اشک‌ها و لبخندهایی که برای جایزه نبود

چه شد شبکه سه به فکر تهیه و ساخت مجموعه آقای گزارشکر افتاد؟

همیشه میان مردم و رسانه‌ها این بحث وجود دارد که برخی مشاغل در رسانه ملی هست که با باندبازی یا فیلترهای خاص، افراد خود را انتخاب می‌کند، مانند دوبله یا گزارشگری فوتبال، اما شبکه سه این‌بار و با تهیه و پخش مسابقه آقای گزارشگر نشان داد واقعیت چیز دیگری است و هرکس استعداد کافی داشته باشد و بخواهد می‌تواند در رسانه ملی، خودی نشان دهد.

ماه رمضان سال قبل بود که با یک زیرنویس از تمام کسانی که از یک سو علاقه‌مند به گزارشگری هستند و از سوی دیگر خود را برای این کار مستعد می‌دانند، دعوت شد در سایت شبکه سه ثبت‌نام کنند. ده روز اول بعد از پخش این زیرنویس نزدیک به 20 هزار نفر ثبت‌نام کردند که حاکی از استقبال زیاد مردم از این دعوت بود، ما طی بررسی‌های اولیه نزدیک به 12 هزار نفر را واجد شرایط حضور در مسابقه آقای گزارشگر دانستیم.

طی یک مرحله داوری و انتخاب افراد از میان این 12 هزار نفر، 7312 نفر را برای حضور در مرحله اول برنامه انتخاب کردیم که این افراد طی ده روز، تست‌های اولیه را دادند و ضبط برنامه شروع شد.

یعنی کسانی که در برنامه آقای گزارشگر حضور داشتند و ما آنها را در نوروز دیدیم چند مرحله داوری شده بودند؟

بله، یک تست اولیه داشتیم و جواد خیابانی، پیمان یوسف‌زاده و مزدک میرزایی غربالگری اولیه را انجام داده بودند که بخشی از این غربالگری را نیز در دو قسمت اولیه برنامه آقای گزارشگر دیدیم.

در کل 213 نفر را انتخاب کردیم که از این افراد آزمون کتبی گرفتیم که در آن اطلاعات فوتبالی افراد مدنظر بود و کسانی که این اطلاعات را داشتند از این آزمون کتبی سربلند بیرون آمدند. 102 نفر نهایی را در 17 گروه شش نفره قرار داده و برنامه آقای گزارشگر را با آنها ساخته و پخش کردیم که استقبال خوبی هم از آن شد.

در ایام نوروز امسال تنها بخشی از این مسابقات را ‌توانستیم پخش کنیم، اما هنوز ده گروه هفت نفره باقی مانده‌اند که در فرصتی مناسب آن را در قالب سری جدیدی از این مسابقه پخش خواهیم کرد. در برنامه نوروزی آقای گزارشگر ده گروه شش نفره باهم رقابت کردند و در نهایت در هر گروه دو نفر بالا آمدند و به مرحله نهایی رسیدند و ما با 4 نفر فینال را برگزار کردیم که در نهایت پیمان احمدی از تبریز نفر اول شد.

جای خالی این مسابقه بشدت در تلویزیون احساس می‌شد و برای رفع سوءتفاهمی که گفتید هم وجودش لازم بود و اما انتخاب داوران برنامه یکسری مسائل به وجود آورد. درباره انتخاب کسانی که نقش داور را در برنامه آقای گزارشگر به عهده داشتند، ‌توضیح بدهید؟

دایره انتخاب داوران بسیار محدود بود. نفرات ما در گزارشگری کم هستند. در حقیقت ما گزارشگران حرفه‌ای کم داریم. این محدودیت‌ها تنها برای گزارش فوتبال نیست، به همین دلیل ما برای انتخاب داور مشکل داشتیم. سعی ما این بود افراد مناسبی را انتخاب کنیم که شبهه‌ای ایجاد نشود.

