مجری، ویترین رسانه است

این برنامه مخاطبان زیادی بخصوص در بین زنان خانه‌دار و جوانان دارد، چون این برنامه ظهر روزهای دوشنبه پخش می‌شود و در این زمان بیشتر خانم‌ها و گاهی دختران و پسران دانشجو که در آن زمان کلاس ندارند و در خانه حضور دارند این برنامه را تماشا می‌کنند.

یکی از دلایل جذابیت این برنامه حضور حجت‌الاسلام شهاب مرادی است که به عنوان کارشناس در این برنامه شرکت دارد. شهاب مرادی بیانی سلیس و شیوا دارد و آن‌قدر علم سخنوری می‌داند که ساد‌ه‌ترین یا مشکل‌ترین مسائل را با بیانی قابل درک و شیرین برای مردم بازگو می‌کند. مرادی تاکنون درباره مسائل مختلفی در این برنامه صحبت کرده است که یکی از آنها خوش‌پوشی و خوب لباس پوشیدن است که دیروز پخش شد. مرادی با آن بیان خودمانی‌اش برای مردم می‌گفت که فرزند زمان خود بودن بد نیست و طبق شرایط زمان مثلا لباس پوشیدن، یا از لوازمی مانند ساعت و دیگر زیورآلات استفاده کردن، مغایر با عرف و شرع نیست، اما اینها نباید باعث شود که فرد به چشم بیاید یا در جمع چنین وانمود شود که او با دیگران فرق دارد. در اصل لباس، پوشش و... نباید باعث خودنمایی فرد شود، اما خوش‌لباس بودن نه‌تنها بد نیست که خوب و زیبنده فرد مومن هم هست.

اما درست در همین برنامه که دیروز پخش شد، مجری برنامه لباس‌هایی کاملا ناهمگون پوشیده بود. ترکیب‌بندی لباس‌های او نشان می‌داد که چندان سلیقه‌ای برای انتخاب آنها به خرج نداده یا در بدبینانه‌ترین شکل قضاوت، خواسته با این نوع لباس پوشیدن بیشتر به چشم بیاید.

مجری برنامه «آیینه خانه» درست در روزی که کارشناس برنامه داشت درباره خوش‌پوشی صحبت می‌کرد یک پیراهن آبی، بلوز قرمز یقه هفت و کت مشکی به تن کرده بود. هیچ‌کدام از این رنگ‌ها توازنی با یکدیگر نداشت، مکمل یا متضاد یکدیگر هم نبود. در این مواقع است که در ذهن مخاطب این سوال پیش می‌آید که اگر برنامه‌ای مانند «آیینه خانه» موثر است و قرار است سلیقه و سبک زندگی مردم را تغییر دهد چرا نتوانسته روی مجری برنامه تاثیر بگذارد؟ این درحالی است که در برنامه‌ای مانند «آیینه خانه» از قبل مجری می‌داند که کارشناس برنامه قرار است درباره چه موضوعی صحبت کند و به سوالات او و بینندگان جواب بدهد، بنابراین می‌تواند حداقل ظاهر خود را با موضوع برنامه هماهنگ کند.

انتخاب نوع لباس و رنگ آن از بدیهی‌ترین مواردی است که هر فردی می‌تواند با آزادی و نوع سلیقه خود البته با توجه به عرف و شرع آنها را انتخاب کند. مجری برنامه «آیینه خانه» هم مثل دیگر مردم می‌تواند از این آزادی استفاده کند، اما باید یک نکته را نه‌تنها او، بلکه هر فرد رسانه‌ای دیگر مد نظر قرار دهد که یک مجری وقتی مقابل دید هزاران بیننده قرار می‌گیرد دیگر شخصیت حقیقی و خصوصی خود را ندارد و تبدیل به آدمی می‌شود که نماینده و ویترین رسانه است.

مجریان تلویزیون کاری سخت‌تر از بقیه عوامل فنی و پشت دوربین دارند. عوامل فنی، کارگردان، تهیه‌کننده و دیگر عوامل سازنده یک برنامه تلویزیونی را مردم نمی‌شناسند، به همین دلیل آنها از آزادی بیشتری در جامعه برخوردار هستند، چون مردم نه آنها را الگو قرار می‌دهند و نه به واسطه آنها برنامه‌های تلویزیونی را تائید یا رد می‌کنند. اما یک مجری حتی در بیرون از استودیو و در زندگی شخصی هم زیر ذره‌بین است و مردم او را و سبک زندگی‌اش را می‌بینند و درباره‌اش قضاوت می‌کنند.

در ظاهر این روش شاید پسندیده نباشد و شاید معذوریت‌های زیادی را برای مجریان تلویزیون ایجاد کند، اما واقعیت این است که هر کاری دشواری‌ها و اما و اگرهای خاص خود را دارد، مجری تلویزیون هم با شناخت کافی از همه این معذوریت‌ها و سختی‌ها حرفه خود را انتخاب کرده است، بنابراین بیراه نیست اگر از او توقع داشته باشیم که همواره و در همه جا مراقب پوشش، بیان، نوع رانندگی، برخورد با فروشندگان، رانندگان وسایل نقلیه عمومی و ... باشد.

این معذوریت‌ها نه‌تنها در کشور ما، بلکه در تمام دنیا بنا به شرایط اخلاقی، عرفی و مذهبی آنها وجود دارد. مجریان و کسانی که مقابل دوربین تلویزیون هستند، نماینده و ویترین رسانه به شمار می‌آیند و باید بیشتر از آن‌که به خود فکر کنند به رسانه‌ای که در استخدام آن هستند و به اهداف رسانه مورد نظر فکر کنند. شاید به همین دلیل است که بسیاری از مجریان حرفه‌ای و پیشکسوت تلویزیون این حرفه را یکی از سخت‌ترین حرفه‌های دنیا می‌دانند، چون حرفه آنها زندگی شخصی و خصوصی‌شان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

طاهره آشیانی / دبیرگروه رادیو و تلویزیون