشگاه شیرودی برداشته شود. طی این سالها و با این که قولهایی در زمینه تبدیل مجموعه شیرودی به موزه ورزش ایران داده شده، اما این اتفاق نیفتاده تا به نوعی قلب ورزش ایران در خیابان ورزنده بزند؛ خیابانی که نشان ورزشگاه شیرودی را بر تارک خود دارد.
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگو با امین شفیعی، دبیر جشنواره «امضای کری تضمین است» بررسی شد