جواد خیابانی را همه ما به‌عنوان یک صدای خوب یا کسی که فن بیان خوب دارد، قبول داریم پس می‌تواند در جایگاه داور قرار گیرد یا هادی طباطبایی در سال‌های گذشته در این بخش کاملا فعال بوده است. به هر حال برای انتخاب این داوران خیلی با احتیاط عمل کردیم.

آیا استفاده از افراد فوتبالیست به‌عنوان کارشناس و داور در این مسابقه ضروری بود؟

برنامه آقای گزارشگر یک برنامه عیدانه بود و ما با توجه به این موضوع برنامه را ساختیم. وقتی برنامه عیدانه است، نمی‌توان تنها به دنبال مخاطب تخصصی بود. ساعت برنامه ما می‌طلبید مخاطب عام را هم با خودمان همراه کنیم، بنابراین حضور هنرپیشه‌ها و فوتبالیست‌ها باعث می‌شد عموم مردم هم برنامه ما را پیگیری کنند.

اگر از نگاه حرفه‌ای به مسابقه آقای گزارشگر نگاه کنیم، آیا باز هم به نظرتان درست است که از افراد ناوارد به کار گزارشگری در جمع داوران استفاده کنید تا مخاطبان این برنامه بیشتر شوند؟

برای حضور در مسابقه و برگزیده شدن 120 امتیاز لازم بود، یعنی صد امتیاز داورها می‌دادند و 20 امتیاز هم پاسخ به یک پرسش بود. در هر برنامه پنج داور داشتیم که هر کدام 20 امتیاز در اختیار داشتند که از این میان چهار داور ثابت بودند و در پرسش 20 امتیازی هم که هیچ داوری دخالت نداشت و ما آن را به داور مهمان واگذار کردیم تا به شرکت‌کننده بدهد. البته داورانی هم که انتخاب کردیم همگی به نوعی با فوتبال سر و کار داشتند. میزان حضور هادی طباطبایی در برنامه‌های تلویزیونی کم نیست.

شرکت‌کنندگان در مسابقه‌های دیگر به انگیزه جایزه نقدی، هدیه و امثال اینها حضور می‌یابند، اما در اینجا نه به کسی قول استخدام در صدا و سیما داده شده بود و نه جایزه چشمگیر و فوق‌العاده‌ای برای نفر برگزیده مد نظر داشتیم. همچنین شرکت‌کنندگان با تلاش و کوشش خود توانستند به مرحله‌های بالا‌تر راه یابند. بعضی از آنها دغدغه‌ای را دنبال می‌کردند که سال‌ها در ذهنشان بوده است و حالا فرصتی برای بروز استعداد و توانایی‌های خود در گزارشگری پیدا کرده‌اند.

در مسابقه آقای گزارشگر میانگین سنی جالبی حضور داشتند. در این برنامه از کودک ده ساله تا مردان مسن باهم رقابت می‌کردند خودتان این‌گونه برنامه‌ریزی کردید یا اتفاقی پیش آمد؟

ما فضا را باز گذاشتیم و برنامه خود را به تحصیلات و سن و سال محدود نکردیم، زیرا بحث استخدام مطرح نبود. ما یک مسابقه برگزار کردیم و این امکان را به وجود آوردیم تا همه در آن حضور پیدا کنند و شرایط خاصی قرار ندادیم.

یعنی برنامه آقای گزارشگر بیشتر جنبه سرگرمی داشت؟

بله، صد درصد برای سرگرمی بود.

حالا این همه زحمت کشیده شده و این استعدادها پیدا شده‌اند. آیا قرار نیست برای این استعدادهای برگزیده شده برنامه خاصی داشته باشید و از آنها در برنامه‌های تلویزیونی استفاده کنید؟

من تهیه‌کننده برنامه آقای گزارشگر هستم، قطعا افراد دیگری که در کار تهیه برنامه‌های ورزشی هستند، باید از این افراد برگزیده استفاده کند و آنها را بیشتر معرفی کنند. بسیاری مسابقه آقای گزارشگر را دیده‌اند و در چند روز گذشته برخی تهیه‌کننده‌ها شماره‌ تلفن برخی افراد حاضر در مسابقه را از ما گرفته‌اند، البته این افراد تنها برگزیدگان اول تا سوم ما نیستند، بلکه افراد دیگری هم بوده‌اند که مورد توجه تهیه‌کننده‌ها قرار گرفته‌اند. ما به شرکت‌کنندگان قول حضور در صدا و سیما را ندادیم، ولی این برنامه فرصت خوبی بود برای کسانی که می‌خواهند از این استعداد‌ها در برنامه‌هایشان استفاده کنند.

بد نیست به این نکته هم اشاره کنم که در بسیاری از مسابقات تلویزیونی میزان جایزه است که مردم را به مسابقه می‌آورد و آنها را وادار به رقابت می‌کند، اما در آقای گزارشگر اصلا بحث پول نبود. ما هم خنده و هم گریه شرکت‌کنندگان را نشان دادیم که هیچ کدام برای پول نبود، بلکه عشق آنها به مسابقه و توانایی‌‌هایشان بود.

یکی از انتقاداتی که به برنامه آقای گزارشگر وارد شد، این بود که خیلی از افرادی که در این مسابقه شرکت کردند تلاش می‌کردند از نحوه گزارشگری فردوسی‌پور، خیابانی، میرزایی و... تقلید کنند. این انتقاد را قبول دارید؟

بله! ولی در غربالگری اولیه کسانی که سعی می‌کردند از این افراد تقلید کنند از دور مسابقه خارج شدند. از همه شرکت‌کنندگان خواستیم خودشان باشند و برای کسانی‌ که مقلد گزارشگران دیگر بودند امتیازی قائل نشدیم هرچند این کار را بخوبی انجام می‌دادند. برای ما کسانی در اولویت بودند که نوع جدیدی از گزارشگری را ارائه کنند. ما الان عادل فردوسی‌پور و جواد خیابانی را در اوج پختگی و خوبی داریم، پس مانند آنها احتیاج نداریم. ما کسی را می‌خواهیم که جدید باشد.

چرا برنامه شما تیتراژ نداشت؟

این تصمیم شبکه بود که فقط بنویسیم تهیه شده در گروه ورزش و ما هم مطیع آنها بودیم.

انتقاداتی هم به نوع اجرای محمدرضا احمدی وارد بود. او گاهی بیش از اندازه نظر خود را می‌گفت و چنین برداشت می‌شد که می‌خواهد در رای داوری تاثیر بگذارد.

به نظر من محمدرضا احمدی یکی از موفق‌ترین افراد حاضر در این برنامه است، زیرا فضایی را که می‌خواستیم، بخوبی با اجرای خود در آقای گزارشگر ایجاد کرد. تسلط شخصی‌اش بر بخش‌ها، تلفظ درست نام بازیکنان، شناخت و دانش فوتبالی‌اش در این برنامه به ما کمک زیادی کرد و باعث شد در عین ایجاد فضایی جذاب و هیجان‌انگیز در برنامه از رویکرد تخصصی آن هم فاصله نگیریم. شاید اگر کس دیگری که تخصصی در گزارشگری فوتبال نداشت، اجرای این برنامه را به عهده می‌گرفت باعث به چالش کشیده شدن برنامه می‌شد، اما احمدی خیلی خوب توانست سکان برنامه را به دست بگیرد. راستش را بخواهید این انتقاد را قبول ندارم. احمدی فقط برنامه را بخوبی هدایت می‌کرد و تصمیم نداشت در نظر داوران تاثیرگذار باشد.

مجید احمدی ‌/‌ جام‌جم